فعلا به فکر تامین منابع مالی برای انجام تحقیقاتم هستم تا ایده های خام خود را به دست آورد تبدیل کنم در عین حال، در حال حاضر ایده هایم را در دفتری یادداشت می کنم تا ببینم در آینده چه می شود.
امروز 29 اردیبهشت ماه مصادف با روز ولادت حضرت علی اکبر، روز جوان است که دفتر
اترک نیوز به مناسبت این روز، سعید مرادی را به عنوان یکی از پژوهشگران جوان حوزه نانو دعوت کرد تا با او در زمینه فعالیت های تحقیقاتی اش همچنین فراز و نشیب هایی که برای رسیدن به تجاری سازی ایده هایش تحمل کرده علاوه بر آن، تعبیر او از جوان موفق و معنای موفقیت در این وضعیت پر تلاطم کنونی کشور به بحث بگذارد که صحبت های او را در این مصاحبه خواهید خواند.
از دوران تحصیل 12 ساله متوسطه خود در زمینه رشته تحصیلی، مقام هایی که کسب کرده اید همچنین سال فارغ التحصیلی خود از دبیرستان و کسب دیپلم توضیح دهید؟
رشته تحصیلی ام در دوره دبیرستان ریاضی بود اما عضو گروه تحقیقاتی نانوی دانش آموزی پژوهش سرای معلم بجنورد بودم ، رتبه های یک، دو و سه را طی دو سال متوالی در جشنواره فناوری نانو همچنین کسب رتبه چهار در جشنواره خوارزمی را کسب کردم علاوه بر آن، شش مقاله علمی را به چاپ رسانده ام و عنوان جوان برتر را در حوزه علمی دانشگاهی کسب کرده ام.
شش مقاله علمی شما در چه زمینه هایی بودند؟
این مقالات در زمینه نانو کامپوزیت ها بوده اند.
آیا این مقام ها را در دوره دبیرستان کسب کردید؟
بله
در دوره دبیرستان کارهای تحقیقاتی را به چه صورتی انجام می دادید؟
کار تحقیقاتی به صورت گروهی بود و این تحقیقات را در پژوهش سرای معلم انجام می دادیم و در آن پژوهش سرا اساتید دانشگاهی حضور داشتند که در کنار آنان به تحقیق می پرداختیم.
چرا نانو را انتخاب کردید؟
مقدمه این انتخاب از جشنواره نانوی کلید خورد، داستان این بود که یک نمایشگاهی در داخل استان برگزار شد و ستاد نانوی کشور نیز در این نمایشگاه حضور داشت و این ستاد در آن نمایشگاه به معرفی فناوری نانو پرداخته بود بنده نیز در این نمایشگاه با علم نانو آشنا شدم، پس از آن پژوهش سرای معلم نیز در زمینه علم نانو کلاس هایی را برگزار کرد که در این کلاس ها شرکت کردم.
آیا قبل از عضویت در گروه نانوی پژوهش سرای بجنورد ایده هایی را در ذهن داشتید؟
ایده ها زیاد بودند از وقتی که وارد این گروه پژوهشی شدم ایده های خام گروه به ایده هایی پخته تر تبدیل شدند از جمله این ایده های خام در زمینه ساخت بدنه یک هواپیمای رادار گریز بود که تیم تحقیق ما توانست در این زمینه دست آوردی را داشته باشد که این دست آورد در جشنواره نانوی کشور رتبه اول را کسب کرد.
همچنین این تیم تحقیقاتی توانست چسب بتن سبک با مقاومت بالاتری در مقایسه با نمونه های موجود در بازار را در نمونه آزمایشگاهی بسازد اما متاسفانه بخش صنعت استان از این دست آورد هیچ استقبالی نکرد.
شما در دوره دبیرستان در پژوهش سرا کار تحقیقاتی خود را با همکاری چه اساتیدی انجام می دادید؟
کارهای تحقیقاتی تیم دانش آموزی ما زیر نظر دکتر میثم شریفی راد انجام می شد.
