حجت الاسلام و المسلمین، حجت شیرمحمدیان در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری «عصر اترک» از اسفراین، گفت: حـضـرت خـدیـجـه (س) از قـبـیـلـه قـریـش و از تــیــره بنی‌اسد بــود که گفته‌اند پیامبر اســــلام (ص) سـه تـیـره از قـریـش را بـسـیـار دوسـت می‌داشت، بنی‌هاشم، بنی‌اسد کــه حضرت خدیجه (س) از آنــان بـــــود، و بـنـی زهـــــره کـــه مــــــادرش آمـــنـــه از آنـــــان بــــود.

شیرمحمدیان اظهارکرد: پدر حضرت خدیجه (س) خویلد بن اسـد بن نوفل بن عبد العزی ُبن قَصٔی، و مـادرش فاطمه، دختر زائـده عامری که هر دو از نوادگان حضرت ابراهیم خلیل‌الله و حضرت اسماعیل ذبیح‌الله بودند.

وی افزود: مسلمانان بر اینکه  حضرت خدیجه (س) نخستین بانوی مسلمان است اتفاق‌نظر دارند. اما این بدان معنا نیست که پیش از ظهور اسلام مشرک یا کافر بوده است چراکه کسانی چون عبدالمطلب، ابوطالب، و حضرت خدیجه (س) قبل از ظهور اسلام به خدای یگانه ایمان داشته‌اند.

 شیرمحمدیان ادامه داد: ازآنجایی‌که زن در جامعه جاهلی از علوم دانش و آگاهی زمان خویش کاملاً محروم بود، حضرت خدیجه (س) بر خلاف تمام زنان آن دوران، از هوش و درایت و خردورزی دقیقی برخوردار بود.

سرپرست اداره تبلیغات اسلامی شهرستان اسفراین گفت: در وصف این بانو باعظمت نوشته‌اند؛ حضرت خدیجه  (س) بانویی دوراندیش، خردمند و خردورز و باشرافت بود، ایـن بـدان خاطر بـود که به جز خصیصه‌های ذاتــی، در خانواده‌های روشن‌اندیش و حق‌طلب رشد و نمو کرده بود.

این کارشناس مذهبی اظهار داشت: مروری مختصر در زندگی بانوی حجاز، در دورانی که زن از کمترین ارزش‌ها برخوردار بود، نشان می‌دهد که او بانویی شجاع و باشهامت بـوده اسـت.

وی افزود: حضرت خدیجه (س) آداب‌ورسوم خرافی و انزواگزینی دختران و زنان و پذیرش زندگی طفیلی و وابسته را در هم شکست؛ در روزگــاری کـه زن را نـه انـسـان به‌حساب مــی‌آوردنــد و نه دارای حقوق انسانی می‌دانستند، توانست بزرگ‌ترین و موفق‌ترین شبکه اقتصادی تجارت داخلی و خارجی را راه‌اندازی کند. تا آنجا که در یکی از سفرهای تجاری، شخص پیامبر اکرم (ص) نیز به‌عنوان نماینده او به کار پرداخت.

شیرمحمدیان با بیان اینکه مدیریت هوشمندانه یکی از ویژگی‌های برجسته ایـن بانوی بــزرگ بود، اضافه کرد: ابـن جـوزی در بـاره مدیریت حضرت خدیجه (س) می‌نویسد؛ او در جـهـان عـرب نخستین زن ثروتمندی است که در اقتصاد و تجارت و مدیرت درخشید و در این راه شخصیت منطقه‌ای و شهرت جهانی یافت.

این کارشناس مذهبی ادامه داد: پیش از ازدواج او در کـار تـجـارت و مدیریت خویش بـر اســاس همان بینش برجسته‌اش گام برمی‌داشت و هرگز به هر قیمت و هر بهایی سود نمی‌جست و به‌سان زر پرستان روزگار تجارت را به‌عنوان وسیله‌ای برای به‌دست‌آوردن درآمدهای سرشار، اما حرام و ظالمانه و غیر شرافتمندانه و ضدمردمی و به هر شکل و از هر راه نمی‌پسندید.

