به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک»، آصف در روز تولد امام حسن عسگری (ع) به دنیا آمده بود و مادرش دوست داشت، نامش را عسگر بگذارند اما به پیشنهاد پدر؛ نام مرحوم عمویش (آصف) را بر کودک گذاشتند و دامنه‌های شاه جهان فرزندی در خود پرورش داد که بعدها در شجاعت کم نظیر بود.

آصف علاقه خاصی به ورزش فوتبال داشت؛ وی به خاطر نداشتن مدرسه راهنمایی در روستا به نزد عمویش در مشهد رفت و در آنجا به تحصیل پرداخت و همزمان نیز عضو پایگاه بسیج شد و آموزش‌های لازم را دید و سرانجام نیز به جبهه اعزام شد.

اعتماد به نفس از صفات برجسته آصف بود و از این حیث برای خود شخصیتی قابل احترام شده بود.

این شهید بزرگوار باور داشت که تمام وعده و نویدها، دنیافریبی بیش نیست و بهترین دستور زندگانی این است که اعتماد به نفس داشته باشد و در پرتو سعی و مجاهدت خود به مقامی برسد و این امر در وصیت نامه وی نیز مشهود است.

برگی از وصیت نامه:

«خدایا!

ما برای انجام دادن وظیفه به اینجا آمده‌ایم و شهادت را پیروزی می‌دانیم هر لحظه آماده شهادت هستیم.

خدایا!

تو را شکر می‌کنم که راه شهادت را به راهیانت شناساندی.

خدایا!

از تو می‌خواهم که در این آخرین لحظات عمر به من توفیق دهی که بهترین حماسه را در راهت انجام دهم و از وظیفه‌ای که به من واگذار نمودی به خوبی از عهده آن برآیم.»

انتهای خبر/