به گزارش خبرنگار گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک» به نقل از خبرگزاری فارس، رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر کارگزاران نظام، به روش‌های مذاکره قدرت‌های سلطه‌گر اشاره کردند و فرمودند که برخی دولت‌های قلدر، مذاکره را نه برای حل مسائل، بلکه برای تحمیل اراده خود بر طرف مقابل به کار می‌برند.

ایشان فرمودند که این کشورها از مذاکره به‌عنوان ابزاری برای تحکم استفاده می‌کنند و در صورتی که طرف مقابل حاضر به پذیرش خواسته‌های آن‌ها نشود، با ایجاد جنجال رسانه‌ای و سیاسی تلاش می‌کنند تا او را تحت فشار قرار دهند.

براساس بیانات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، این سیاست تنها به موضوع هسته‌ای محدود نمی‌شود، بلکه شامل توان دفاعی، روابط بین‌المللی و حتی محدودیت‌های تولیدی کشورها نیز می‌شود.  

«مذاکرات تحمیلی» سیاست همیشگی قدرت‌های سلطه‌گر  

سیاستی که رهبر معظم انقلاب به آن اشاره کردند به نوعی «سیاست مذاکره تحمیلی» است که توسط قدرت‌های سلطه‌گر و به فرمایش رهبر معظم انقلاب دولت‌های قلدر، یک الگوی رایج در تاریخ روابط بین‌الملل بوده است.

 نمونه‌های بارز این سیاست را می‌توان در مواردی مانند معاهدات استعماری قرن نوزدهم، مذاکرات تسلیحاتی جنگ سرد، و توافقات تحمیلی بر کشورهای در حال توسعه مشاهده کرد.

به‌طور خاص، در مورد ایران، تجربه مذاکرات هسته‌ای از سال ۲۰۰۳ تاکنون نشان می‌دهد که کشورهای غربی بارها تلاش کرده‌اند با استفاده از فشارهای دیپلماتیک، اقتصادی و رسانه‌ای، امتیازات بیشتر از آن چیزی که درباره آن مذاکره می‌شده را از ایران مطالبه کنند.

توافق برجام نمونه‌ای از این سیاست بود که در آن، علاوه بر موضوع هسته‌ای، برخی کشورهای غربی خواستار محدودیت‌هایی در حوزه‌های دفاعی و منطقه‌ای ایران شدند.

استفاده از مذاکره به‌عنوان ابزار فشار

بسیاری از تحلیلگران بین‌المللی و کارشناسان روابط دیپلماتیک هم معتقدند که آمریکا و غرب از مذاکره به‌عنوان ابزاری برای ایجاد وابستگی و کنترل کشورها استفاده می‌کنند.

برخی تحلیلگران بر این باورند که قدرت‌های غربی معمولاً مذاکرات را با تهدید به تحریم یا فشارهای دیپلماتیک آغاز می‌کنند تا طرف مقابل را وادار به ورود به مذاکرات کنند.

تجربه نشان داده که دولت‌های سلطه‌گر معمولاً در طول مذاکرات، خواسته‌های خود را به حوزه‌های جدیدی گسترش می‌دهند، مانند درخواست برای محدودیت‌های نظامی یا تغییر در سیاست‌های داخلی کشورها که در مذاکرات برجام هم چنین چیزی را شاهد بودیم.

یکی از ابزارهای کلیدی قدرت‌های سلطه‌گر برای پیشبرد اهداف خود، استفاده از رسانه‌ها است. همان‌طور که رهبر معظم انقلاب نیز اشاره کردند، رسانه‌های غربی نقش مهمی در شکل‌دهی به افکار عمومی ایفا می‌کنند و از این ابزار برای مقصر جلوه دادن کشورهای مستقل و توجیه اقدامات سلطه‌جویانه بهره می‌برند.

افشای اسناد مربوط به حمایت مالی آمریکا از رسانه‌هایی که در راستای اهداف این کشور فعالیت می‌کردند، نمونه‌ای روشن از این سیاست است. این اسناد نشان دادند که این رسانه‌ها مبالغ هنگفتی دریافت کرده‌اند تا با هدایت افکار عمومی، سیاست‌های مورد نظر ایالات متحده را به‌گونه‌ای مشروع جلوه داده و زمینه‌های لازم برای پیشبرد اهداف آن را فراهم کنند.

راهکارهای مقابله با مذاکره تحمیلی  

با توجه به تجربه تاریخی و تحلیل‌های کارشناسان، می‌توان گفت که چندین راهکار برای مقابله با این رویکرد وجود دارد.
یکی از این راهکارها اتکا به قدرت داخلی و تقویت توانمندی‌های است. تجربه نشان داده که کشورهایی که توانمندی‌های دفاعی، اقتصادی و علمی خود را تقویت کرده‌اند، کمتر در برابر مذاکرات تحمیلی آسیب‌پذیر خواهند بود.

راهکار دیگر، اتحاد با کشورهای مستقل و ایجاد بلوک‌های منطقه‌ای است. همکاری میان کشورهایی که تجربه‌ای مشابه در مواجهه با سیاست‌های تحمیلی دارند، می‌تواند قدرت چانه‌زنی را افزایش داده و از تحمیل یک‌جانبه خواسته‌های قدرت‌های بزرگ جلوگیری کند.

مدیریت افکار عمومی و تقویت دیپلماسی رسانه‌ای نیز از دیگر راهبردهای مهم در این زمینه به شمار می‌رود. مقابله با جنگ روانی و تبلیغاتی از طریق اطلاع‌رسانی شفاف و استفاده از رسانه‌های مستقل می‌تواند نقش مؤثری در کاهش فشارهای خارجی ایفا کند.

در نهایت، توسعه راهبردهای مذاکره متقابل می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از تحمیل خواسته‌های ناعادلانه ایفا کند. رویکردی فعال در مذاکرات، شامل تعیین خطوط قرمز، پیشنهادات جایگزین و مشروط‌سازی امتیازات، می‌تواند موجب کاهش نفوذ و تأثیرگذاری طرف مقابل شود.

ایران زیر بار مذاکره تحمیلی نخواهد رفت

در نهایت باید گفت که سیاست مذاکره تحمیلی قدرت‌های سلطه‌گر، ابزاری برای تثبیت برتری آن‌ها در نظام بین‌الملل است. تجربه مذاکرات بین‌المللی نشان می‌دهد که کشورهای مستقل برای حفظ منافع خود، نیازمند راهبردهای هوشمندانه و مقاومتی فعال در برابر فشارهای دیپلماتیک و رسانه‌ای هستند.

تأکید رهبر معظم انقلاب بر لزوم ایستادگی در برابر چنین مذاکراتی، نشان‌دهنده اهمیت اتخاذ سیاستی مبتنی بر استقلال، قدرت داخلی و دیپلماسی فعال است. مقابله با این رویکرد نه‌تنها یک ضرورت برای ایران، بلکه برای همه کشورهایی است که در برابر سیاست‌های سلطه‌جویانه ایستادگی می‌کنند.

یک نکته مهم که آمریکا و دیگر دولت‌های قلدر باید بدانند این است که ایران زیر بار مذاکره تحمیلی نخواهد رفت و این را نیز به صورت صریح و قاطع اعلام کرده است. مقامات ایران همواره اعلام کرده‌اند که مذاکره باید بر اساس انصاف و منافع دو طرف باشد و ایران هیچ‌گاه در برابر تهدیدها و فشارهای تحمیلی به مذاکره نخواهد نشست.

انتهای خبر/