در يكي از روزهاي سرد بهمن‌ماه سال ۱۳۳۶ در روستاي ترانلو كودكي پا به عرصه هستي نهاد كه نام وي را «رحيم» گذاشتند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصراترک، با تولد رحيم، اعضاي اين خانواده روستايي دست به دعا برداشتند و شكر خدا را به جاي آوردند.
رحیم در خانواده‌اي مذهبي و عاشق اهل بيت(ع)، پرورش يافت.
دوران ابتدايي را در روستاي ترانلو گذراند و جهت ادامه تحصيل به شهرستان شيروان رفت. دوران متوسطه را به سختي به پايان رساند و عازم خدمت مقدس سربازي شد.
بعد از دو سال خدمت خالصانه در شهرهاي بيرجند و بجنورد و مبارزه با سختي‌هاي خدمت موفق به اخذ كارت پايان خدمت شد.
مدت كوتاهي نگذشت كه در آذرماه سال ۱۳۶۱ وارد سپاه شد. خدمت دوباره‌ای را در اين نهاد مقدس آغاز کرد.
در جبهه‌هاي مختلفي جنگيد و لياقت و شايستگي خود را به اثبات رسانيد. در طي دوران خدمتش، در عمليات‌هاي متعددي شركت كرد و چندين مرتبه مجروح شد.
سرانجام در تاريخ بیست و نهم مهرماه سال ۱۳۶۳ در حالي كه فرماندهي گردان را به عهده داشت در منطقه عملياتي ميمك، بر اثر اصابت تركش به سر سينه، به فيض شهادت نايل گشت و به سوي معبودش پرواز کردد.
رحيم برزگر يك انسان كامل و بزرگوار و داراي اخلاق نيك و پسنديده بود.
در ايام محرم در مراسم عزاداري، نوحه‌خواني و سينه‌زني شركت فعال داشت. او يكي از بانيان نصب منبع آب آشاميدني روستاي اوغاز بود و هميشه مردم آن سامان از او به خوبي و نيكي ياد مي‌كنند.
روحيه شهادت‌طلبي بالايي داشت و آرزو داشت شهيد از دنيا برود. خواهرش در اين مورد گفت: « يك بار با هم به مزار شهدا رفتيم او داخل يكي از قبرهاي آماده خوابيد و گفت: اين به درد من مي‌خورد و بعد از مدتي در همان قبر ايشان را دفن كردند.»
فرازهايي از وصيت نامه شهيد: مسايل سياسي باعث تضعيف روحيه شما نشود، به اعمال واجب‌تان اهميت زيادي بدهيد و پدر و مادر عزيزم از شهادت من مغرور نشويد و ثواب اين اجر را به هيچ چيز نفروشيد.
انتهای خبر/گ