آمنه حصاری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک»، در ابتدا به تأثیرات روانی و عاطفی کار بر کودکان اشاره کرد و گفت: تمامی کودکانی که در معرض کار قرار دارند، به طور ناخودآگاه رفتارهایی را تجربه می‌کنند که متناسب با مسیر رشدی آن‌ها نیست.

 وی در ادامه افزود: این کودکان در فرایند رشد خود، معمولاً از تجربه‌هایی بهره می‌برند که با آنچه هم‌سالانشان در سنین مشابه تجربه می‌کنند، تفاوت دارد.

 روان‌شناس حوزه خانواده ادامه داد: کودکانی که به کار مشغول هستند، عملاً فرصت بازی کردن و تجربه رشد جسمی صحیح را ندارند.

 وی تأکید کرد: این کودکان به‌جای تجربهٔ بازی‌های کودکانه، مجبورند در محیط‌های کاری فعالیت کنند که به‌جای ترشح هورمون‌های شادی و نشاط، سلامتی جسمی و روانی آن‌ها را تهدید می‌کند.

 متخصص حقوق کودک همچنین به عدم هم‌سانی در ریتم رشد کودکان کار اشاره کرد و افزود: کودکانی که به کار مشغول هستند، معمولاً مانند هم‌سالان خود رشد نمی‌کنند و این عدم تناسب در تجربیات رشدی به آسیب‌های روانی منجر می‌شود.

 حصاری در خصوص راهکارهای پیشگیری از این آسیب‌ها، گفت: یکی از راهکارها ایجاد محیط‌های حمایتی برای کودکان کار است. این کودکان باید تحت حمایت قرار گیرند تا هم از نظر مالی تأمین شوند و هم از نظر آموزشی و مهارتی در مسیر رشد مثبت قرار گیرند.

 وی با بیان اینکه تنها حمایت‌های مالی از این کودکان کافی نیست، عنوان کرد: باید شغلی پیدا شود که نه‌تنها به لحاظ مالی؛ بلکه به لحاظ توسعه مهارت‌های اجتماعی و حرفه‌ای نیز به کودک کمک کند. دست‌فروشی هیچ‌گونه تجربه‌ای مفید برای آینده کودک نمی‌تواند به همراه داشته باشد.

 او در خصوص نقش دولت و نهادهای مسئول، بیان کرد: مسئولیت‌پذیری ارگان‌ها و نهادهای دولتی بسیار مهم است و اگر ارگان‌های مختلف از جمله وزارت آموزش و پرورش، بهزیستی و دیگر نهادهای مرتبط وارد عمل شوند، می‌توان بسیاری از مشکلات را حل کرد.

 این روان‌شناس همچنین به تأثیر تبعیض اجتماعی بر کودکان کار اشاره کرد و افزود: این تبعیض‌ها عمدی نیستند، بلکه ناشی از ناآگاهی و بی‌اطلاعی است.

 وی در مورد مشکلات خانوادگی نیز گفت: در بسیاری از موارد، مشکلات خانوادگی مانند اعتیاد، باعث می‌شود که کودک وارد چرخه کار شود. در این شرایط، خانواده‌ها نمی‌توانند به‌درستی از کودک خود حمایت کنند.

 حصاری در پایان عنوان کرد: برای حل این مسئله، باید علاوه بر حمایت از کودکان، آموزش و آگاهی‌بخشی به خانواده‌ها نیز در اولویت قرار گیرد.

 انتهای خبر/ی