فیلم سینمایی بیبدن به دلیل موضوع و محتوای اجتماعی و جنجالی خود با رضایت ۸۰ درصد مخاطبین مواجه شده و بعد از فیلم طنز تمساح خونی رتبه دوم پرفروش ترینهای گیشه سینما در بهار ۱۴۰۳ را به خود اختصاص داده است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصراترک به نقل از خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛
برای همه ما نام غزاله و آرمان آشناست و به احتمال فراوان جزءیات پرونده پیچیده قتل غزاله به گوشمان رسیده، پروندهای که در دهه ۹۰ با حاشیههای فراوانی همراه بود تا جایی که پای بیبی سی فارسی هم به این ماجرا باز شد و در نهایت با قصاص آرمان برای همیشه بسته شد.
ماجرایی که سوژه اصلی یکی از پر مخاطب و پر فروشترین فیلمهای تاریخ سینمای ایران شده به طوری که در مدت ۱ ماه، ۲۸ میلیارد تومان فروش داشته و بعد از فیلم طنز تمساح خونی رتبه دوم پرفروش ترینهای گیشه سینما در بهار ۱۴۰۳ را به خود اختصاص داده و با رضایت ۸۰درصد مخاطبین مواجه شده است.
فیلمی که به کارگردانی مرتضی علیزده و تهیه کنندگی سیدمصطفی احمدی در سال ۱۴۰۲ ساخته و در جشنواره فجر البته علی رغم بازیهای خوب و استاندارد و فیلمنامه جذاب اجتماعی، مورد بیمهری داوران جشنواره قرار گرفت.
بیبدن، داستان قتل دختری به نام ارغوان توسط دوستش سهیل و ناپدید شدن جسد او را به تصویر میکشد و همچنین تلاش خانواده قاتل برای نجات فرزنداشان از اعدام. قصهای جنجالی که البته کارگردان فیلم شباهت آن را با پرونده آرمان و غزاله نپذیرفته و ادعا کرده که فیلمنامه این فیلم برداشتی از چندین پرونده جنایی است.
از نظر منتقدین سینما مهمترین نقطه قوت «بی بدن» داستان و قصه درام اجتماعی آن است که کارگردان با رعایت ساختار و اصول فیلمسازی در انتقال فضای ملتهب قصه به مخاطب موفق عمل کرده است. فیلم با سکانس به دار آویختن سهیل به جرم قتل ارغوان آغاز میشود و همین سکانس شروع خوب و طوفانی را برای تحریک مخاطب به دنبال کردن داستان رقم میزند. سکانس شروع فیلم و نمایش اعدامش، نفسگیر است.
بیبدن فیلمی اجتماعی است. نگاه و رویکرد مشخصی به آسیبهای اجتماعی دارد آسیبهای ناشی از تربیت غلط والدین و ارتباط نا امن فرزندان با خانواده، را به دقت بیان میکند، آنجا که ناتوانی دختر از برقراری رابطه امن و بدون نگرانی با پدرش را به تصویر میکشد و نشان میدهد دختر سعی میکند به خاطر همین حس نا امنی از زیر سایه پدر درآید و پنهانی دست به کارهایی با عواقب سنگینتر بزند و در خانواده قاتل، میبینیم که پسر زیر سایه پدر است و پدر با حمایت بیجا و سرپوش گذاشتن روی اشتباه فرزندش که منجر به فرجام بدی میشود.
بیبدن همچنین، به صورت مستقیم تاثیر فضای مجازی در جامعه و رواج ارتباط بدون چارچوب دختر، پسر و تبعات ناشی از آن را در دل قصه صریح بیان میکند.
فیلم به وضوح مسئله اعدام کردن یا نکردن قاتل، بخشیدن یا نبخشیدن محکوم به اعدام و دشواریهای صدور حکم قطعی در مورد قتل و البته شیوه مواجهه خانواده و بستگان محکوم به قتل و مقتول را هدف گرفته است.
بازیهای درخشان در بیبدن
در فیلم بیبدن بازیگرانی از جمله الناز شاکر دوست و سروش صحت در نقش مادر و پدر ارغوان (مقتول)، گلاره عباسی و پژمان جمشیدی در نقش پدر سهیل (قاتل) به ایفای نقش پرداختهاند. مرتضی علیزاده به عنوان کارگردان با کمک گرفتن از چهرههای شاخص توانسته این قصه پر غصه را به خوبی به تصویر بکشد، البته بازی قابل توجه بازیگران به خصوص بازی الناز شاکردوست به عنوان مادر مقتول در انتقال این حس به مخاطب بسیار موثر بوده است. به گفته منتقدین الناز شاکردوست در این نقش تلاش کرده تا یکی از بهترین بازیهای خود را تحویل مخاطب دهد به خصوص در سکانس مربوط به دادگاه، شاکر دوست یکی از درخشانترین بازیهای عمر حرفهای خود را ارائه کرده است.
همچنین منتقدین برجستهترین بازی فیلم بیبدن را بازی نوید پورفرج در نقش بازپرس دانستند، بازیگری که با بازی در فیلم مغزهای کوچک زنگ زده نامش به عنوان یک استعداد خوب در سینمای ایران معرفی شده بود. این بازیگر با بازی در آثار مهمی چون زالاوا و مغز استخوان ثابت کرد یکی از بازیگران درجه یک آینده سینمای ماست و بازی او در فیلم بیبدن میتواند به نقطه عطف کارنامه کاری پورفرج تبدیل شود.
نقطه ضعف بیبدن
یکی از مهمترین نکاتی که در مورد بیبدن باید به آن توجه کرد این است که بار اصلی فیلم بر دوش بازیگر نهاده شده و این بازیگرها هستند که سعی میکنند تمام انرژیشان را در صحنه خرج کنند. عدم رعایت همسانسازی بین بازیگری و شخصیتپردازی توسط کارگردان، توازن صحنه را بهم ریخته و اینکه عقبه درست از کارکترها به ویژه دو کاراکتر پدر با بازی سروش صحت و پژمان جمشیدی و کاراکتر مادر قاتل با بازی گلاره عباسی بدون عقبه و پس زمینه هستند باعث مجهول بودن این کاراکترها در ذهن مخاطب شده و آنچنان که انتظار میرود به لایههای زیرین زندگی آنها پرداخته نشده است.
انتهای خبر/گ