یک شاعر اهل سنت شعری زیبا در وصف امام علی(ع) می‌سراید.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا نویسندگان، شاعران و ادیبان برجسته اهل سنت با تکیه بر پشتوانه‌های غنی روایی و نیز تصریحات و اشاراتی که به صورت مکرر از پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) نقل شده است، کتاب‌ها، دیوان‌ها و سروده‌هایی را آفریده‌اند. در واژه به واژه این ادبیات و سروده‌ها، عشق و ارادت قلبی و صادقانه به اهل عترت(ع) و به خصوص امام علی و امام حسین(ع) موج می‌زند. بنابراین این اردت قلبی به اهل‌بیت(ع) را نمیتوان منحصر در ادبا و شاعران شیعی‌مذهب دانست. نکته جالب توجه اینکه سنت شعرگویی در مدح و رثای اهل‌بیت پیامبر در بین برخی امامان اهل سنت به کرات دیده می‌شود که این مسأله گویای علاقه این علما به خاندان وحی است.
به عنوان نمونه از امام شافعی در مورد امیر مؤمنان امام علی(ع) سؤال شد؛غ ایشان گفت:
إنّا عَبــیدٌ لِفتیً أنزلَ فِیـــهِ «هَل أتَی»
إلی مَتــی أکتُمُهُ؟ إلی مَتی؟ إلی مَتی؟
ترجمه:
ما چاکران آن جوانمرد هستیم که دربارهی او سوره (هل أتی – سوره انسان ) نازل شده
تاکی آن را پنهان کنم؟ تا کی؟ تا کی؟
شافعی در جای دیگر می‌گوید:
قَالُوا: تَرَفَّضتَ قُلتُ: کَلَّا مَا الَّرفضُ دینی وَ لا إعتِقادی
لکِن تَوَلَّیتُ غَیرَ شَکٍّ خَیرَ إمَامٍ وَ خَیرَ هَادی
إن کَانَ حُبُّ الوَلِیِّ رَفضاً فإنَّنی أرفَضُ العِبادَ
ترجمه:
گویند: تو رافضی و مرتد شدی، گویم: هرگز رفض و ارتداد آیین من نیست
اما بی‌شک من بهترین امام و بهترین راهنما را دوست دارم
اگر محبت علی دلیل بر رفض و بی‌دینی است، دنیا بدانند که من بی دین‌ترین مردمانم.
در ادامه فیلمی از یک شاعر اهل سنت در وصف امیر مؤمنان(ع) را می‌بینید.
انتهای‌پیام/