به گزارش عصر اترک، پس از وقوع این بلای طبیعی و تخریب جدی خانه های این روستا، نام آنها بارها و بارها از رسانه های استان برده و درباره وضعیت آنها گزارش هایی نوشته و منتشر شد و بسیاری از هم استانی ها با نام این روستاها آشنا شدند.

هر چند که در طول این هفت ماه رسانه های استان بارها از زبان بسیاری از اهالی آسیب دیده روستاهای زلزله زده این دو شهرستان از نارضایتی های آنان نسبت به اعطا نشدن کمک های بلا عوض و تسهیلات قول داده شده از سوی مسئولان نوشتند و آنها را منتشر کردند، در مقابل مسئولان نیز آمارهایی را ارائه می دادند از اینکه چه تعداد خانه جدید در این روستاها در حال ساخت است و چه تعداد نیز پایان کار دریافت کرده اند.

به طور واضح، در طول این مدت رسانه های استان تماشاگر رقابتی خبری میان مردمان زلزله زده این دو شهرستان و مسئولان استان بودند.

در حالیکه مسئولان استان خبر از رسیدگی به وضعیت زلزله زدگان و آغاز ساخت و ساز خانه های جدید و یا بهره برداری از شماری از خانه های تازه ساخت در سطح این روستاها را گزارش می دادند، در مقابل مردم در تماس یا در گفت و گو با رسانه های استان از عدم دریافت غرامت بیمه ساختمان و یا دریافت مبلغ ناچیزی از غرامت بیمه ساختمان خود، عدم دریافت کمک بلاعوض پنج میلیون تومان، عدم دریافت تسهیلات 20 میلیون تومان، عدم دریافت تسهیلات کسب و کار قول داده شده همچنین عدم همکاری بانک ها و بنیاد مسکن در استان گلایه و شکایت می کردند.

 

در عین حال، نکته جالب توجه این است که استاندار خراسان شمالی در حالی در روز مراسم معارفه رئیس کل دادگستری خراسان شمالی در جمع مهمانان و رسانه های دعوت شده به این مراسم عنوان کرد که حتی یک زلزله زده خراسان شمالی در چادر هلال احمر زندگی نمی کند و تمامی آنان اسکان داده شده اند و حتی بیش از هزار و 100 خانه جدید در سطح روستاهای این دو شهرستان زلزله زده در حال ساخت است و یا به بهره برداری رسیده اند که فردای آن روز شاهدی از غیب رسید.

کاظم از اهالی روستای قصر قجر واقع در منطقه کوهستانی شهرستان بجنورد در تماس با دفتر عصر اترک، خواهش کرد که بیایید و وضعیت اهالی این روستا را با چشمان خود از نزدیک ببینید که در این سرما، خانواده ها در چه شرایط سختی زندگی می کنند و حتی عده ای هم هنوز در چادر روزگار خود را سپری می کنند.

بنابراین خبرنگار و عکاس دفتر عصر اترک ( البته برای سومین بار در طول این هفت ماه ) به روستای قصر قجر رفتند تا بار دیگر پای صحبت های آنان بنشینند و درباره وضعیت آنان دوباره گزارشی تهیه شود تا شاید علی دایی هایی، جواد خیابانی هایی و ... نیز روستای قصر قجر و دیگر روستاهای زلزله زده این دو شهرستان را همانند استان کرمانشاه ببینند و با حضور در این روستاها، گرهی هم برای آنان باز کنند.

به گزارش عصر اترک، موسی الرضا یکی از اهالی روستای قصر قجر در گفت و گو با ما می گوید: در زلزله 5.7 ریشتری اردیبهشت ماه امسال خانه های خودم، دو بردارم و مادرم کامل تخریب شد و پس از آن نیز به همراه خانواده هایمان در چادرها مستقر شدیم که پس از مدتی از طرف بنیاد مسکن به اهالی روستا دستور داده شد که چادرهایمان را جمع کنیم و یا اجاره نشین شویم و یا اینکه در سرپناهی اسکان بیابیم.

