به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک»، مجید پورخیاط در یادداشتی به مناسبت روز پرستار نوشت؛ نمیتوان جامعهای را بدون حضور پرستاران متصور شد؛ آنان فراتر از درمانگران جسم، نقشهای گرانقدر در حیات اجتماعی و معنوی مردم ایفا میکنند.
پرستاران، نهتنها التیامبخش دردهای بیماران، بلکه در کسوت فرشتگان بینام و نشان، خدمتگزارانی بیادعا هستند که در هر لحظه و هر جا، بیچشمداشت مالی و با دلهایی آکنده از ایثار به یاری نیازمندان میشتابند.
نقش پرستاران محدود به مراکز درمانی نیست، این افراد در سازمانهای حمایتی همچون کمیته امداد بهعنوان حامی کودکان بیسرپرست نیز حضوری مؤثر دارند و با دلسوزی و تعهد، نقشی خانواده گونه برای این کودکان ایفا میکنند.
همچنین، در مؤسسات خیریه شهر نیز برای درمان بیماران کمبرخوردار بدون دریافت هزینه به کار مشغولاند و کمکهای ارزندهای به جامعه دارند.
پرستاران در ایام جهادی و مناسبتهای مختلف، به مناطق محروم و روستاهای دورافتاده استان سفر میکنند تا با نهایت از خودگذشتگی، مرهمی بر دردهای مردم کمبرخوردار بگذارند و باری از دوش خانوادههای آسیبدیده بردارند.
خدمت پرستاران، نمادی از جهاد و انسانیت در جامعه است؛ آنان با فداکاریهای خود، درس همدلی و عشق به همنوع را به همه ما میآموزند.
بیصدا و بینام، پرستاران قهرمانانی هستند که شهر و جامعهمان به حضور آنان افتخار میکند.
بدون شک، مدیون ایثار، عشق و انساندوستی این فرشتگان بینام و نشان هستیم که با تلاشهای شبانهروزی خود، جامعه را به مکانی گرمتر و انسانیتر تبدیل میکنند.
اداره سازمانهای مردمنهاد و خیرین سلامت دانشگاه علوم پزشکی، روزانه شاهد صحنههای زیبای حمایت و فداکاری جامعه پرستاری به بیماران است.
این پرستاران، با روحیهای بیریا و قلبی سرشار از عشق، در سکوت و گمنامی، به حمایت از نیازمندان و بیماران پرداخته و همچنین با همیاری خیرین، از نظر مالی نیز به بیماران کمبضاعت کمک میکنند.
اما تمام این تلاشها، در نهایت گمنامی و بدون هیچ ادعایی صورت میگیرد، بر خود وظیفه میدانیم که از این جامعه فداکار و بیادعا تقدیر و تشکر کنیم.
پرستاران با تمام وجود خود در خدمت جامعه هستند و هر روز با از خودگذشتگی و ایثار، باری از دوش نیازمندان برمیدارند.
این فرشتگان بینام و نشان، نهتنها در مراکز درمانی؛ بلکه در عرصههای مختلف اجتماعی، نماد انسانیت و عشق به همنوعاند. بیشک، تلاشهای آنان در مسیر بهبود سلامت و کمک به محرومان و بیماران، قابلتقدیر و ستایش است.
جامعه ما، با افتخار و احترام، سپاسگزار این قهرمانان گمنام است که با صبر، دلسوزی، و روحیهای سرشار از عشق، جهان را به مکانی بهتر و انسانیتر تبدیل میکنند.
انتهای خبر/ رحمانی
0 نظر