توکل بر خدا، راه آرامش در مسیر فرزندآوری و تأمین زندگی

 این کارشناس مسائل فرهنگی یادآور شد: عشق‌ورزیدن و مورد عشق قرارگرفتن بی‌قید و شرط، بزرگ‌ترین موهبت‌هایی هستند که یک کودک به خانواده هدیه می‌دهد و این همان شادی نابی است که با هیچ ثروت مادی دیگری قابل‌مقایسه نیست.

 وی با تأکید بر این موضوع که یکی از دغدغه‌های اصلی بسیاری از خانواده‌ها، مسئله تأمین معاش و هزینه‌های زندگی است، افزود: در اینجاست که ایمان به وعده‌های خداوند، نقش کلیدی ایفا می‌کند و خداوند در آیات متعددی از قرآن کریم وعده داده است که روزی‌رسان بندگانش است.

 لطیف بیان داشت: به طور مثال در آیه ۳۱ سوره نور می‌فرماید: «وَ مَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا، وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ...» (و هر کس که تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برایش قرار می‌دهد و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌بخشد).

 این کارشناس مسائل فرهنگی ادامه داد: این وعده الهی به معنای آن نیست که والدین از تلاش و برنامه‌ریزی دست بکشند، بلکه به این معناست که با توکل بر خدا و اطمینان به حکمت او، با دلگرمی و آرامش بیشتری قدم در این راه می‌گذارند.

 روزی و برکت، فراتر از پول و امکانات مادی است

 وی گفت: روزی و برکت تنها به معنای پول و امکانات مادی نیست، بلکه برکت، گشایش در امور، قناعت، سلامت، صبر و مدیریت بهتر منابع نیز از مصادیق روزی هستند که خداوند متعال با آفرینش هر موجودی، مسئولیت روزی او را نیز بر عهده می‌گیرد و این قانونی تغییرناپذیر در نظام هستی است.

 لطیف بیان داشت: بنابراین، فرزندآوری با نگاهی توأم با ایمان و توکل، نه‌تنها بار مالی محض نیست، بلکه سرچشمه‌ای از برکت، رشد معنوی و شادی‌های پایدار است که خانواده‌ای که با این نگاه گسترش پیدا می‌کند، در حقیقت سرمایه‌ای عظیم از مهر و محبت و نیروی انسانی را پرورش می‌دهد که هم سعادت دنیا و هم آخرت را برایش به ارمغان خواهد آورد.

 خانواده‌های پرجمعیت، نماد نشاط و سرمایه اجتماعی

 دکترای علوم ارتباط اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک» گفت: در جوامع مختلف، خانواده به‌عنوان بنیادی‌ترین واحد اجتماعی، نقش مهمی در شکل‌دهی رفتارها، ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی ایفا می‌کند.

 مجید پورخیاط بیان داشت: یکی از عوامل مؤثر در تقویت بنیان خانواده و افزایش نشاط اجتماعی، تعداد فرزندان است که افزایش تعداد فرزندان می‌تواند هم تأثیرات مثبت و هم چالش‌هایی برای خانواده‌ها و جامعه به همراه داشته باشد.

وی ادامه داد: مطالعات نشان داده که خانواده‌های پرجمعیت‌تر روابط عاطفی قوی‌تری دارند و حضور فرزندان بیشتر، فرصت‌های بیشتری برای تعاملات روزمره، بازی و گفت‌وگو فراهم می‌کند که این تعاملات موجب تقویت روابط مثبت میان اعضای خانواده و کاهش تنش‌های روانی می‌شوند.

 پورخیاط خاطرنشان کرد: به این ترتیب، سطح نشاط و رضایت خانوادگی افزایش پیدا کرده و سرمایه اجتماعی خانواده تقویت می‌شود، زیرا خانواده‌های شاد، الگوی رفتار اجتماعی مثبت را به محیط پیرامونی خود منتقل می‌کنند.

 وی با اشاره به اینکه علاوه بر این، خانواده‌های شاد و پرجمعیت، الگوهای رفتاری مثبت را به جامعه منتقل می‌کنند، گفت: تعاملات بین‌نسلی، همکاری و حمایت متقابل در خانواده، همبستگی اجتماعی را تقویت می‌کند و جامعه‌ای که خانواده‌های آن دارای نشاط و تعامل مثبت هستند، سطح بالاتری از اعتماد، همکاری و مشارکت مدنی خواهد داشت.

 سیاست‌های حمایتی؛ تضمین شادی و رفاه خانواده‌های بزرگ‌تر

 پورخیاط افزود: فرزندان بیشتر همچنین فرصت توزیع مسئولیت و ایجاد تجربه‌های مشترک بین اعضای خانواده را فراهم می‌کنند که این تجربه‌ها حس تعلق و همبستگی را تقویت کرده و ظرفیت خانواده برای مدیریت مشکلات و چالش‌های اجتماعی را افزایش می‌دهند.