وی عنوان می کند: از طرف دولت کمکی بابت اجاره خانه داده نشد، بنابراین من و یکی از برادرانم به همراه خانوده هایمان در خانه 40 متری برادرم در این روستا که الان در بجنورد زندگی می کند، ساکن شدیم و برادر دیگرم با خانواده اش در چادر داخل حیاط ماندند.

وی می افزاید: مادرم که حاضر نشد در چادر برادرم و یا این خانه 40 متری در جمع این جمعیت زیاد زندگی کند، بنابراین برای او یک آلونک دو در یک متر در گوشه این حیاط البته بدون پی آماده کردیم که اغلب روزها و شب هایش را در آن می گذراند که متاسفانه در این سرما نیز مریض هم شده است.

 

بانک پرونده هایمان را تایید کرده اما وام نداده است

وی به چهار ستون سیمانی برپا شده در کنار حیاط برادرش نیز اشاره می کند و می گوید: ما پس از زلزله برای دریافت وام، در اداره کل بنیاد مسکن استان پرونده تقاضای وام را تشکیل دادیم اما هنوز هیچ وامی را دریافت نکرده ایم درحالیکه بانک پرونده هایمان را تایید کرده است.

وی خاطر نشان می کند: برای تشکیل پرونده در بنیاد مسکن و دریافت وام از بانک خیلی اذیت شدیم و مرتب در رفت و آمد به شهر بجنورد بوده ایم.

وی می گوید: خبرنگاران زیادی به این روستا برای تهیه گزارش در رفت و آمد هستند، اما این همه رفت و آمد چه شد؟ هنوز که هنوز است بی سر پناه هستیم و با سرما دست و پنجه نرم می کنیم.

وی درباره وضعیت درآمدی اش هم گفت: باغات و مزارع این روستا، دیم کاری هستند، به علت کاهش بارندگی ها، وضع درآمدی مان هم بدتر شده است و پس اندازی هم نداریم که خانه سازی کنیم.

 المیا، مادر موسی الرضا هم می گوید: پس از زلزله فقط یک چادر و دو پتو دریافت کردم درحالیکه به سیستم گرمایشی والر احتیاج داشتم اما داده نشد.

وی افزاید: برای تهیه نفت هم یک پای پسرانم در شهر بجنورد است که در این بی پولی دو گالن نفت بخرند و بیاورند.

وی خاطر نشان می کند: در این آلونک مریض شده ام.

مشکلی که ضمانت های زنجیره ای ایجاد کرده است

حمید، یکی دیگر از اهالی این روستا، می گوید: برای دریافت وام به بانک ملی معرفی شده ام، اما مسئولان شعبه مرکزی بانک ملی در شهر بجنورد می گویند سه نفر می توانند ضامن یک نفر شوند اما آن سه نفر برای ضمانت خود باید افراد دیگری را به بانک معرفی کنند.

وی می افزاید: مسئولان می گفتند که ضمانت ها، زنجیره ای شده است و مشکل ضمانت ها را حل کرده ایم، سوال ما این است که اینگونه مشکل را حل کرده اند! این چه ضمانت زنجیره ای است.

همچنین مریم، یکی از بانوان سالخورده این روستا که شوهرش سال ها قبل فوت شده و خانه اش را در زلزله از دست داده است، می گوید: تنگ دست هستم و ممر درآمدی هم ندارم، روزها به باغات و اراضی کشاورزی اهالی روستا می روم و شیرین بیان خودرو می چینم و آنها را پاک می کنم و به خریدار می فروشم و روزی سه هزار تومان از بابت اینکار دریافت می کنم.




 

وی می افزاید: علاوه بر آن، ماهانه مستمری اندکی دریافت می کنم اما با این تنگ دستی مگر می شود سر پناه ساخت.

