معلم بازنشسته و پیشکسوت خراسان شمالی معتقد است که در هر برهه از زمان، دانش آموزان به وجود معلمانی با اطلاعات بالا همچنین معلمانی از جنس دوست نیاز دارند تا از وجود چنین معلمانی همیشه شوق تحصیل در دانش آموزان شعله ور باشد و نسلی آینده ساز برای کشور تربیت شود.
.JPG)
به گزارش عصر اترک، احسان سیدی زاده، معلم و مدرس بازنشسته اهل خراسان شمالی یکی از ماندگارترین چهره ها در حوزه تعلیم و تربیت استان است که بسیاری از پدران و برخی از مادران ما در دهه های 50، 60، 70 و اوایل دهه 80 دانش آموز و یا دانشجوی این معلم پیشکسوت و نمونه بوده اند.
این دانش آموزان و دانشجویان هیچگاه از خاطرات خود از یاد نمی برند که این معلم بازنشسته نمونه استان و کشور چگونه این گفته " چوب معلم ار بود زمزمه محبتی، طفل گریز پای را جمعه به مکتب آورد" در سر کلاس هایش با ارتباطی دوستانه ای که میان خود با دانش آموزان و دانشجویانش برقرار کرده بود را به حقیقت معنا داد.
این معلم و مدرس پیشکسوت که در دهه 50 از روی عشق و علاقه ای که به این شغل داشت، این فعالیت را برگزید و به این شغل انسان ساز و آینده ساز با انجام مطالعات مستمر و بالابردن دانش خود ارزش داد و با قلب مهربان خود صمیمیتی را با دانش آموزان و دانشجویانش رقم زد که به گفته خودش حال و هوای کلاس هایش را به یکی از خوشحالترین کلاس ها تبدیل کرده بود.
هرچند این معلم بازنشسته با کوله باری از تجربه، طی این دوران بازنشستگی اش به اداره کل آموزش و پرورش استان اعلام کرده که آماده است تا حتی به صورت رایگان تجربیات و اطلاعات خود را در کلاس های ضمن خدمت در اختیار معلمان استان قرار دهد ( که البته متاسفانه این اداره کل هنوز به درخواست این همکاری صمیمانه بهایی نداده است)، با این وجود، وی به معلمان توصیه می کند که در عصر کنونی در میان انبوه اطلاعات در دسترس، بازهم دانش آموزان، معلمانی را می خواهند که مطالعات به روزتری داشته باشند و در سر کلاس هم با آنان با دوستی و احترام رفتار کنند.
او معتقد است این دوستی و احترام است که دانش آموزان را جذب تحصیل می کند و لشگری آینده ساز را تربیت خواهد کرد.
در این مصاحبه ضمن تبریک روز معلم به تمامی معلمان بازنشسته و بازنشست نشده کشورمان، پای صحبت های احسان سیدی زاده این معلم پیشکسوت و نمونه استان خراسان شمالی نشستیم تا او درباره اینکه چگونه شوق تحصیل را در دانش آموزان و دانشجویانش پرورش داد و هنوز رابطه دوستی اش با آنها را تا به الان ماندگار حفظ کرده است را از زبانش بشنویم و بخوانیم.
از چه سالی فعالیت معلمی خود را آغاز کردید؟
در سال 52 به عنوان معلم استخدام شدم و در مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان تدریس داشتم که البته سال ها در تربیت معلم و دانشگاه نیز تدریس داشته ام.
در دوران دوازده ساله مقاطع تحصیلی در آموزش و پرورش در چه دروسی تدریس داشتید؟
مدرک تحصیلی ام کارشناسی تاریخ از دانشگاه فردوسی مشهد بود، من علاوه بر اینکه در مقطع ششم ابتدایی درس داده ام، در مقاطع راهنمایی و دبیرستان هم در رشته تاریخ و هنر تدریس کرده ام.
محل تدریس شما در آموزش و پرورش در مدارس روستایی یا شهری بود؟
دو سال در سپاه دانش که معلم بودم در روستا تدریس کردم و یکسال را هم در منطقه رباط قره بیل تدریس داشتم، هفت سال در شهر مشهد و مابقی دوران تدریسم در آموزش و پرورش را در شهر بجنورد تدریس کردم.
