به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصراترک، در زیر، اجتناب از چندکلمه و سوال هنگام صحبت با فرد مبتلا به دمانس توصیه می‌شود.
با گذر زمان، سخن گفتن و داشتن ارتباط برای فرد مبتلا به دمانس سخت‌تر می‌شود. همان طورکه دمانس پیشرفت می‌کند نوع مشکلاتی که هر فرد با آن مواجه می‌شود متفاوت خواهد بود.

باید توجه داشت که نوع و مرحله دمانس فرد نیز عوامل دیگری هستند. هم چنان که فرد مبتلا به دمانس ممکن هست در پیدا کردن کلمه به جا، مشکلاتی داشته باشد، نوع کلماتی که دیگران استفاده می‌کنند نیز می‌تواند اهمیت داشته باشد.

داشتن ارتباط خوب کیفیت زندگی افراد مبتلا را بهبود می‌بخشد. از کلمات و پرسش‌های زیر هنگام صحبت با افراد مبتلا اجتناب کنید.

هنگام صحبت با فرد مبتلا ۷ مورد زیر را هرگز استفاده نکنید 
۱. یادت میاد آنوفت که…. ؟
این نوع پرسش می‌تواند برای فردی که با دمانس زندگی می‌کند یادآور خاطرات باشد ولی در ضمن می‌تواند واقعیت اختلال حافظه او را نیز پر رنگ جلوه دهد و شاید به نظر آید که او را آزمایش می‌کنند.

این روش می‌تواند برای فرد مبتلا تجربه دردناک و کلافه کننده‌ای باشد و در ضمن شواهدی دال بر تحریک حافظه فرد از این طریق در دسترس نمی‌باشد که او با این روش بتواند یاد آوردی یا حافظه خود را حفظ نماید. با این حال، صحبت در مورد گذشته می‌تواند دلگرم کننده و خوشایند باشد و از این راه می‌توان فرد را به مشارکت در مکالمه تشویق نمود.

روش زیر را امتحان کنید:

یه جای این که پرسشی مطرح کنید، این گونه شروع کنید” من یادم میآید وقتی …. ”.

از این طریق، فرد حافظه خود را با آرامش و بدون خجالت جستجو می‌کند و اگر مایل بود در مکالمه شرکت می‌کند.

۲. ” من همین الان به شما گفتم”
پاسخ چند باره به همان پرسش می‌تواند شما را کلافه کند به ویژه اگر می‌خواهید انعکاس عصبانیت یا ناراحتی در صدایتان شنیده نشود.

یادآوری به فرد که شما الان پرسش او را پاسخ داده‌اید کمکی به او برای حفظ اطلاعات برای دفعه بعد نمی‌کند فقط می‌تواند یادآور بیماری او گردد و این خود ممکن هست برای هر دوی شما ناراحت کننده باشد. توجه داشته باشید، او ممکن هست احساس کند برای اولین بار پرسش را از شما پرسیده است.

روش زیر را امتحان کنید:

به خاطر داشته باشید که فرد یادش نمی‌ماند که سوال را مرتب تکرار می‌کندمهم هست احساس کند به او گوش داده می‌شود واو را درک می‌کنند.

۳. ”برادر شما ۱۰ سال پیش فوت شده”
فرد مبتلا به دمانس ممکن هست درگذشت فردی را به یاد نیاورد یا در مورد فردی سوال کند که فوت شده است. یادآوری فوت عزیزی می‌تواند برایش خیلی دردناک باشد و عکس العمل او می‌تواند دوباره مانند شنیدن خبر فوت برای اولین بار باشد.

واکنش به این نوع پرسش‌ها بستگی به افراد مختلف در شرایط مختلف دارد. به هر حال، چیزی که مهم هست نسبت به آن باید حساس بود و ناراحتی را باید به حداقل رساند.

روش زیر را امتحان کنید:

تشویق بعضی افراد به صحبت در مورد فردی که در مورد آن پرس و جو می‌کنند می‌تواند آرامش بخش باشد. بکارگیری روش‌های پرت کردن حواس هم می‌تواند کمک کننده باشد ولی سعی نکنید که از جواب دادن به سوالی که مرتب می‌پرسد طفره بروید زیرا او را مضطرب می‌سازد.