 دکترای علوم ارتباط اجتماعی گفت: اعضای خانواده‌ای که مهارت‌های همدلی و مشارکت را در محیط خانه فرا می‌گیرند، رفتار مشابهی در جامعه خواهند داشت.

 وی بیان داشت: با این حال، افزایش تعداد فرزندان نیازمند مدیریت منابع اقتصادی و حمایت اجتماعی است، خانواده‌هایی که تحت‌فشار مالی یا محدودیت‌های اجتماعی قرار دارند، ممکن است نتوانند از مزایای حضور فرزندان بهره‌مند شوند.

 پورخیاط افزود: بنابراین، سیاست‌های حمایتی دولت‌ها، شامل تسهیلات مالی، خدمات آموزشی و بهداشتی، نقش کلیدی در تضمین شادی واقعی خانواده‌ها دارد.

 وی تحقیقات علمی نیز نشان داده‌اند که سطح تحصیلات فرزندان بر کیفیت زندگی والدین مسن تأثیر مثبت دارد، گفت: این یافته‌ها تأکید می‌کند که تعداد و کیفیت فرزندان می‌تواند اثرات بلندمدت بر رفاه والدین و در نهایت بر سرمایه اجتماعی جامعه داشته باشد.

 تقویت سرمایه اجتماعی با افزایش فرزندان

 پورخیاط افزود: در جمع‌بندی، می‌توان گفت که خانواده‌های پرجمعیت و شاد، نه‌تنها به تقویت روابط خانوادگی کمک می‌کنند، بلکه الگوهای مثبت اجتماعی را به جامعه منتقل کرده و زمینه‌ساز ارتقای سرمایه اجتماعی و نشاط عمومی می‌شوند. ایجاد شرایط حمایتی و فراهم‌کردن امکانات لازم، کلید بهره‌مندی از مزایای افزایش فرزندان و ارتقای کیفیت زندگی خانوادگی است.

 ضرورت حمایت از فرزندآوری برای پویایی و جوانی جامعه

 مسئول بسیج جامعه زنان شهرستان جاجرم در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک» گفت: یکی از وظایف و تکالیف هر زوجی در طول زندگی مشترک، این است که نسلی خوب را به وجود بیاورند و تربیت کنند که لازمه و مقدمه آن فرزندآوری است.

 ملیحه عباسی ادامه داد: این در حالی است که در زندگی امروزه برخی در تلاش‌اند تا ضرورت فرزندآوری را زیر سؤال ببرند و نسبت به نگهداری و عشق‌ورزیدن به حیوانات به‌جای کودک روی آورده‌اند.

وی اضافه کرد: این گروه معتقدند که نگهداری حیوان خیلی راحت‌تر از کودک است و گاهی اوقات فرزند را دردسر زندگی می‌دانند و آنها را مانع رشد و تعالی خود تلقی می‌کنند.

 این مسئول بیان داشت: فرزندآوری پدیده فردی نیست؛ بلکه انتخاب مشترک بین زوجین است که تحت‌تأثیر عوامل مختلفی از جمله مسائل اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و روان‌شناختی قرار می‌گیرد که مهم‌ترین و عمده‌ترین تأثیر فرزندآوری داشتن جامعه‌ای جوان و پویا در کشور خواهد بود.

 عباسی با اشاره به منابع دینی مبنی بر آثار و برکات فرزندآوری گفت: فرزندآوری سبب نشاط و سلامت روانی و انگیزه والدین می‌شود، فرزندان با رفتار و شوق هیجانی در کودکی و نوجوانی، به خانه و والدین خود شادی می‌بخشند.

 فرزندآوری و افزایش امید به زندگی

 مسئول بسیج جامعه زنان جاجرم با اشاره به اینکه یکی از عوامل مهم فرزندآوری، کاهش افسردگی و استرس در زندگی است، خاطرنشان کرد: همان‌گونه که به دنیا آمدن فرزند سبب شادی والدین می‌شود، انگیزه و شور بزرگ کردن و حضور بچه‌ها همیشه همراه والدین خواهد بود.

 عباسی با اشاره به اینکه ورود فرزند به خانواده، گرمی و صمیمیت را وارد خانه می‌کند، افزود: بنابراین با به دنیا آمدن فرزندان، امید و آرزو در والدین افزایش پیدا می‌کند و والدین برای برآورده‌کردن نیازهای فرزندشان تلاش مستمر می‌کنند.