آیا ایده های تکامل یافته گروه تحقیقاتی شما به مرحله تجاری سازی نیز رسید؟
متاسفانه پیگیری های بسیاری انجام شد اما به سرانجامی نرسید.
چرا؟
چون تجاری سازی ایده ها خیلی گرفتار فرآیندهای پیچیده اداری هستند و گروه از این فرآینده پیچیده خسته شدند و تجاری سازی ایده های خود را دنبال نکردند.
درباره سال ورود به دانشگاه و رشته تحصیلی خود توضیح دهید؟
ورودی سال 93 دانشگاه آزاد بجنورد در رشته عمران هستم و از وقتی که وارد دانشگاه شدم کار تحقیقاتی خود را کنار گذاشتم.
چرا؟
چون در این دانشگاه رشته های مرتبط در زمینه علم نانو پذیرش نشده است و هیچ حمایت مالی، امکاناتی و مشاوره ای نیز وجود ندارد تا بتوانم به انجام پژوهش بر روی ایده هایم بپردازم.
اعتقاد دارم که ایده ها باید دانش بنیان شوند و باید دانشگاه روی این زمینه سرمایه گذاری کند.
پس از ورود به دانشگاه آیا ارتباط خود را با پژوهش سرا قطع کردید؟
با پژوهش سرا در ارتباط هستم اما الان کار تحقیقاتی خیلی خاصی با این حوزه ندارم.
شما در حال حاضر با ایده های خام خود چه می کنید؟
فعلا به فکر تامین منابع مالی برای انجام تحقیقات خود هستم تا ایده های خام خود را به دست آورد تبدیل کنم.
در عین حال، در حال حاضر ایده هایم را در دفتری یادداشت می کنم تا ببینم در آینده چه می شود و البته ثبت رسمی این ایده ها نیز کلی دردسرساز و هزینه بر هستند.
یک کار تحقیقاتی در آزمایشگاه از ابتدا تا انتها چقدر هزینه بردار است؟
بستگی به پروژه دارد به طور مثال برای کار تحقیقاتی بر روی چسب بتن در حدود 10 تا 15 میلیون تومان هزینه کردیم.
البته باید خاطر نشان کنم که به طور کلی در حال حاضر علم نانو به یک فناوری پایه ای در دنیا تبدیل شده است، ایران در این علم رتبه هفت و هشت را دارا است و پژوهش های دانش آموزی ایران در زمینه فناوری نانو جایگاه نخست را دارد.
به عقیده بنده اگر از دانش آموزان و دانشجویان در زمینه انجام تحقیقات حمایت شود ایران در جایگاه نخست اول تا سوم این رده بندی تولید علم در زمینه نانو در سطح بین المللی قرار می گیرد و این در حالی است که هیچ حمایتی را از این جایگاه ثروت ساز در استان نمی شود.
چند ایده خام خود را در دفتر یادداشت کرده اید؟
حداقل 20 ایده در زمینه نانو و رشته تحصیلی ام ( عمران ) را یادداشت کرده ام.
در عصر کنونی، عمر خام بودن یک ایده چقدر است؟
پاسخ شما را با یک مثال عنوان می کنم و آن این است وقتی که در پژوهش سرا بر روی تولید بدنه هواپیما از جنس نانو کامپوزیت به کار تحقیقاتی پرداختیم و محصول نهایی را در قالب یک دست آورد در نمایشگاه ارائه دادیم برای تجاری سازی آن از این تیم هیچ حمایتی نشد، یک و سال و شش ماه بعد، از اخبار سراسری شنیدم که یک گروه تحقیقاتی دانشجویی توانستند این ایده را به محصول نهایی تبدیل کنند.
در حال حاضر آینده دست آوردهای علم نانو را در دنیا چگونه می بینید؟
درآینده نانو وارد تمامی بخش های زندگی بشر می شود یعنی تمامی امکانات زندگی و حتی ابزارهای رفاهی و الکترونیکی منازل نیز از جنس نانو می شوند.
