بسم رب الشهدا و الصدیقین
 

 قاصدک آورده خبر از حلب  –  قصۀِ مردان شهادت‌طلب
قصۀِ ایثار و شکوه و شرف –  قصۀِ مردان خدا را هدف
قصۀِ مستانِ میِ لم‌یزل  –  خورده زِ مینای شهادت عسل
قصۀِ مردانِ خریدار عشق  –  مست انالحق به سَرِ دار عشق
قاصدک آورده خبر از فدک  –  کوچه، حرامی، تنِ زهرا، کتک
عطرِ نفس‌هایِ غم‌آلود یاس  -  در گذرِ کوچۀِ تنگِ هراس
 زمزمه‌ای مصطفوی از حرا  -  شور ظهورانه جهان را فرا
منتظرِ یوسفِ آل عبا  -  کرب و بلایی به حلب کرده پا
قاصدک آورده به دوش از دمشق  -  بغض سحر، اشک غزل، سوگ عشق
 موج جنون در دل دریای خون  –  کرب و بلایِ زِ ازل تاکنون
شور عطش بر لبِ مهتاب‌ها  -  سوخته ازغم جگرِ آب‌ها
بر سرِ نِی غرقه‌به‌خون ماه‌ها  -  پَر زِ ملک سوخته از آه‌ها  
آمده از کینِ جگرخوارها  -  غرقه‌به‌خون قامت سردارها
 گُم‌شده خورشیدِ به اشراق‌ها  -  پنجره دق کرده از این داغ‌ها
غرقِ گُل لاله شده کوه و دشت  -  خاک حلب بَس که به خون غرقه گشت   
می‌رسد از کرب و بلایِ  دمشق  –  پیکر گلگونِ شهیدان عشق
عشقِ گلِ یاسِ کبودِ علی  –  از رخ خونینِ شهیدان جلی
باز کفن‌کرده شقایق به تن  –  کُشته مسیحی شده دور از وطن
کرده پریشان دلِ دریا غمی  -  پیکرِ خونینِ رضا رستمی  
خُرم از او خاطره آبادها  -  تا به ابد زندۀِ در یادها
نوشِ بلا کرده ز جامِ رضا  –  کُشتۀِ در جنگ حلب، مرتضی
حافظِ حُرمِ حَرمِ یاس‌ها   -  مستِ میِ غیرتِ عباس‌ها
فاطمه را مُنتقم درد و رنج  –  خاطرۀِ یوسف و دست و ترنج
بسته حرم را به حرامی رَه او –  گشته ز اسرار بلا آگه او
جلوه‌ای از قدرتِ عشق است او –  کُشتۀِ در جنگِ دمشق است او
می‌سِپُرَد قافله‌ای در دمشق  -  لایتناهی  رَهِ خون‌بار عشق
بسته به محمل تنِ آلاله‌ها  –  قوم به زهرا و علی واله‌ها
کرده به پا محشرِ عشقی  به شور –  فاطمیون را تبِ تند ظهور
این همه لشکر به دمشق آمده  –  فاطمه را در پیِ عشق آمده
لشکر موعودِ ظهور است این  –  جلوۀِ زیبایِ غرور است این
عطر خوش کرب و بلا کرده مست  –  هرکه به عشقِ علوی گشته هست
فاطمیون لشکر زهرا پرست  -   بیرق سبزِ علوی را به دست
تیغ دودم بسته میان صیقلی  -  کرده به پا محشر عشق علی  
رنگ ظهورانه علم‌ها به دست  -  بیرق خونینِ خراسانی است
 آمده اِی قاصدکِ از دمشق  -  اِی خبر آورده زِ غوغایِ عشق
سویِ شهیدان  خبر از ما بِبَر  -  خون‌جگر، داغِ دل و  چشمِ تر
قومِ گذر کرده ز جان را بگو   - کرده به خونِ دلِ خود اِی وضو
ما زِ خُمِ عشق شما کرده نوش  –  همچو شما مست و علم‌ها به دوش
 دست دعا کرده به سرها فراز  –  کرده روان خون ز دو چشم نیاز
در طلب منجیِ آخر همه  –  دست به دامان شده بر فاطمه
منتقم خون شهیدانِ عشق  –  ره بِسِپاریم به‌سوی دمشق
 رَهروِ راه شهداییم ما  –  دل‌شدۀ کرب و بلاییم ما
بیرق سبز علوی را به دست  –  از میِ گلگونِ بلا گشته مست
فاطمه را مست می انتقام  -  روی به‌سویِ حلب آریم و شام  
 شور ظهورانۀِ عشق آوریم  -  فتحِ حلب همچو دمشق آوریم
فتح حلب وعدۀِ ما با ولیست  -  هدیۀِ عشاق به سید علیست
به امید ظهور حضرت یار
17 خرداد 1395 منصور نظری