در يكي از روزهاي سرد بهمن ماه سال 1336 ه . ش در روستاي ترانلو كودكي پا به عرصه هستي نهاد كه نام وي را «رحيم» گذاشتند. با تولد رحيم، اعضاي اين خانواده ي روستايي دست به دعا برداشتند و شكر خدا را به جاي آوردند. او در خانواده اي مذهبي و عاشق اهل بيت(ع)، پرورش يافت.
.jpeg)
به گزارش عصراترک، دوران ابتدايي را در روستاي ترانلو گذراند و برای ادامه تحصيل به شهرستان شيروان رفت. دوران متوسطه را به سختي به پايان رساند و عازم خدمت مقدس سربازي شد.
بعد از دو سال خدمت خالصانه در شهر هاي بيرجند و بجنورد و مبارزه با سختي‌هاي خدمت موفق به اخذ كارت پايان خدمت شد. مدت كوتاهي نگذشت كه در آذر ماه (۱۳۶۱ ه. ش) وارد سپاه شد.
خدمت دوباره ي را در اين نهاد مقدس آغاز کرد و در جبهه هاي مختلفي جنگيد و لياقت و شايستگي خود را به اثبات رسانيد. در طي دوران خدمتش، در عمليات هاي متعددي شركت كرد و چندين مرتبه مجروح شد.
سرانجام در تاريخ بیست و نهم مهر سال ۱۳۶۳ در حالي كه فرماندهي گردان را به عهده داشت در منطقه عملياتي ميمك، بر اثر اصابت تركش به سر سينه، به فيض شهادت نايل گشت و به سوي معبودش پرواز نمود.
رحيم برزگر يك انسان كامل و بزرگوار بود و داراي اخلاق نيك و پسنديده بود.
در ايام محرم در مراسم عزاداري، نوحه خواني و سينه زني شركت فعال داشت. او يكي از بانيان نصب منبع آب آشاميدني روستاي اوغاز بود و هميشه مردم آن سامان از او به خوبي و نيكي ياد مي كنند.
روحيه شهادت طلبي بالايي داشت و آرزو داشت شهيد از دنيا برود. خواهرش در اين مورد گفت: « يك بار با هم به مزار شهدا رفتيم او داخل يكي از قبرهاي آماده خوابيد و گفت: اين به درد من مي خورد و بعد از مدتي در همان قبر ايشان را دفن كردند.»
فرازهايي از وصيت نامه شهيد:
1- مسايل سياسي باعث تضعيف روحيه شما نشود.
2- به اعمال واجب تان اهميت زيادي بدهيد.
3- پدر و مادر عزيزم: از شهادت من مغرور نشويد و ثواب اين اجر را به هيچ چيز نفروشيد.
انتهای پیام/گ