وی در ادامه تعریف می کند: خانه ام بر اثر زلزله خراب شد، هلال احمر به من چادر داد و یکی از سه دخترانم که متاهل هستند این چادر را به داخل حیاطش آورد و در آنجا برپا کرد تا در کنار آنها باشم.

وی می گوید: در بنیاد مسکن برایم پرونده دریافت وام خانه سازی تشکیل شد و به بانک هم معرفی شدم که اخیرا هم با اعطای وام به من موافقت شد که کارت این وام نیز در دست پیمانکار است، اما مشکل اصلی ام این است که من با این تنگدستی چطور وام را پس بدهم و بدون سرپناه هم در این روستای سردخیز نمی شود زندگی کرد.

علاوه بر آن، اکبر می گوید: سال ها پیش پدرم فوت شد و مادرم به تنهایی در یک خانه قدیمی 35 متری زندگی می کرد و بر اثر زلزله هم آن خانه را از دست داد که پس از این اتفاق او را به خانه خودم آوردم.

وی عنوان می کند: برای ساخت خانه اقدام کردم که بنیاد مسکن اجازه ساخت خانه در آن محل قبلی را نداد، بنابراین تصمیم گرفتم که در بالای خانه خودم، یک خانه برای او بسازم.

غرامت بیمه پرداخت نشد

وی افزاید: پولی که در بساط نداشتم، بنابراین برای دریافت کمک بلاعوضی که دولت قول اعطای آن را داده بود، اقدام کردم، اما تاکنون آن کمک بلاعوض پنج میلیون تومانی را هم ندادند که یک بخشی از خانه سازی را انجام دهم.

وی همچنین می گوید: برای دریافت وام اقدام کردم و ثبت نام را انجام دادم تا این خانه را بسازم، اما با پیگیری های زیاد، مسئولان بنیاد مسکن به من می گویند نام مادر شما در لیست ثبت نامی ها نیست و باید دوباره ثبت نام کنید، حال شما خبرنگاران پیگیری کنید که چرا کمک بلاعوض داده نشد، غرامت بیمه ساختمان داده نشد و چرا با ثبت نام انجام شده بنیاد مسکن بگوید که نام مادر شما در لیست ثبت نامی ها نیست!

در همین میان، متوجه مرد جوانی شدم که در کنار تعدادی کارگران ساختمانی در بالای سقف یک ساختمان در حال انجام خانه سازی است، که در پایین ساختمان در حال ساخت از او درخواست کردم تا چند دقیقه ای از وقتش را برای مصاحبه با ما اختصاص دهد که او با عصبانیت زیاد گفت از این همه درد دل درباره بلای آوار شده بر سرمان خسته شده ام، اینقدر گفتیم چه حاصل شد؟ آیا نتیجه ای هم داد، گرهی از مشکلات ما باز شد! نه گرهی باز نشد.


 

از همسایه این مرد سوال کردم که چرا در طبقه همکف این ساختمان در حال ساخت چادر هلال احمر بر پا است، این همسایه جواب داد: اهالی روستا برای ساخت خانه جدید خود و دریافت وام خیلی اذیت شده اند.

این مرد همسایه می گوید: این همسایه عصبانی ام این چهار دیواری نیمه ساخته اش را از جیب خود ساخته و هوا که سردتر شده، چادر هلال احمرش را از فضای باز به درون این چهار دیواری آورده است تا زمستان را در پناه این چهار دیواری با بچه و خانمش سر کند.

وی می افزاید: او برای دریافت وام خیلی دوندگی کرد اما همین چند هفته قبل جلوی دریافت وام او باز شد که در این هوای سرد مگر می شود ساختمان سازی کرد.

کمک بلاعوض داده نشد

حسن از دیگر اهالی این روستا می گوید: کمک بلاعوض، پرداخت غرامت بیمه، کمک معیشتی و کمک هزینه اجاره بها که قولش را داده بودند که ندادند، و برای دریافت وام 18 یا 20 میلیون تومان از بانک ها خیلی اذیت شدیم.