به نظر شما برجسته ترین دست آورد آینده علم نانو چه خواهد بود؟
در حال حاضر مهمترین دغدغه دنیا در زمینه محیط زیست است و من فکر می کنم که محصولاتی که تولید خواهند شد زیست پذیر باشند.
در حال حاضر ثروت سازی دنیا بر روی پایه تولید می چرخد، چرا بر روی فروش ایده های خود از طریق بانک ایده اقدام نمی کنید؟
به این موضوع هم فکر کرده ام و حتی راه های فروش ایده هایم را دنبال کرده ام اما ثروتم را به بهای مفت خریدارند.
این فراز و نشیب ها را چه معنایی می کنید؟
متاسفانه در استان هیچ برنامه مدونی برای فعالیت ها پژوهشی وجود ندارد که بخواهد از ایده ها بهره برداری کند، در یک کلام در این استان برای انجام پژوهش ها هیچ ارزشی قائل نیستند.
در بخش پایانی، چرا خراسان شمالی را برای ادامه تحصیل انتخاب کردید؟
چون ازدواج کرده بودم تصمیم گرفتم که در استان ادامه تحصیل بدهم اما با شرایطی که تشریح کردم ترجیح می دهم که دیگر مقاطع تحصیلی ام را در خارج استان بگذرانم.
در چه سالی ازدواج کردید؟
حدود یک سال است که ازدواج کرده ام.
آیا همسر شما در زمینه انجام کارهای تحقیقاتی همراه شما بوده اند؟
بله، همسرم فائقه امانی فرد نیز عضو گروه تحقیقات دانش آموزی پژوهش سرا بودند و او نیز در انجام پژوهش ها با گروه همکاری داشت و او نیز در حال حاضر دانشجوی دانشگاه بجنورد است.
شما در حال حاضر شاغل هستید؟
بله در زمینه رشته تحصیلی ام در یک شرکت خصوصی مشغول به کار هستم.
آیا به فکر مهاجرت هم افتاده اید؟
اگر شرایط این چنین پیش برود حتما مهاجرت خواهم کرد و حتی اگر مطمئن شوم که در خارج از کشور نیز می توانم ایده هایم را به محصول تبدیل کنم مهاجرت می کنم.
با این همه فراز و نشیبی که داشتید، آیا خود را با این عمر طی شده، یک جوان موفق می دانید؟
بله، البته در همین رابطه یک داستان را تعریف می کنم که اوج موفقیت یک جوان را تشریح کنم و آن این است که در اولین سالی که گروه تحقیق ما در جشنواره نانو شرکت کرد، دانش آموزان استان های دیگر با تمسخر و نیشخند به ما گفتند که بچه های بجنورد هم آمدند واین در حالی بود که گروه ما در همان جشنواره رتبه نخست دست آورد، ارائه شده را کسب کرد.
در سال بعد نیز در قالب یک تیم هشت نفره در جشنواره شرکت کردیم و همان بچه به ما گفتند که باز هم بچه های بجنورد آمدند.
و در سال بعد از آن نیز که در جشنواره شرکت کرده بودیم همان بچه ها از ما دعوت کردند که در مورد پروژه های آنها نظر بدهیم.
و در حال حاضر نیز خود را یک جوان موفق می دانم چون حداقل اش این بوده که توانستیم دید سایر استان ها را به خراسان شمالی تغییر دهیم.
شما موفقیت را برای جوانان چگونه تعبیر می کنید؟
تیم ما با یک امکانات خیلی حداقلی آزمایشگاهی در دوران دانش آموزی توانست به رتبه های برتر جشنواره های نانوی کشوری دست یابد و این رتبه ها موجب شد تا مسئولان کشوری بر احداث یک آزمایشگاه تخصصی در استان اقدام کنند.
به عقیده بنده رسیدن به هدف با وجود کمبودهای خیلی زیاد به کلمه موفقیت معنا می دهد و موفقیت را ارزشمند می کند.
انتهای پیام/ق