چند سال است که بازنشسته شده اید؟
16 سال است که بازنشسته شده ام.
به جز معلمی و تدریس چه فعالیت هایی دیگری را انجام داده اید؟
علاوه بر تدریس و معلمی، در زمینه انجام کارهای پرورشی و تربیت معلم در دوران خدمتم فعالیت داشتم همچنین در دوران بازنشستگی ام هم چند سالی خبرنگار و سردبیر روزنامه خراسان شمالی بودم.
چرا شغل معلمی را انتخاب کردید؟
در اولین مصاحبه ای که برای معلم شدن خود شرکت کردم از من سوال شد که چرا می خواهم معلم شوم، در پاسخ به این سوال گفتم که سه ماه تابستان تعطیل است و من امکان مطالعه و اضافه کردن سواد و اطلاعاتم را دارم، البته دلیل اصلی این انتخابم آن بود که عاشق معلمی بودم.
.JPG)
آیا شخص قلم به دستی بودید؟
من تا به حال حاضر دو کتاب با عنوان های بجنورد گذرگاه شمال خراسان و دانشوران بجنورد را چاپ کرده ام.
همینطور حدود هزار مقاله ، گزارش و یادداشت را با محتوای فرهنگی نوشته ام.
همچنین هر روز از ساعت چهار تا هفت و صبح روزی 500 صفحه کتاب و مجله مطالعه می کنم و یک وبلاگ دارم که هر روز خلاصه ای از کتاب ها و مطالبی را که می خوانم در این وبلاگ بارگذاری می کنم.
البته درباره مطالعه ام در هر روز 500 صفحه هم بگویم که من تندخوان هستم و ساعتی 100 صفحه را می خوانم.
ریشه این روحیه مطالعه کردن از کجا می جوشد؟
اعتقاد دارم که معلم باید چهار ویژگی داشته باشد اینکه معلم باید معلم باشد، عارف باشد، عاشق باشد و عادل باشد.
چون تدریس در آموزش و پرورش و دانشگاه نیازمند داشتن اطلاعات زیاد است تا در مقابل دانش آموزران و دانشجویان کم نیاوریم بنابراین، مطالعه می کردم تا اطلاعاتم را بیشتر کنم.
درهمین باره باید بگویم که از ساعت چهار تا هفت و نیم صبح در سکوت صبحگاهی مطالعه کرده ام و مطالعه می کنم و از آنچه که می خوانم، فیش برداری می کنم تا در هر لحظه ای که نیاز بود از آنها استفاده کنم.
علاوه بر آن، من عاشق کارم بودم که طی دروان تدریسم دانش آموزانم همیشه به من کارت تبریک هدیه می دادند و حتی طی دوران تدریسم در آموزش و پرورش نامه های زیادی میان من و دانش آموزان رد و بدل می شد.
چگونه رفتار می کردید که شاگردان تان برای شما کارت تبریک هدیه می دادند؟
آن فاصله کذایی که میان معلم و دانش آموز وجود داشت را شکستم و از میان برداشتم و همیشه با دانش آموزان و دانشجویانم دوست بودم.
به طور مثال، وقتی در تربیت معلم مدرس بودم هر جمعه با سه تا چهار دانشجویم به صورت چرخشی، به بابامان و بش قارداش می رفتیم که از آن دوران تا به حال حاضر ارتباط من با این دانشجویانم ادامه دار باقی مانده است.
همینطور بودند دانش آموزانی که درسشان ضعیف بود و من برای آنها نامه می نوشتم و در نامه می گفتم که دوست دارم تو هم مثل بقیه درسخوان شوی و فعالیت های خوبی در مدرسه داشته باشی و چون تو را دوست دارم این نامه را برایت نوشتم.
این نامه نگاری ها موجب می شد تا میان من و دانش آموزانم همیشه رابطه دوستی جریان داشته باشد.
دانش آموزان شما دختر یا پسر بودند؟
در دوران تدریس در آموزش و پرورش اغلب دانش آموزانم پسر بودند و در دوره دانشگاه هم دانشجویانم هم دختر و هم پسر بودند.
