به گزارش پایگاه‌خبری‌جاجرم، اوایل سال ۹۰ بود که گوشی هوشمند خریدم، به واسطه فعالیت دانشجویی با پیام‌رسان ویچت آشنا شدم، نرم‌افزاری فوق‌العاده جذاب که قابلیت گذاشتن پست، امکان حضور در گروه‌های مجازی و  صدا گذاشتن داشت در حالی که سرعت دریافت و بارگذاری فیلم و عکس هم  بسیار بالا بود.

آن روزها در شهرمان کمتر کسی با این فضا آشنا بود و دوستان کمتری می‌شناختیم که حضور داشتند و با هم  در ارتباط بودیم.

به واسطه یکی از دوستان به گروه‌های بچه‌های شمال و تهران دعوت شدیم و فعالیت می‌کردیم فضایی فوق‌العاده جذاب که می‌توانست ساعت‌ها وقت را درگیر خودش کند و متاسفانه من هم اسیر این فضا شدم و گذر زمان رو نمی‌فهمیدم.

در یکی از روزها اتفاق جالبی افتاد باید به نانوایی می‌رفتم گوشی به دست از خانه درآمدم و حین راه رفتن گروه‌ها را چک می‌کردم و پیام می‌دادم بدون اینکه حواسم به اطراف باشد.

حین راه رفتن و سر تو گوشی بودن فکر کردم که پیچ پیچیده منم پیچیدم متاسفانه در این ناباوری پیچ نپیچیده بود و با سر و گوشی به دیوار خانه حاج عباس که اکثر جاجرمی‌ها می‌شناسندش برخورد کردم دور و برم را با شرمندگی نگاه کردم خوشبختانه کسی نبود.

گوشی را تو جیبم گذاشتم و تا نانوایی به این موضوع که برام خیلی سنگین بود فکر می‌کردم فهمیدم در این فضا غرق شدم، این اتفاق تلنگری زد، تصمیم گرفتم از گروه‌های مجازی خارج شوم و کمتر ذهنم را درگیر فضای مجازی کنم.

بعدها با هجوم بیشتر مردم ویچت فیلتر شد و بعد آن تانگو، لاین، وایبر، واتس‌آپ، فیس‌بوک و در نهایت تلگرام و اینستاگرام و توییتر به دنیای مجازی عرضه شد و هر کدوم طلوع و غروبی داشتند و یا هنوز هم پرطرفدارند.

در همه این‌ها عضو می‌شدم و حضور داشتم اما دیوار حاج عباس همچنان جلوی چشمانم بود و هشدار می‌داد ...
با اینکه بعدها خبرنگار شدم و مجبور بودم در شبکه‌های اجتماعی کانال و پیج بزنم و به دنبال تولید محتوا و در نهایت جذب مخاطب بروم اما باز هم آن دیوار یادآوری می‌کرد که مواظب باش دنیای مجازی تو را از دنیای واقعی دور نکند.

خوشحالم از آن اتفاق، امروز با اینکه در فضای مجازی حضور موثری دارم و در انواع شبکه‌های اجتماعی داخلی و خارجی، بیش از بیست هزار مخاطب دارم اما زمان مصرفم را مدیریت کردم در اینستاگرام میانگین ۵ تا ۱۰ دقیقه در روز در دو پیج کاری و شخصی خود فعالیت می‌کنم اما در تلگرام به خاطر ارتباط با مردم و پیام گذاشتن روزانه در کانال حضورم بیشتر است آن هم مدیریت شده است.

پی‌نوشت: متوسط زمان استفاده از شبکه‌های اجتماعی در جهان ۱۰۹ دقیقه است. این رقم بنا به گفته‌ رئیس مرکز رسانه‌های دیجیتال برای ایرانی‌ها ۵ تا ۹ ساعت است!! و جالب  اینه که ژاپنی‌ها در طول روز به صورت متوسط ۱۹ دقیقه از زمان خودشان را صرف شبکه‌های اجتماعی می‌کنند!

مخلص کلام اینکه؛
ای که از کوچه پس کوچه فجازی میگذری
بر حذر باش که سر می‌شکند دیوارش

یادداشت/مهدی تقی زاده

انتهای پیام /م