وی می افزاید: بخش اول کار که انجام فونداسیون است را انجام دادم، پس از آن جلوی اعطای وامم باز شد اما ناظر بانک برای بازدید از مقدار کار انجام شده پس از 15 روز از گذشت درخواستم به روستا آمد.

وی در ادامه می گوید: اگر کار بازدید بانک ها و وام دادن های مرحله به مرحله بانک ها به این منوال باشد، ساخت یک خانه خیلی ساده، خیلی طولانی می شود.

رضا،پدری که بر اثر زلزله دخترش فوت شد نیز می گوید: در آن زلزله 5.7 ریشتری اردیبهشت ماه امسال خانه قدیمی ام آوار شد و من و شش نفر از اعضای خانواده ام در زیر آوار ماندیم و مردم روستا ما را از زیر آوار نجات دادند و متاسفانه دخترم بر اثر این اتفاق فوت شد.

وی عنوان می کند: کارگر بودم و دراتفاق زلزله که در زیر آوار ماندم، بعد از آن از کار افتاده شدم و پس از آن هم توان کارکردن را از دست داده ام.

وی افزاید: پس از زلزله امید داشتم که قول اعطای اجاره بها برای اجاره یک خانه را از سوی دولت دریافت کنیم که این کمک انجام نشد و من مجبور شدم در عین نداری، از جیب خودم خانه کوچکی را اجاره کنم و خانواده ام را در آنجا اسکان دهم.

وی همچنین می گوید: پول ساخت خانه را هم ندارم که سر پناهی بسازم.

به علت نداری نتوانستم آوارهای خانه قبلی را جمع کنم

ساری، بانویی میانسال از اهالی این روستا که شوهرش بر اثر یک تصادف چند سالی است که از کار افتاده شده است، می گوید: بر اثر زلزله خانه ام آوار شد، به علت نداری، نتوانستم آوارهای خانه ام را جمع کنم.

وی اظهار می کند: پس از زلزله، خانه ما چادر هلال احمر شد که در این سرمای زمستان با انتقال گاز از خانه همسایه به داخل چادرمان، شبمان را روز و روزمان را شب می کنیم.

وی با اشاره به اینکه برای دریافت وام از بانک برای خانه سازی ثبت نام کرده ام، می گوید: اگر وام هم داده شود، من چگونه با کارگری و با تنگ دستی وام را پس بدهم.

زرگل دیگر بانوی میانسال این روستا نیز می گوید: خانه ام بر اثر زلزله خیلی شدید آسیب دید اما آوار نشد اما این خانه برای زندگی کردن هم امن نیست.

وی می افزاید: مجبور شدیم که چادر هلال احمر را در حیاط بر پا کنیم و در همین چادر زندگی کنیم.

وی عنوان می کند: با توجه به اینکه این خانه بر روی دامداری ساخته شده است، برای ساخت خانه مجبور هستیم که قطعه زمینی در اراضی جانمایی شده بخریم و خانه بسازیم که پول خرید آن زمین را هم نداریم.

در دامداری زندگی می کنیم

در عین حال، کاظم از جوانان این روستا هم می گوید: پس از زلزله، خانه پدری ام آوار شد و با شروع سرما، خانواده ام تصمیم گرفتند تا زمانیکه وامی برای خانه سازی داده می شود در دامداری مان زندگی کنیم.



 

وی می گوید: قبل از مهر ماه ساخت فونداسیون خانه جدید را با هزینه از جیب شروع و آماده کردیم و خوشبختانه در همان زمان در لیست دریافت وام 18 میلیون تومان از محل اعتبارات داخلی بنیاد مسکن قرار گرفتیم و با اعطای وام به درخواست ما موافقت شد.

وی می افزاید: اما بانک مسکن طی این مدت فقط یک میلیون تومان از وام 18 میلیون تومان را داده است.

