خانه می‌دهیم، جاده بسازید

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی عصر اترک، بر اساس آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن تعداد خانوار روستای شکرانلو ۳۸ مورد ثبت شده و بعد از گذشت ۸ سال تعداد خانوار در این روستا افزایش پیدا کرده، اما همچنان خدماتی که از سوی دولت به اهالی روستا ارائه می‌شود؛ بر اساس همان ۳۸ خانوار است.

باتوجه‌به مشکل راه، از چندین سال قبل یکی از اهالی روستا اعلام آمادگی کرده که ملکی را در شهر شیروان به اداره راهداری واگذار خواهد کرد تا بجای آن طول ۴ کیلومتر جاده خاکی را آسفالت کنند؛ اما پیگیری‌ها تاکنون بی‌جواب مانده است.

این روستا هم اکنون فاقد خانه بهداشت، خطوط تلفن ثابت، نانوایی، مدرسه و... است.

خدمات بر اساس سرشماری نفوس و مسکن سال ۹۵

عضو شورای اسلامی روستای شکرانلو در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک» اظهار داشت: بر اساس آخرین سرشماری عمومی نفوس و مسکن تعداد خانوار این روستا ۳۸ مورد ثبت شده اما بعد از گذشت ۸ سال تعداد خانوار در این روستا افزایش پیدا کرده؛ اما همچنان خدماتی که از سوی دولت ارائه می‌شود بر اساس همان ۳۸ خانوار است و به دلیل خدمات رفاهی کمتر، اکثر اهالی تمایل به کوچ به شهر دارند.

یکی از بانوان روستای شکرانلو افزود: باتوجه‌به اینکه خانه بهداشت نداریم، طبق قولی که به ما دادند قرار بوده هر ماه یک‌مرتبه از بهداشت روستای الله‌آباد بهورز به شکرانلو بیاید؛ اما بیشتر از یک ماه شده که کسی به اینجا نیامده و ما گاهی مجبور می‌شویم به شیروان برویم زیرا روستای سُکّه هم ما را نمی‌پذیرند و ویزیت نمی‌کنند.

یکی از ریش‌سفیدان روستای شکرانلو بیان کرد: لوله‌های آب ما خراب است و با پول شخصی خودمان آنها را تعمیر می‌کنیم همچنین در ساخت قنات نیز نصف هزینه توسط مردم پرداخت شد و باقی‌مانده آن با پیگیری‌های فراوان که گاهی این موضوع را نادیده می‌گرفتند، توسط دولت پرداخت شد.

هیچ مدرسه‌ای در روستا وجود ندارد

یکی از جوانان روستا نیز با گلایه بسیار تأکید کرد: هم اکنون در روستای ما مدرسه‌ای وجود ندارد و اگر من که تازه ازدواج کرده‌ام در چند سال آینده فرزند دار شوم مجبور به کوچ از روستا خواهم شد همانند بقیه اهالی که بعضی‌ها نیز فرزندان خود را به خوابگاه‌ها فرستاده یا در شهر تنها هستند.

یکی دیگر از اهالی از نبود راه مناسب گلایه کرد و گفت: بسیاری از اهالی روستا که به شهر کوچ کرده‌اند خواستار بازگشت به روستا هستند؛ اما به دلیل نبود امکاناتی اعم از مدرسه، خانه بهداشت، ندادن آرد به اندازهٔ خانواری که در روستا ساکن هستند، نبود نانوایی و تلفن ثابتی که ۱۰ سال پیش پایه‌گذاری شد؛ اما حدود دو سال پیش کلاً آن را از روستا برداشتند، نمی‌توانند به روستا برگردند.

خانه مسکونی می‌دهیم، جاده روستا را آسفالت کنید

خانوادهٔ شهید صفایی تصریح کرد: خانه‌ای را که میراث گذشتگان ما بوده را برای تکمیل راه روستا وقف کرده‌ایم؛ اما باتوجه‌به پیگیری‌هایی که در سال‌های گذشته داشته‌ایم هیچ اقدامی صورت نگرفته است.

برات محمد عاشقی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی عصر اترک نسبت به پاسخ سؤال اهالی روستا اظهار داشت: میزان این خدمات‌دهی بر اساس سرشماری که سال ۹۵ صورت‌گرفته، بوده است نه‌تنها این موضوع بلکه بودجه‌ای که تخصیص می‌یابد نیز این‌گونه است.

بخشدار مرکزی شهرستان شیروان تصریح کرد: در بحث آرد خانه پز طبق آمار، یک نفر به‌عنوان متصدی آن را به دست اهالی روستا می‌رساند و برای ایجاد نانوایی نیز به دهیار و شوراها گفته شده که اگر کسی متقاضی آن است در جهاد کشاورزی مطرح کند تا بتواند در جلسه شورای آرد و نان شهرستان مجوز اخذ شود.

عاشقی تأکید کرد: اعضاء شورای روستا می‌توانند نامه‌ای را به جهاد کشاورزی ارسال کنند و خواستار این باشند که باتوجه‌به افزایش آمار جمعیتی بعد از سرشماری سال ۹۵ در روستا، سهمیه آرد خانه پز خود را افزایش دهند.

بخشدار بخش مرکزی شهرستان شیروان در پایان در ارتباط با روستای سنگ‌چین خاطرنشان کرد: پیمانکاری که کار را به عهده دارد، طلبکار است و خواستار حداقل مبلغ بدهی خود است و رئیس اداره راه نیز از نبود اعتبار گفته که این مشکل همچنان ادامه دارد و امیدواریم میز خدمت در تمامی روستاها با همراهی تمام ادارات صورت پذیرد که همگی با هم مشکلات را حداقل کم‌رنگ‌تر کنیم.

گزارش: احسان حق‌بین

انتهای خبر