مهربانی شما با دانش آموزان و دانشجویان تان از کجا می جوشید؟
من هیچ گاه به زندگی نگاه منفی نداشتم و این نگاه مثبت بخاطر مطالعه زیادی بود که داشتم.
همینطور اعتقاد داشتم که اگر درس دانش آموزی ضعیف است ریشه این مسئله در نحوه انتقال اطلاعات از معلم به دانش آموز است.
علاوه بر آن، من دانش آموزان و دانشجویانم را دوست داشتم.
همکاران شما از این تعامل شما با دانش آموئزان و دانشجویان تا چه اندازه تاثیر می گرفتند؟
تمام دانشجویانم در تربیت معلم و دانشگاه اگر معلم شدند اغلب آنان با دانش آموزان خود به همین طریق رفتار کرده و با اطلاعات سر کلاس حضور یافته و با آنها دوست بوده اند.
انعکاس آرامش دانش آموزان و دانشجویان خود را در نمره هایش می دیدید و یا در ارائه نظر و ایده هایشان؟
در مقطع ابتدایی، شخصیت دانش آموزان مثل خمیر شکل می گیرد، در دوره دبیرستان تغییر شخصیت دانش آموز سخت است و در دوره دانشگاه هم استاد باید یک سنگ تراش خوبی باشد.
در دوره ابتدایی وقتی با آرامش تدریس می کنی دانش آموز در محیط آرامش بخش کلاس استرس نمره ندارد و جذب درس می شود.
در دوره تدریس در تربیت معلم و دانشگاه هم به صورت کتاب باز از دانشجویانم امتحان می گرفتم و مطالب و موضوعاتی که باید تدریس می کردم را به صورت مقایسه ای درس می دادم تا گوش کردن به مطالب برای آنان جذاب شود.
تا چه اندازه انگیزه مطالعه را در شخصیت دانش آموزان خود را پرورش دادید؟
من در هر جلسه به دانش آموزان و دانشجویان خودم دو تا سه کتاب معرفی می کردم تا مطالعه کنند و با توجه به اینکه ارتباط من با آنها دوستانه بود آنها حرف هایم را گوش می کردند و کتاب های معرفی شده را می خواندند.
آیا در مقالات خود درباره روش های تدریس هم نوشته اید و یا کتابی در این زمینه تالیف کرده اید؟
من مقاله ای با عنوان " چگونه دانش آموزان را به کتابخوانی تشویق کنیم " 40 راهکار ارائه داده ام و من با این مقاله در سمینار شرکت کرده ام.
البته من در این زمینه تجربیات و مقالاتم را در هر کجایی که قابلیت ارائه داشته اند را ارائه کرده ام.
از جامعه فرهنگی استان و کشور تا چه اندازه مطالبه شد تا از تجربیات شما بهره مند شوند؟
یک مسئله ای که وجود دارد این است که الان تعدادی از معلمان ما دو یا سه شغله هستند بنابراین ساعت بیکاری معلمان ما صرف کار می شود و آنها وقت و انرژی لازم برای دریافت این تجربیات را ندارند.
علاوه بر این، آموزش و پرورش نیز هیچگاه نخواست که از تجربیات من معلم بازنشسته در دوره های آموزشی ای که برای معلمان خود برگزار می کند، استفاده کند درحالیکه به آموزش و پرورش گفته ام به صورت رایگان آماده همکاری در این زمینه هستم.
در عین حال، ما معلمان بازنشسته دارای تجربه انتظار داریم که نگاه مدیریتی مجموعه آموزش و پرورش درک کند که از تجربیات معلمان بازنشسته به خصوص برای برگزاری دوره های آموزش ضمن خدمت استفاده کند و من معتقدم دبیرانی هستند که عالم اند ولی معلم نیستند چون با روش انتقال اطلاعات به دانش آموزان آشنا نیستند.
به طور کلی معلمان استان تا چه اندازه با شما آشنا هستند که بخواهند از تجربیات شما استفاده کنند؟
خوشبختانه با معلمانی که در گذشته دانشجوی من بوده اند و با هم در ارتباط هستم، اطلاعات و تجربیاتم را در اختیار آنها می گذارم.