کاظم خاطر نشان می کند: مسئولان این بانک می گویند که ناظر بانک مسکن باید حتما از مراحل انجام ساخت و ساز اولیه بازدید کند تا جلوی وام باز شود و این در حالی است که درخواست بازدید ناظر بانک مسکن را به این بانک داده بودیم که ناظر پس از یک مدت طولانی برای بازدید آمد و 80 هزار تومان هم بابت حق نظارت گرفت و گفت هر وقت فونداسیون پنج خانه دیگر هم آماده شد، آن موقع درخواست بازدید کنید که همه بازدیدها را یکجا انجام دهم.

وی می افزاید: در حال حاضر هم برای ادامه کار ساخت و ساز این خانه یک ریال هم نداریم که از جیب هزینه کنیم.

ساخت خانه 60 متری 30 میلیون پول لازم دارد

حسین، یکی از پیمانکاران مشغول به کار در این روستا می گوید: دولت قول اعطای سیمان رایگان به زلزله زدگان این استان را داده بود که این سیمان اعطا داده شد اما متسفانه این سیمان را نمی توان در سازه اصلی ساختمان استفاده کرد و فقط باید برای سیمان کاری داخل ساختمان بکار برد.

جعفر زاده، یکی دیگر از پیمانکاران مشغول به کار در این روستا نیز اظهار می کند: مگر می شود یک خانه 60 متری را با 18 یا 20 میلیون تومان وام کامل و آماده زندگی کرد.

وی می افزاید: ساخت یک خانه ساده 60 متری حداقل 30 میلیون تومان پول نیاز دارد.

وی اظهار می کند: متاسفانه بانک ها جلوی وام بانک ها را دیر به دیر آزاد می کنند و اعطای آن هم با کلی اذیت انجام می شود.

جعفرزاده می افزاید: چرا وقتی ناظر بنیاد مسکن روند اجرای ساخت و ساز خانه ها را تایید می کند، در مقابل بانک مسکن می گوید باید ناظر این بانک نیز روند ساخت و ساز را نظارت و تایید کند تا وام اعطا شود.

علاوه بر آن، وی خاطر نشان کرد: مسئله اصلی این است که بسیاری از خانواده ها تنگ دست هستند و نمی دانیم که چگونه پول پیمانکاری ما قرار است، تسویه شود!



 

خانواده ها به علت فقر، توان ساخت خانه جدید را ندارند

عادل کمالی، دهیار روستای قصر قجر نیز می گوید: این روستا 280 خانوار دارد که بسیاری از آنها در زلزله 5.7 ریشتری اردیبهشت ماه امسال خانه های خود را از دست دادند.

وی عنوان می کند: در این روستا تعدادی از خانواده ها به علت فقر، توان ساخت خانه جدید را ندارند، عده ای توان خرید زمین در اراضی جانمایی شده برای ساخت و ساز خانه جدید برای خود را ندارند و مابقی نیز گرفتار رفت و آمدهای دریافت وام از بانک ها هستند.

کمالی خاطر نشان می کند: اهالی این روستا برای تشکیل پرونده و دریافت وام خانه سازی از سوی بنیاد مسکن و بانک ها خیلی اذیت شدند و این بندگان خدا دائم در رفت و آمد به شهر بجنورد هستند.

وی افزاید: هنوز برای چند خانواده متقاضی وام از این روستا، پرونده در بنیاد مسکن تشکیل نشده است.

دهیار روستای قصر قجر در خاتمه درباره آسفالت نبودن مسیر اصلی درون این روستا نیز اظهار می کند: آسفالت مسیر اصلی درون این روستا به جابجایی تاسیسات آب، برق، گاز منوط شده است که متاسفانه این جابجایی ها هم انجام نشده است.

لازم به ذکر است، اهالی برخی دیگر از روستاهای زلزله زده این دوشهرستان از جمله بوربور و نجف آباد نیز در گفت و گو با عصر اترک خواستار حضور این رسانه در این روستاها و تهیه گزارش از وضعیت آنها شدند.

انتهای پیام/