بیستم جمادی الثانی هر سال، روزی پر از خاطره و معنویت است، این روز به یُمن زاد روز بانوی نمونه اسلام، فاطمه زهرا ( سلام الله علیها) ، روز مادر نام گرفته است ؛ بانویی كه گل سرسبد تمام بانوان عالم است، زنی كه افتخار خاندان وحی است و چون خورشیدی بر تارك اسلام می درخشد.
مناسبت ها بهانه ای است تا قدردان محبت مادرانی باشیم که رفتاری زهرایی و زینبی را در زندگی خود داشته اند ، به بهانه روز مادر خبرنگاران
اترک نیوز دیداری با مادر شهیدان احمدی داشتند .
در را که می گشاید روسری سبزش که نشانه سادات بودنش است صورتش را چون قابی در میان گرفته و به گرمی به استقبالمان می آید، وقتی مهمان خانه پر از صمیمیتش می شویم، بر روی دیوار به جای عکس دو شهید عکس چهار شهید نصب شده است ، عکس شهدای این خانواده در قاب عکسی به دور امام امتشان حلقه زده اند و بر دیوار خانه نصب شده است .
فاطمه سادات هاشمی مادر شهیدان سید میراحمد و سید رضا احمدی و عمه شهیدان سید محسن و سید علی هاشمی است، بانو فاطمه سادات اول از همه عمه می شود سید محسن و سید علی را نشانمان می دهدو می گوید سه یا چهارسالشان بود که مادرشان به رحمت خدا رفت و عمه مسئولیت تربیت و بزرگ کردنشان را در کنار فرزندان خودش بر عهده می گیرد.
می گوید سید احمد پسرش همیشه مواظب بود تا پیش پسر عمه هایش نگوید مادر که نکند دلشان هوای مادر کند ، تمام کودکی شان با هم بودند سید محسن مثل یک بزرگترهمیشه همراه آنها و نقش بزرگتری را بر عهده داشت.
مادر شهیدان احمدی می گوید : خیلی مودب و با اخلاق بودند هر چه بهشان می گفتم بی احترامی ام را نمی کردند حتی اگر گاهی عصبانی می شدم و دعوایشان می کردم سرشان را پایین می انداختند و سکوت می کردند.
آهی می کشد و می گوید:گاهی دلم می خواهد فرصتی بیشتر داشتم تا برایشان مادری می کردم، می گوید شهادت سید محسن داغ اولم بود، اشک در چشم هایش حلقه می زندو ادامه می دهد، برای سید محسن خواستگاری رفته بودم از برادرم خواستم تا سور و سات عقدش را بعد از برگشت از جبهه برایش بچینم، سکوت می کند و بغض می کند.
عمه است دیگر دلش تاب ندارد می گوید سید محسن و سید احمد با هم به جبهه رفتند وقتی می خواستند اعزام شوند سید احمد گفت مادر پیش سید محسن و سید علی ما را نبوس.
عمه که باشی طاقتت کم می شود. می گوید از وقتی اعزام شده بود دلم بی تاب بود خبری از سید محسن نداشتم که یک روز دیدم برادران پاسدار توی روستا آمده اند برای لحظه ای رمغ از پاهایم رفت و نشستم، به برادرم خبر شهادت سید محسن را دادند .
فاطمه سادات احمدی زینب خانه هاشمی می شود کوه صبر می شود.می گوید سید احمد از رفتنش خبر داشت، می دانست که این بار آخر است که می رود، بار اول که به جبهه اعزام شد به ما چیزی نگفته بود وقتی برگشت آنقدر بدنش زخمی بود که ترسیدم .سید احمد از عملیات ها که بر می گشت برایم تعریف می کرد از جنگ و جبهه می گفت و لا به لای خاطراتش به ما می گفت برای اسلام و حفظ وطن به جنگ می رود.
سید احمد وقتی می خواست دوباره به جبهه برود اعتراض کردم فقط یک جمله گفت: مادر تو برای این دنیا من را می خواهی پیش فاطمه زهرا (س) سر فراز باش .
باید مادر باشی تا بفهمی جوانت را که می خواهی دامادش کنی و حنا به دستانش رنگ کند به گود قتل گاه فرستادن تا در برابر دشمن با خون خودش خضاب کند، چه حالی دارد.
تا مادر نباشی عشق مادر به فرزند را نمی فهمی وقتی خبر شهادتش را می آورند وتو خدا را شکر می کنی.
سید رضا که خواست برود دبیرستانی بود دیگر برایم وظیفه شده بود . همه دعاهایم سر نماز این بود که بچه هایم صالح باشند اهل مسجد و نماز باشند .گاهی از اینکه می دیدم بچه ها دور هم جمع شده اند و با هم قرآن می خوانند یا به هم کمک می کنند لذت می بردم تمام دوستی شان با هم بود .
سید رضا اخلاق خاصی داشت گاهی در خانه به دوستانش قرآن آموزش می داد. به سید رضا گفتم مادر تو دیگر نرو گفت: مادر جواب فاطمه زهرا(س) را چه می دهی روز قیامت به او می گویم، خون پسرت به جوش آمد ولی به احترام مادر سکوت کردم .
گاهی عمه می شود و گاهی مادر، اما بیشتر از همه دلش از داغ سیدعلی سوز دارد، بین تمام حرف هایش می گوید علی برنگشت مفقود الاثر شد.سید علی از بقیه کوچکتر بود مظلوم تر بود همه حواسشان بود که مادر نگویند تا سید علی هوای مادر نکند.
فاطمه سادات هاشمی عمه می شود مادر می شود کوه صبر می شود درد می شود این زن ، همچون حضرت فاطمه(س) و حضرت زینب(س)، مادر و عمه می شود وقتی جنازه جوانانش را درآغوش می گیرد.
ما رایت الا جمیلا
انتهای پیام /