کشور ایران دارای ۸۵ میلیون نفر جمعیت است که ۲۵ درصد آن را جوانان شامل می‌شوند. نام جوان همواره با واژه‌های امید، پویایی، بصیرت، خلاقیت و نشاط همراه است. ازاین‌بین امید، موتور محرکه و انرژی لازم برای انجام امور نه‌تنها جوانان بلکه هر انسانی است که بدون آن هیچ حرکتی ممکن نیست.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی«عصراترک» پوریا سرداریان، کارشناس مسائل سیاسی در خراسان شمالی در یاداشتی نوشت: اهمیت امید تا آنجاست که خداوند کریم در چندین آیه از قرآن مجید بر امید تأکید کرده و در آیه ۶ سوره انشراح می‌فرمایند: پس از هر سختی آسانی است و باز بر این حرف خود تأکید می‌کند و خداوند هرگز زیر قول خود نزده و بدعهدی نکرده است.
با مطالعه آیات و احادیث بر اهمیت موضوع امید پی می‌بریم و در می‌یابیم که اگر برای همکاری انگیزه و برای نتیجه آن امید نباشد، هیچ انرژی و توانی برای آغازش باقی نمی‌ماند تا برسد به انجام و سرانجام. پس می‌توان امید را پاشنه آشیل هر ملتی دانست که اگر تقویت شود موجب پیشرفت و صعود آن و اگر مورد تضعیف قرار گیرد از هر سمی مهلک‌تر است.
بی‌راه نیست که دشمنان و بدخواهان در این مورد بخصوص سرمایه‌ها وقت گذاشته و از تمام توان خود برای کاهش امید در مردم ایران و به‌ویژه جوانان بهره برده‌اند و تا آنجایی که جا دارد از رسانه‌ها، انواع تبلیغات، سخنرانی‌ها، محتواهای جذاب، کتاب‌ها و فضای مجازی استفاده می‌کنند تا این اکسیر انرژی آفرینی را در دل جوانان نابود کرده و ایران را به کشوری عبوس، خسته، ناامید و بی‌انگیزه بدل کنند تا هیچ راهی برای پیشرفت و توسعه باقی نماند.
پس از انقلاب اسلامی و به‌ویژه در سال‌های اخیر پیشرفت‌های علمی، هنری، ورزشی و صنعتی در زمینه‌های مختلف بسیار چشمگیر بوده و ایران را در رتبه‌های ۱ تا ۴ جهانی و منطقه قرار داده است و همین برتری‌ها موجب شده دشمنانِ نهان و آشکار ایران‌زمین کمر همت خود را برای نابودی کشور عزیزمان ببندند و برخی نیز شمشیر را از روبسته و به‌وضوح بذر ناامیدی را در دل جوانان می‌پاشند که نخبگان یا کشور را ترک کنند و یا هر ایده‌ای دارند به کار نبندند و منفعل بمانند.
چرا که بدخواهان نیز به‌خوبی دریافته‌اند ملت بی امید همچون ماشین بدون بنزین توان حرکت و پویایی و خلاقیت ندارند و هیچ انگیزه‌ای برای ابداعات و بروز استعدادهای خویش و بهره‌بردن آن ندارند و به‌نوعی خود را غریبه با کشور دانسته و حس بی‌اعتنایی نسبت به اتفاقات و رویدادهای کشور از خود نشان می‌دهند که این حالت همچون سمی نابودگر برای پیشرفت جامعه محسوب می‌شود.
در نتیجه، آنان تمام توان خود را در راستای انتشار ویروس بی‌انگیزگی، درشت کردن مسائل و مشکلات، زیبا جلوه‌دادن کشورهای خارج از ایران، بدبخت نشان‌دادن ملت ایران و... بکار بسته‌اند و از تمام ابزار و امکانات خود برای این امر بهره می‌برند. این ابزار؛ سینما، انواع رسانه‌ها، مطبوعات، فضای مجازی و هرآنچه که بتوان به ذهن نفوذ کرد را شامل می‌شود.
دراین‌بین وظیفه مسئولین و هرآن‌کس که دوستدار کشورش است چه می‌تواند باشد؟ افزایش دانش و بالابردن سطح آگاهی آحاد جامعه، آموزش سواد رسانه‌ای، تولید محتواهای مفید و جذاب برای امیدآفرینی و ایجاد انگیزه بیشتر برای تلاش و پویایی مردم، انتشار موفقیت‌ها، مدال‌آوری‌ها، درخشش جوانان ایران، پیشرفت‌های نظامی، پزشکی، علمی، فنی و تخصصی در تمام زمینه‌ها می‌تواند تا حدی تیرهای مسموم بدخواهان را خنثی کرده و به خودشان بازگرداند.
هرچه سطح آگاهی، مطالعه، دانش و سواد رسانه‌ای جامعه بالاتر باشد هیچ محتوای دروغ، اخبار کذب، بزرگ‌نمایی‌های مهندسی شده و حتی پدیده شوم نفوذ نمی‌تواند مردم را فریب داده و مسئله زودباوری رفع خواهد شد. روبه‌روشدن با مردمی فهیم و دانا بسی سخت و ناممکن است تا برسد به اغفال و دسیسه.
در کلامی خلاصه آنچه که جوان و به‌طورکلی ملت را به برای هر اقدامی پیش می‌برد امید و انگیزه است که اگر نباشد حتی از خواب برخاستن نیز ناممکن به نظر می‌آید. برای داشتن کشوری قوی و پیروز گسترش امید به آیندهِ روشن در دلِ جوانان، بهترین و ارزان‌ترین راه‌حل می‌تواند باشد. چرا که جوانِ باانگیزه خودش راه را پیدا کرده و موانع را برمی‌دارد تا به قله موفقیت برسد.
برای امیدآفرینی هرچقدر هزینه شود اندک است. در سال‌های اخیر پخش برنامه‌های مختلف از پیشرفت‌های علمی و تخصصی دانشمندان ایران برای کودکان و نوجوانان کمک‌حال بوده؛ اما کافی نیست و لازم است رسانه‌های گوناگون از جمله صداوسیما همت بیشتری برای این مورد بکار بسته و انتشار موفقیت‌ها و محتواهای امیدآفرینی را تأکید داشته و تکرار کنند. به این معنا که پروژه‌ای موفقتی و چندماهه نباشد که خیلی زود به اتمام برسد و اثر خود را هنوز نگذاشته از بین برود بلکه کاشت دانه‌های امید فرایندی زمان‌بر و طولانی است که نیاز دارد فنّاوری، خلاقیت، اعتقاد، عشق به میهن، رسانه‌ها، فضای مجازی و... همه پای‌کار بیایند و در بهترین زمان و بالاترین کیفیت از همگی به شایسته‌ترین صورت بهره گرفته شود. به امید فردایی که در آن ایران در بالاترین قله‌های پیشرفت و موفقیت می‌درخشد.
انتهای خبر/د