به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک»، محمدامین کریمی، دانش‌آموختهٔ رشته مهندسی برق از دانشگاه صنعتی اسفراین در مقطع کارشناسی و دانشجوی کارشناسی‌ارشد مهندسی برق، گرایش مهندسی مخابرات، میدان‌ها و امواج از دانشگاه تهران، دررابطه‌با نحوه انتخاب رشته گفت: عوامل مختلفی برای انتخاب این گرایش دخیل بوده، اما آن چیزی که باعث شد که به سمت گرایش مهندسی کنترل و مهندسی مخابرات بروم، شایسته‌پروری و محبت‌های مفید اساتید این دروس نسبت به بنده بود که در واقع جهت‌گیری علمی بنده را معیّن کرد و بازخورد این آموزش را در مسئولیتی که به من می‌سپردند، دریافت می‌کردند.

وی ادامه داد: در واقع، اعتماد یک استاد به یک دانشجو، اگرچه شاید آن دانشجو کم‌کاری‌ها و سهل‌انگاری‌هایی داشته باشد، اما این اساتید اعتماد کردند به این دانشجو و این اعتماد را در این دانشجو نسبت به خودش ایجاد کردند.

این دانشجو تاکید کرد: تدریس استاد به نحوی است که دانشجویی که حتی در ابتدای امر به جنس درس استاد یا محتویات تدریس استاد علاقه نداشته باشد، اما رفته‌رفته خواه‌ناخواه به احتیاجات پژوهشی، حالات، سکنات و آن خط و مشی علمی استاد هم‌ راستا می‌شود؛ بنابراین، هنر استاد این است که دانشجویی که حتی دارای سهل‌انگاری است و حتی یک مقدار بی‌رغبتی یا بی‌توجهی نسبت به درس دارد، با یک سری تلنگرهای خاص و یک سری محبت‌های مفید و کنترل‌شده، این دانشجو را علاقه‌مند می‌کند و در واقع من از این نکته مثبت نسبت به استاد بودم برخوردار بودم.

کارآموزی در شرکت دانش‌بنیان

کریمی در خصوص تجربه‌اش در کارهای پژوهشی توضیح داد: کارآموزی ما در یکی از بهترین شرکت‌های دانش‌بنیان کشور بود، در واقع شرکت نیان الکترونیک که از بزرگ‌ترین شرکت‌های دانش‌بنیان کشور در شاخه الکترونیک قدرت و مخابرات هست که به طراحی و ساخت تجهیزات مبدل‌های انرژی الکتریکی در صنایع مهم و زیربنایی کشور می‌پردازد واقعاً تجربه بسیار ارزشمندی بود.

این دانشجو ادامه داد: بنده با یکی از دوستانم رفته بودیم و هنگامی که باز می‌گشتیم، مدیر تولید و کارشناس تولید، به‌صرف اینکه فعالیت‌های ما را در آن شرکت دیده بودند و مسئولیت‌پذیری و انگیزه‌ای که نسبت به یادگیری و انجام فعالیت‌ها داشتیم، مکرر به ما پیشنهاد می‌دادند که پس از دوره،همکاری داشته باشیم.

کریمی گفت: ازآنجایی‌که ما هنوز دوره کارشناسی‌مان به اتمام نرسیده بود و ضمن این که دغدغه‌های دیگری هم داشتیم، نتوانستیم همکاری لازم را با این بخش داشته باشیم و در حال حاضر نیز در پروژهٔ رفع نیازهای اساسی زیر بنایی کشور در شبکه توزیع برق با استفاده از شبکه‌های عصبی و الکترونیک همکاری داریم.

وی افزود: نکته‌ای که در طول دوره تحصیلی باید به آن اهمیت داده شود، انتخاب دوستان بااراده مصمم و شایسته است که خیلی وقت‌ها در این مسئله غفلت صورت می‌گیرد. بدیهی است که معمولاً ما نتیجه‌ای از دایره ارتباطی یا حداقل شعاعی هستیم که نزدیکان، دوستان و افراد در آن قرار دارند؛ بنابراین ما همیشه باید حواسمان باشد که اثر وضعی که دامن‌گیر ما خواهد بود، ما را به سمت قله‌ها یا نه به سمت دره‌ها می‌برد.

این دانشجو ادامه داد: یکی از کارهایی که ما در این زمینه انجام دادیم، تشکیل گروهی متشکل از اساتید مطرح کشور، دانشجویان کارشناسی، ارشد و دکتری و همچنین دانشجویان المپیادی و تیزهوش‌، دستیاران آموزشی و پژوهشی کشور بود که در این گروه که متشکل از این افراد نخبه و مستعد و پرتلاش هست، ما سعی داشتیم هسته‌های تیم‌های متمرکزی را تشکیل بدهیم که در راستای تعاملات و تبادلات صرفاً علمی بتوانیم تأثیرگذار باشیم و تأثیر بپذیریم که این باعث می‌شد که رفته‌رفته وقتی ما دورمان را از افراد موفق پر کنیم و به همان سمت همگرا شویم.