ازحال فرد جویا شوید. گاها، وقتی سوال در مورد یک فرد خاص از خانواده یا دوست خاصی به میان می‌آید دلیل آن می‌تواند نیاز برآورده نشده‌ای مانند دادن آرامش و اطمینان خاطر به فرد مبتلا باشد.

۴. ”امروز صبح چه کار کردی؟ ”
از پرسیدن سوال هائی در مورد گذشته که جواب «آره یا “نه» دارند اجتناب کنید زیرا به خاطر نیاوردن جواب می‌تواند فرد مبتلا به دمانس را مضطرب کند. بنابراین بهتر هست برروی اتفاقات زمان حال تمرکز کنیم.

روش زیر را امتحان کنید:

به جای این که در مورد روز او سوال کنید، خلاصه‌ای از وقایع روز خودتان را برایش بگوئید، به او زمان دهید تا او از شما سوال کند.

آن وقت ممکن هست او در مورد کارهائی که کرده صحبت کند. با او در مورد زمان حال صحبت کنید و برای ایجاد مکالمه از اشیا مانند عکس یا وسایل تزئینی در اتاق استفاده کنید.

۵.” تو مرا می‌شناسی؟ ”
زمانی که فرد مبتلا شما را به خاطر نمی‌آورد، می‌تواند برای شما  که به او نزدیک هستید، ناراحت کننده باشد. به خاطر داشته باشید که او نیز می‌تواند همین احساس را وقتی که افراد نزدیک به خود را نمی‌شناسد، داشته باشد

فرد مبتلا در مواجهه با سوال شما ” تو مرا نمی‌شناسی؟ ” می‌تواند مضطرب یا وجدانش ناراحت شود که شما را  به خاطر نیاورده است.

روش زیر را امتحان کنید:

نحوه احوال پرسی ازیک فرد مبتلا به دمانس بستگی به مرحله بیماری دارد. در هر صورت دوستانه برخورد کنید. ممکن هست یک سلام گرم کافی باشد یا شاید هر دفعه باید نام و نسبت خود را به او بگوئید.

۶. ” الان یک فنجان چای بخوریم، بعد می‌توانیم به پیاده روی برویم و نهار بخوریم و بعد درکافه نزدیک کتابخانه درشهر هم یک نوشیدنی بگیریم. ”
فهم جملات طولانی و پیچیده می‌تواند برای فرد مبتلا به دمانس مشکل باشد. پردازش هم زمان چند برنامه در شرایطی که توانائی شناختی کاهش یافته، آسان نخواهد بود. بنابراین بهتر هست گام به گام دستور العمل‌ها و یا آدرس‌ها را به او داد.

روش زیر را امتحان کنید:

تا جائی که امکان دارد از جملات کوتاه استفاده کنید. از صحبت در فضاهای شلوغ و پر سر صدا اجتناب کنید. قبل از شروع صبر کنید تا توجه کامل فرد را جلب نمائید. در حین مکالمه، به فرد وقت کافی بدهید تا حرف‌های شما را پردازش کند.

۷. عزیزمی، من فقط به تو کمک می‌کنم تا از قاشق کوچک استفاده کنی؟ ”
از روش مکالمه «بزرگتر با کوچکتر» که می‌تواند با صدای بلند با استفاده از کلماتی چون «عزیزمنی» یا «جون منی» و معمولا با رفتار  بچه گانه توام باشد باید اجتناب شود. این روش برای فرد مبتلا کودکانه و مناسب نمی‌باشد. .

روش زیر را امتحان کنید:

همیشه حضور فرد مبتلا در پشت نقاب دمانس را بخاطر بیاورید. اگر فرد نیاز دارد که شما آهسته‌تر از معمول صحبت کنید سعی کنید آهنگ صدا ی شما فرقی با وقتی با دیگران صحبت می‌کنید نداشته باشد.

بعضی از افراد ممکن هست دوست داشته باشند که به آن‌ها ” عشق منی” یا   «عزیز منی» خطاب شود  ولی معمولا بهتر است به جای این واژه‌ها، اسم او را صدا بزنید. ازاین طریق احترام آن‌ها حفظ می‌شود