 وی گفت: آن‌ها هر فعالیتی را به امید فرزندان و فراهم‌کردن آینده‌ای با کمترین نقص انجام می‌دهند که کسانی که امید به زندگی بالایی دارند عمر طولانی‌تری خواهند داشت.

 این کارشناس مسائل فرهنگی اضافه کرد: با آغاز زندگی مشترک، وابستگی و علاقه هر دو طرف بیشتر می‌شود، اما وقتی زوجین صاحب فرزند می‌شوند احساس دوست‌داشتن و دوست داشته شدن در آن‌ها با معنای متفاوت و جدیدی شکل می‌گیرد؛ زیرا ابراز علاقه دیگر هیچ قید و شرطی ندارد و والدین خالصانه‌ترین شکل محبتشان را ابراز می‌کنند.

 خانه‌های بدون فرزند، محل بروز افسردگی است

 عباسی با بیان اینکه با تولد فرزندان، احساس مفید و مؤثری به والدین القا می‌شوند، افزود: بر این اساس والدین برای فرزندان خود کارهایی انجام می‌دهند تا نیازهایشان برطرف شود که احساس قدرت، ارزشمندی و مفیدبودن به آن‌ها می‌دهد.

 وی با بیان اینکه وجود فرزند و تربیت آن‌ها در شخصیت والدین اثرگذار است، گفت: بر این اساس والدینی که با مطالعه و آموزش به تربیت فرزندان خود می‌پردازند، با کسب اطلاعات بیشتر و درک موقعیت‌های متفاوت علاوه بر اینکه فرزندان خود را به‌درستی تربیت می‌کنند، شخصیت و افکار خودشان نیز تغییر می‌کند.

 عباسی اظهار داشت: والدین از طریق مهدکودک، مدرسه، مراکز تفریحی سالم و محیط همسایگی، آشنایان بیشتری پیدا می‌کنند و فرزندان بهانه‌ای تازه برای شروع ارتباط مفید و سالم با جامعه در دهه سوم به بعد زندگی می‌شوند.

 وی با اشاره به اینکه فرزندآوری، عامل نشاط خانواده است، گفت: بر این اساس وقتی شما به خانه‌ای وارد شوید که فرزندی در آن نیست، حسّ دل‌مردگی، خمودگی، افسردگی را در آن خانواده‌ها احساس می‌کنید؛ ولی در خانواده‌ای که فرزند حضور دارد، از اوّل صبح که فرزند بیدار می‌شود، یک نشاط و شادمانی و حرکت و پویایی را در خانواده ایجاد می‌کند و پدر، مادر و محیط خانواده به‌واسطهٔ آن فرزند، نشاط و شادی و شادمانی خاصّی می‌گیرند.

 فرزندآوری، دروازه‌ای به‌سوی رشد و برکات اقتصادی خانواده است

 عباسی با تأکید بر این موضوع که نکته قابل‌توجه بعدی بحث رشد و برکات اقتصادی است که در خانواده ایجاد می‌شود، افزود: خداوند وقتی فرزندی را به خانواده‌ای اعطا می‌کند، باب روزی را نیز برای آن خانواده باز می‌کند.

 وی افزود: ما با بررسی در حوزۀ تربیت و علم امروز، مشاهده می‌کنیم که وقتی خداوند به خانواده‌ای فرزند می‌دهد، هوش اقتصادی والدین را فعّال‌تر می‌کند، یعنی انسان را به یک رشد اقتصادی می‌رساند و فکر اقتصادی فعّال‌تر می‌شود. چرا که انسان خود را به‌خاطر آن فرزند و در قبال آن فرزند مسئول می‌داند، لذا باید رشد پیدا کند.

 نتیجه‌گیری: فرزندآوری علاوه بر ایجاد شادی، نشاط و گرمای خانوادگی، نقش بسیار مهمی در کاهش افسردگی و استرس والدین ایفا می‌کند و باعث افزایش امید به زندگی و طول عمر آنان می‌شود.

 حضور فرزندان والدین را به تلاش مستمر برای تأمین آینده‌ای بهتر وادار می‌سازد که این مسئولیت‌پذیری موجب رشد اقتصادی و فعال‌تر شدن هوش اقتصادی خانواده می‌شود.

 همچنین تربیت فرزندان، موجب تحول شخصیت والدین و گسترش ارتباطات سالم اجتماعی می‌شود.

 در نهایت، فرزندآوری نه‌تنها منبعی برای شادی و پویایی خانواده‌هاست بلکه راه ورود به زندگی پربرکت و رشد اقتصادی مطمئن به شمار می‌رود.

 تهیه و تنظیم گزارش: آرزو رحمانی

 انتهای خبر/