به گزارش عصراترک، شب یلدا و جشن هایی که در این شب برگزار می شود، یک سنت باستانی است از زمانهای گذشته تا به امروز در میان ایرانیان مرسوم بوده است، تنها دو روز تا یلدای 97 باقی مانده، شبی که مردم در طول سال منتظرش می مانند تا به بهانه طولانی ترین شب سال در کنار هم شاد باشند.

آجیل ، میوه و شیرینی پایه ثابت سفره های یلدایی هستند، افسوس که امسال طعم یلدا با طعم گرانی درآمیخته و با پایین آمدن قدرت خرید مردم این شب هم رنگ و بوی دیگری به خود گرفته است، هر ساله چند روز مانده به یلدا بازار شور عجیبی همچون آستانه عید نوروز دارد، اما امسال این تورم و گرانی ها یلدا را هم بی نصیب نگذاشت.

برای شب یلدا شرمنده خانواده ام شدم

آراسته یکی از همشهریان بجنوردی می گوید: امسال شرمنده خانواده ام شده ام، با توجه به درآمد پایینی که دارم هر ساله هم آنچنان قدرت خرید آجیل نداشتم ولی چند مدلی میوه و تخمه می خریدم که امسال با بالارفتن قیمتها مانده ام این شب را چگونه بگذرانم.

ولی زاده در ادامه می گوید: چرا مسئولان با گرانفروشان برخورد نمی کنند، چرا باید افزایش قیمتها توان خرید مردم را کاهش دهد، گرانی در بازار به حدی رسیده که مردم دیگر قادر به خرید نیازهای اولیه خود نیز نیستند، بسیاری از مردم در حالت معمول هم توان خرید میوه، گوشت، مرغ و ... را ندارند چه برسد که بخواهند در شب یلدا با این وضعیت گرانی اقدام به خرید ویژه کنند و مهمانی بدهند.

دو کیلو پسته، 500 هزارتومان!

منصوری سرپرست خانواده دیگری می گوید: امسال اولین سالی است که پسرم ازدواج کرده است و به رسم قدیمان برای تازه عروسان باید عیدی یلدایی ببرم که متشکل از میوه، شیرین، آجیل، و هدایایی برای عروس تنها دوسه روز به یلدا مانده و من هنور هیچ کاری نکرده ام و شرمنده فرزندم و عروسم شدم.

وقتی تنها دو کیلو پسته 500 هزار تومان می شود نمی دانم چگونه تهیه کنم.

محمدزاده می گوید: فروشنده ها بالارفتن قیمت دلار را دلیلی برافزایش قیمتها می دانستند، اما الان که قیمت دلار پایین آمده هنوز بازار در مقابل قیمت های پایین مقاومت می کند و قصد کوتاه آمدن ندارد و پاسخ فروشندگان از بالابودن قیمت ها این است که اجناسشان را با دلار گران خریداری کردند.

پس جای نظارت ها در شهر چه می شود، مردم ما لایق این همه استرس و سختی نیستند.

آجیل سهم خانواده های ثروتمند شد

یکی از فروشندگان آجیل شهر می گوید: هفته آخر مانده به یلدا مغازه ام جایی برای سوزن انداختن نیست اما امسال مغازه ام متفاوت ترین یلدا را تجربه می کند، تنها خانواده هایی که وضعیت مالی خوبی دارند برای تهیه آجیل به مغازه مراجعه می کنند اما مردم عادی حتی به قصد پرسش قیمت وارد مغازه نمی شوند.

یکی  دیگر از فروشندگان آجیل و خشکبار می گوید: وضعیت تعدادی از ما آجیل فروشان شهر به حدی رسیده که باتوجه به پایین آمدن قدرت خرید مردم، توان خرید اجناس جدید را نداریم و تا مرز ورشکستگی پیش رفته ایم.

اگر از کلمه بهانه استفاده نکنیم، به هر ترتیب همواره دلیلی برای گرانی محصولات وجود دارد، در طول سالیان گذشته آنقدر از این دلایل و عوامل به گوش رسیده که گوش ها نیز به شنیدن آن عادت کرده اند.

اما به راستی، چه بر سر بازار خشکبار آمده که پسته مرغوب ۷۰ هزار تومانی در هر کیلو (در سال گذشته) حالا با قیمت حداقل 240 هزار تومان ، نرخ گذاری می شود.

گزارش های  موجود حاکی از این واقعیت تلخ است که تنها در مهر و آبان گذشته، ۸ هزار تن پسته به خارج از کشور صادر شده، در شرایطی که این عدد و رقم برای مهر و آبان سال گذشته ۵۰ هزار تن ثبت شده است.

باید با یک درایت سفره مردم بیش از این کوچکتر نشود

به هر ترتیب نباید این واقعیت را از نظر دور داشت که کاذب یا حبابی بودن و یا اصطلاحات اینچنینی که بعضا در ایام گرانی به اقلام و محصولات گران شده اطلاق می شود دردی از آلام مردم کم نمی کند، مهم، نتیجه این قیمت هاست که مشتریان و مردم ناچارند برای تهیه آن پرداخت نمایند، به واقع در زمان شمردن پول نه حبابی بودن آن و نه کاذب بودن آن به کمک مردم نخواهد آمد، می باید فکری منطقی و عاجل شود تا با تدبیر و درایت سفره مردم بیش از این، کوچک تر نشود.

تهیه و تنظیم : آرزو رحمانی

انتهای پیام/