به گزارش عصراترک به نقل از پایگاه خبری آشخانه، نامگذاری روز بیست و سوم مرداد ماه از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی کشورمان به مناسبت پیروزی جنبش حزب الله لبنان، پیش از هر چیزی، تجلیل از “مقاومت” است. مقاومتی که ریشه در اعتقادات اسلامی مردم جنوب لبنان و معطوف به اراده پولادین آنان است. مردمی جنگ زده، محروم و زجر کشیده که در برابر تجاوز همه جانبه و غیرانسانی رژیم اشغالگر قدس، تا پای جان ایستادگی کردند و طی نبردی به مدت سی و سه روز، نقشه های دشمن متجاوز و سلطه طلب را نقش برآب زدند.

امروز روز تجلیل از واژه مقدس "مقاومت" به دنبال مصاحبه ای با خانواده شهید مدافع حرم در شهرستان بودم، به ناحیه مقاومت بسیج مانه و سملقان مراجعه کردم و از پاسداران جویای قضیه شدم. یکی از برادران بسیجی مرا راهنمایی کرد و گفت: شهید مدافع حرم "یاسین رحیمی" از شهدای خراسان رضویه، اما همسر شهید اهل مانه و سملقان و ساکن روستای خرمده شرقیه. با همسر شهید ارتباط گرفتیم و زمان مصاحبه را تعیین کردیم.

طی مسیر به سمت منزل همسر شهید، با خودم فکر می کردم که چطور همسرش امکانات شهر رو رها کرده و در روستا زندگی می کنه -چقدر متواضع و فروتن- در افکارم خانواده شهید رو در سطح مالی بالا و از اقشار مکفی جامعه تصور می کردم، شهیدی که در قید حیاتش شخص معروف و سرشناس در جامعه بود. اما تصورم اشتباه بود، او شهیدی گمنام بود.

 همسرتان را معرفی کنید و از نحوه آشنائیتان بگویید؟

همسرم یاسین رحیمی متولد 1368 در مشهد به دنیا آمد، شغل اصلی اش جوشکاری بود. من در سال 1390 طی سفری که با خانواده به مشهد مقدس داشتیم با هم آشنا شدیم و ازدواج کردیم. مراسم ازدواجمان ساده، بی آلایش و بدور از تجملات بود. او مردی کوشا، خوش اخلاق و خانواده دوست بود از ویژگی های بارز او که من و اطرافیان را تحت تاثیر قرار می داد ارادت خاصه ی او به اهل بیت (علیهم السلام) و فعالیت های مذهبی مساجد و هیئات بود. هر زمان که به زیارت حرم امام رضا(علیه السلام) می رفتیم به خادمین حرم در جمعآوری فرش ها کمک می کرد، در مراسم عزاداری محرم به مسجد روستا در غبارروبی، فضاسازی و دیگر برنامه ها حضور فعال داشت.

نحوه رفتار شهید با شما و دیگر اعضای خانواده چگونه بود؟

با این که پدر و مادر یاسین از هم جدا زندگی می کردند ولی همچنان او به والدین اش عشق می ورزید و برای آن ها احترام خاصی قائل بود، از آنها به نیکی یاد می کرد و با آن ها رفت و آمد داشت. وی افزود: مادرم چند سالی از بیماری دیالیز کلیه رنج می برد و هر هفته برای دیالیز به بجنورد می رفتیم، یاسین مادرم را خیلی دوست می داشت و به اندازه فرزندانش به او رسیدگی می کرد.

 نظر شهید در خصوص باب جهاد و شهادتی که در دفاع از حرم باز شده بود، چه بود؟

نگاه همسرم به جهاد و ایستادگی و مقاومت در مقابل متجاوزین به حرم اهل بیت (علیهم السلام) ریشه در اعتقادات و باورهای او داشت که این اعتقادات در کالبد زندگی ما نیز متبلور شد.

 چه شد تصمیم گرفتند به عنوان رزمنده مدافع حرم راهی سوریه شوند و نحوه اعزام چگونه بود؟

سال 1392 مدتی بود که یاسین از کار در افغانستان صحبت به میان می آورد، اینکه اگر تمایل داری برای رونق کسب و کارم به افغانستان عزیمت کنیم. من با او مخالفت می کردم و رزق کم روستایمان را به روزی بیشتر ولایت غریب را ترجیح می دادم. چند روز بعد یاسین به بهانه ی کار در افغانستان ما را ترک کرد، طی حدود یکسال ما از طریق تماس تلفن با هم ارتباط برقرار می کردیم و از اشتغال در افغانستان صحبت می کرد. تا اینکه چند ماه بعد یاسین مجروح به ایران بازگشت و جریان ملحق شدن به گروه فاطمیون و اعزام به سوریه تعریف کرد. بعد از بهبود یافتن یاسین دوباره به سوریه برگشت. من خیلی با رفتنش مخالفت کردم ولی او همچنان مصصم بود.

 شهادت همسرتان چگونه اتفاق افتاد؟

همسرم در تاریخ 12/7/1395 به شهادت رسید اما از آنجا که هویت او قابل شناسایی نبود، بعد از گذشت دو ماه در تاریخ 25/09/1395 با تطبیق DNA پدر و مادر و پیکرشهید، هویت او مشخص شد و در بهشت الرضا (ع) بلوک 15 قطعه 11 تشییع گردید.

پایان کلام/ فیروزبخت