دانشجو ارشد دانشگاه تهران تأکید کرد: مهم‌ترین چیزی که من را در دوره کارشناسی شگفت‌زده کرده بود روزهایی را در مهندسی سپری کردم که به‌زعم خیلی‌ها، اگر به‌عنوان ناظر سوم شخص نگاه می‌کردم، تماماً به بن‌بست‌ خورده بود، اما همین که به لطف خداوند با توکل قدم‌ها را برمی‌داریم، راه شفاف‌تر می‌شود و ما می‌بینیم و تجربه می‌کنیم که مشکلات هم به لطف خدا مرتفع می‌شود.

ضرورت اولویت‌بندی در کارها 

کریمی گفت:  مهم‌ترین درسی که من در دوران کارشناسی‌ام گرفتم، بحث اولویت‌بندی است، من در دو دانشگاه مختلف که شاید به لحاظ ابعاد هم از لحاظ امکانات و دانشجویان و اساتید قابل‌قیاس با هم نباشند، دانشگاه صنعتی اسفراین و دانشگاه تهران را تجربه کردم و همچنین با سایر اساتید و دانشجویان مختلف از سراسر کشور در ارتباط هستم، به جمع‌بند‌ی‌ای که رسیدم چه در احوالات و عبرت‌هایی که از دیگران می‌گیرم و می‌بینم، این است که دانشجویان موفق و آنهایی که کمتر موفق هستند، در مسئله اولویت‌بندی با هم تفاوت دارند.

وی خاطرنشان کرد: تفریحاتی که یک دانشجو موفق انجام می‌دهد را یک دانشجو ناموفق هم انجام می‌دهد، همان کارهایی که یک دانشجو ناموفق خیلی علاقه دارد، یک دانشجو موفق هم بعضاً ممکن است علاقه داشته باشد؛ اما مسئله این که یک شخصی می‌تواند متمایز و موفق نسبت به دیگران باشد این است که توانایی به تعویق‌انداختن آن لذت‌های کوچک و در واقع آن تفریحات کوچک را در بزنگاه‌ها و آن مکان‌های تلنگر زندگی‌اش دارد، این کاری است که یک انسان موفق انجام می‌دهد.

کریمی ادامه داد: اگر قرار باشد که موفقیت فعلی را که هرچند به نظر بنده مسیر خیلی طولانی‌ای هست و این جایگاه فعلی را نمی‌شود خیلی موفقیت چشمگیری تلقی کرد، ولی تا همین حد، اگر بخواهم بگویم که چه باعث شده در اینجا باشم، در چند واژه، استاد محوری و توجه و اهتمام تام به توصیه‌های اساتید بنده هست. یعنی واقعاً از افرادی که خبره هستند، سعی می‌کردم خیلی جدیدتر و در واقع روی اینها سرمایه‌گذاری کنم.

وی گفت: این مسئله که بنده در ده سال آینده چه تصوری از آینده شغلی یا دانشگاهی دارم این است که شاید آن‌قدر محل بحث نباشد و فکر نمی‌کنم اهمیت چندانی هم داشته باشد. اما آن چیزی که همیشه مد نظرم بوده این است که ما در هر لحظه  همیشه فرصت داریم که بهترین عملکرد خودمان را داشته باشیم و وقتی این عملکردهای ریز را به بهترین نحو در کارنامه خودمان ثبت کنیم، در واقع سیال باشیم، مثل آب باشیم که در نیازهای مختلف کشور در قالب‌های مختلف هست، ما باید به‌قدری انعطاف‌پذیری داشته باشیم و در این سیستم و دستگاه تئوری خودمان را قوی کرده باشیم که به‌محض اینکه به ده سال آینده یا پنج سال آینده رسیدیم، به فکر نیازهای کشور باشیم.

وی خاطر نشان کرد: از اصلی‌ترین چالش‌هایی که من در مقطع کارشناسی داشتم، در واقع کمال‌گرایی بود. به این معنا که می‌خواستم تمام فعالیت‌ها، اعم از تکالیف، پروژه‌ها، امتحانات را در کمترین زمان ممکن با بیشترین بازدهی و به بهترین شکل و نحو انجام دهم و از طرف کلی موانعی وجود دارد که ممکن است شما حداقل در یک مرحله یا در یک تکلیف نتوانی آن تکلیف یا آن پروژه را با آن کیفیتی که می‌خواهید به انجام برسانید.