وی تاکید کرد: در زمـــان جاهلیت مـشـرکـان، همجنس‌بازی و روابــط نامشروع با کنیزان و روابط پنهانی با بیگانه را روا می‌دانستند پیش از ازدواج و تنها رابطه علنی را زنا می‌شمردند. افـزون بر این، برخی زنان، برهنه کعبه را طواف می‌کردند. اما یکتا پرستان از هرگونه اختلاط و آمیزش نامشروع با نامحرم و بی‌بندوباری به‌دور بودند.


شیرمحمدیان گفت: آنان زنا، ازدواج با محارم، ازدواج هم‌زمان با دو خواهر، طـواف با بـدن برهنه را حرام می‌دانستند. در چنین دورانــــی حـضـرت خـدیـجـه (س) کـه زیباترین دختر روزگــار خویش بـود، هرگز در جامعه فاسد آن روزگـار خـود را نباخت و در پاکدامنی سـرآمـد یکتاپرستان بـود و در پـا کـی و عفت زبـان زد، و بـه طـاهـره شـهـرت داشــت.


 سرپرست اداره تبلیغات اسلامی شهرستان اسفراین گفت: حضرت خدیجه در جاهلیت به دلیل عفاف و حجاب و پاک‌دامنی‌اش طاهره خوانده می‌شد ایـــشـــان پـیـش از ظــهــور اسلام و نـــــزول آیـــــه حـجـاب، بـــا مـــــــردان بــیــگــانــه از پــشــت پــــــرده ســخــن می‌گفت در تاریخ آمده است که وقتی پدرش به همراه عده‌ای نزد او آمدند، او در حجاب کامل بود. همچنین وقتی حضرت ابوطالب (ع) به نزد او آمد، ابوطالب در پس پرده ایستاد و حضرت خدیجه (س) به او سلام کرد.

وی گفت: حـضـرت خـدیـجـه (س)  پـنـاهـگـاه امـــن یـتـیـمـان و خــانــه درماندگان و آوارگان بود. هر یتیمی که در حیات خود نقطه اتکایی نمی‌یافت، هر پدری که نمی‌توانست برای فرزندان خـود لقمه نانی تهیه کند، هر زنـی که پس از کشته‌شدن شوهرش بی‌پناه می‌ماند، و هر رنج‌کشیده و صدمه‌دیده و بی‌پناهی، راه خانه خدیجه را پیش می‌گرفت و به ثروت و مهربانی او پناه می‌برد و با برخورد پر از لطف و عنایت او بر جراحات قلب خود مرهم می‌گذاشت.

شیرمحمدیان افزود: بدین جهت او را پیش از ازدواج مادر یتیمان نام نهاده بودند. خانه او دو علامت داشت: یکی قبه سبزی که بر بام بود، دیگری آمد و شد و ازدحامی که در طریق خانه او بود. فقرا و ستمدیدگان را در هر موقع از شب‌ و روز می‌پذیرفت، با آنان مهربانی می‌کرد، به درد دل آنها گوش می‌داد، دست نوازش بر سر و صورت بچه‌های آنها می‌کشید و اشک‌های چشم مــادران را پاک می‌کرد. آن وقـت خدمتکارش، میسره را می‌خواند. او نیز کیسه‌های پول را می‌آورد و میانشان تقسیم می‌کرد.

سرپرست اداره تبلیغات اسلامی شهرستان اسفراین با برشمردن ویژگی‌های شاخص این بانو ادامه داد: بر خلاف گزارش‌های منابع وابسته، حضرت خدیجه (س) در زیبایی بی‌نظیر و یگانه دوران خویش بوده است و در مکه دختری به زیبایی او وجود نداشت.

وی اضافه کرد: حضرت خدیجه (س) پیش از اسلام و در دوران سیاه جاهلیت و قحطی انسانیت، از زنـان برجسته و ممتاز و صاحب‌کمال عصر خویش بود. شــرافــت حــضــرت خـدیـجـه تـنـهـا بــه اصالت‌ها و نجابت‌های خـانـوادگـی خـلاصـه نمی‌شد، بلکه خـود به صفات نیک و خلق نیکو زبـانـزد بـود و پیش از ازدواج با پیامبر اکـرم (ص) با القاب طـاهـره، کبری، مبارکه، ملکه بطحا، سـیـده قـریـش، بـانـوی بـانـوان قریش شهرت داشت. ایــن الــقــاب هــرکــدام نشان‌دهنده مـقـام و مـوقـعـیـت و شخصیت والای آن حضرت در آن دوران است.

انتهای خبر/رضازاده