در این عصری که دانش آموزان باهوش هستند و امکان دسترسی به اطلاعات و مطالب زیاد است، دانش آموزان ما به چه معلمانی نیاز دارند؟
اگر معلم به روز نباشد فاجعه است و آموزش و پرورش امروز به معلمانی با مطالعات به روز نیاز دارد.
نکته مهمتر آنکه محبت و احترام میان معلم و دانش آموز که بیشتر شود، دانش آموز انگیزه بیشتری برای مطالعه و کتاب خواندن پیدا می کند.
همینطور معتقد هستم معلمی که در سر کلاس خاطره خوشی برای دانش آموزان و دانشجویان خود به جای گذاشت، آن معلم، معلم است چون تدریس همراه با محبت، ارزرشمند است و باقی می ماند.
فرزندان شما از شما چه چیزهایی را یادگرفته اند تا تحصیل بهتری را داشته باشند؟
دو دختر دارم که خداوند آنها را پس از 20 سال به زندگی ام داد که کلاس دهم و دوازدهم هستند.
ارتباط من با هر دوی آنها رابطه ای بسیار دوستانه و صمیمانه است و هر دوی آنها از من راهنمایی می گیرند که چه کتاب هایی را بخوانند.
هر دوی آنها اهل نوشتن هستند و خاطره نویسی و سفرنامه نویسی می کنند.
آیا دختران شما در این زمینه روی دوستانشان تاثیر گذاشته اند؟
بله، خیلی.
خاطره نویسی و سفرنامه نویسی دختران تان، کی و کجا روزی به درد خواهد خورد؟
می بینم که هر دویشان خاطرات سال های قبل خود را می خوانند و می گویند بابا ما آن روزها چه فکرهایی داشتیم.
به طور مثال، سفری به مشهد داشتیم و در یک پارکی قدم می زدیم که یکی از دخترهایم توتی را که به روی زمین افتاده بود، برداشت و گفت بابا این توت بزرگ شود، می شود انگور!.
معتقدم که سفرنامه و خاطره خوانی، رشد فکری و شخصیتی فرد را یادآوری می کند.
شما دانش آموزان سفرنامه نویس را هم تربیت کرده اید؟
بله.
تفاوت روحیه دانش آموزان و دانشجویان امروز را در مقایسه با دوران گذشته در چه می بینید؟
ای کاش دانش آموزان و دانشجویان امروز هم دانش آموزان و دانشجویان من بودند چون آنها روحیه جسارت و پرسشگری دارند که داتشتن این روحیات بسیار ارزشمند است.
به عقیده شما یک معلم نمونه چه تعریفی دارد؟
همه معلمان خوب هستند، اما مطالعه، یک معلم را نمونه می کند چون با مطالعه ارتباط میان معلم و دانش آموز بهتر می شود.
آیا دانش آموزان شما در هنگام امتحان، سر کلاس شما تقلب هم می کردند؟
سر کلاس من تقلب نمی کردند، اما وقتی برای دانش آموزان سایر کلاس ها، مراقب می شدم در جیبم شکلات می گذاشتم، وقتی که حس می کردم دانش آموزی می خواهد تقلب کند شکلات روی میزش می گذاشتم و می گفتم شکلات بخور و کار دیگری نکن.
پس دانش آموزان شما در سر کلاس شما، دانش آموزانی خوشحالی بودند؟
خیلی شاد بودند.
در کلاس من خوردن آزاد بود اما شرط گذاشته بودم که آشغال خوراکی های خود را سر کلاس نریزند.
البته دانش آموزانم احترام را در سر کلاس هایم حفظ می کردند.
در این سن که به گذشته خود نگاه می کنید، آیا بطالت زمان داشته اید؟
خیر، اتلاف زمان نداشتم چون در حال تدریس، مطالعه و کسب مهارت های جدید بودم و من از لحظه لحظه زندگی ام استفاده کرده ام و من حال خوشی را که الان دارم بخاطر معالعاتی بوده است که آرامش روانی را به همراه دارد.
انتهای پیام/قهرمانی