فعالیت به‌عنوان دستیار آموزشی

کریمی اشاره کرد: یکی از روش‌های اساسی تعاملات من تدریس به دیگران بود، از اواخر ترم دوم و اوائل ترم سوم که  به‌عنوان دستیار آموزشی انتخاب شدم تا اواخر ترم هشتم تقریباً دستیار آموزشی دروس مختلف پایه اصلی و تخصیصی رشته مهندسی برق و البته سایر رشته‌ها بوده را قبول می‌کردم.

وی افزود: تدریس به دیگران باعث می‌شد هر دفعه‌ای که سعی می‌کردم یک مطلب را به یک دانشجو منتقل کنم به مدارهای الکترونیکی نزدیک شوم؛ روش دیگری که امتحان می‌کردم روش پینگ پونگی بود. این روش، به این صورتی است که به محض اینکه استاد مبحثی را درس می‌دهد، شما نیازی نیست بروید و آنها به‌صورت کامل مطالعه کنید، مستقیم بروید به سراغ تمرین و اجازه دهید این تمرین به شما هشدار می‌دهد و هوشیار می‌دهد که کدام قسمت از مباحث را نیاز دارید که بیشتر و بهتر بخوانید. 

دانشجوی ارشد ادامه داد: من تجربه شکست و افت تحصیلی را هم داشته‌ام، پس از تعطیلات کرونا، اما خوشبختانه با تلنگرها و صحبت‌های دو استاد بزرگوارم، دکتر دارابی که در حال حاضر معاونت آموزشی دانشگاه صنعتی اسفراین را بر عهده دارند و دکتر مهدی احمدی که واقعاً مدیون ایشان هستم، از این شرایط عبور کردم و وضعیت درسی‌ام را با تلاش مضاعف بازیابی کردم و از آن بحران هم عبور کردم.

انجام کارهای تیمی 
این دانشجو گفت: یکی دیگر از ویژگی‌های دوره کارشناسی بحث کار تیمی بود. ما سابقاً کارهای علمی‌پژوهشی را در قالب تیم‌های متشکل از دانشجویان اسفراین و سرتاسر کشور در زیرمجموعه‌ آکادمیک انجام می‌دادیم که امکانات را در اختیارشان قرار می‌دادند. ما از آزمایشگاه‌های تخصصی ایشان برخوردار بودیم؛ یک تیم می‌شدیم و در این آزمایشگاه‌ها به‌صورت پاره‌وقت فعالیت می‌کردیم. به‌صورت تیمی پروژه‌های مختلف کتاب‌های ضروری مثل کتابی که ایشان اخیراً ترجمه کرده بودند را مورد تفحص و بررسی قرار می‌دادیم و به‌صورت نوبتی تدریس می‌کردیم، پکیج‌های شیکی را آماده می‌کردیم، فیلم‌های آموزشی که بعداً بتوانیم در آپارات قرار دهیم، رفته‌رفته این تکرار شد تا اینکه ما دوره‌های آلتیوم دیزاینر و همچنین دوره زبان خارجی را به ‌لیست خودمان اضافه کردیم.

کریمی در ادامه توضیح داد: بنده در انجمن‌های علمی هم شرکت داشتم؛ اما اولویت نخست هم درس بود، به قول رهبر معظم انقلاب « بی‌مایه فتیر است»  انسان باید در واقع سعی کند خودش را ابتدا تقویت کند، خودش را به لحاظ علمی مسلح کند، خودش را قوی کند تا تأثیرگذار باشد و دست دیگران را هم بگیرد. البته منظور من این نیست که کارهای فرهنگی و جانبی و این‌ها رها شود، اما مسئله این است که باید تخصص و اولویت را بر روی درس قرارداد. چه‌بهتر که درسش را مطالعه کرده باشد، فعالیت‌های شخصی خودش در حوزه درس رسیدگی کرده باشد، چه‌بهتر که این شخص وارد کارهای فرهنگی متناسب با نیاز دانشگاه، شهر و کشور هم شود.

وی خاطرنشان کرد: توصیه‌ای که به دانشجویان جدیدالورود دارم این است که واقعاً خودشان را در معرض فضای آکادمیک به معنای واقعی، کتابخانه‌ها، اساتید و دانشجویان درس‌خوان قرار بدهند، سعی کنند با افرادی و دوستانی معاشرت داشته باشند که آن‌ها که در مسیر موفقیت و پیشرفت قدم برمی‌دارند. شعاع دایره‌ی دوستانش را طوری تنظیم کند که افراد متخصص باشند، در نهایت باعث می‌شود پس از چند ماه یا چندترم خودش را در آن جایگاه‌ها ببیند.

انتهای خبر/ رضازاده