روزگار کودکی بسیاری از ما با دنیای بچههای امروز، از زمین تا آسمان تفاوت داشت؛ دورانی که با داستانهای شاهنامه و حکایتهای مثنوی گذشت؛ زیرا آن روزها، خبری از ماهواره و اینترنت و بازیهای رایانهای نبود.
به گزارش «عصر اترک» به نقل از روابطعمومی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان شمالی، گرچه امروز، کمتر مادر یا مادربزرگی است که برای فرزند یا نوه خود قصه بگوید و او را رهسپار جهانی ناشناخته کند؛ اما هنوز هم روزگار قصهها به پایان نرسیده؛ چرا که قصهها و افسانهها، همزاد انسان هستند و هیچوقت جذابیت خود را برای مخاطب از دست نمیدهند، جشنواره قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان یکی از رویدادهای جذابی است که تلاش کرده تا بستری برای احیای قصهگویی و آشتی خانوادهها با قصه باشد. به بهانه مرحله استانی بیست و ششمین جشنواره قصهگویی به سراغ چند تن از شرکتکنندگان راهیافته به جشنواره رفتیم تا با سفر به دنیای قصه از ضرورت قصه و راهکارهای مؤثر در جریانسازی قصه برایمان بگویند.
احیای قصهگویی با زنگ قصه
فاطمه جعفریان یکی از قصهگویان حاضر در جشنواره بیست و ششم که با قصه «قابلمه جادویی» در بخش کلاسیک این رویداد شرکت کرده است، برپایی زنگ قصهگویی را در کشف استعدادهای ناب و تازه و احیای قصهگویی و تقویت هویت ملی اثرگذار دانست و از جشنواره قصهگویی بهعنوان فرایندی جذاب یاد کرد که در روزهای اجرا لحظات خوبی رو پیش روی اجراکنندهها و مخاطبان قرار میدهد.
وی که حضور موفقی در جشنواره قصهگویی داشته و در چند دوره خوش درخشیده است و قصه را جزئی جداییناپذیر از زندگی همه انسانها میداند، از ضرورت اطلاعرسانی برای رونق بیشتر جشنواره سخن گفت و افزود: برپایی زنگ قصهگویی در فضاهای مختلف که امکان حضور کودکان به همراه پدران و مادران وجود دارد، بستری را فراهم میکند تا شاهد شنیدن قصههایی ناب و کشف قصهگویان توانمندی شده و بتوانیم جریان قصه و قصهگویی را احیا کرده و غنا بخشیده و در راستای حفظ اصالتها و تقویت هویت ملی خود گام برداریم.
قصهگویی سنگ محکی برای سنجش تواناییها
فاطمه حصاری، نقال و قصهگوی راهیافته به بخش آیینی و سنتی جشنواره، جشنواره قصهگویی را سنگ محکی برای سنجش تواناییهایش عنوان کرد و خواستار برپایی کارگاههای آموزشی بهمنظور ارتقا سطح قصهگویان شد.
او در زمره راهیافتگانی است که دستی در نقالی دارد و به واسطه فعالیتش در این حوزه با هنر قصهگویی عجین شده است، به زیباییهای قصه و پرداختن به روایتهای کهن این سرزمین در قالب قصه اشاره کرد و گفت: گنجاندن بخش آیینی و سنتی بهنوعی بازگشت به هویت ملی ماست و نقل داستانهایی از شاهنامه سبب آشتی دوباره با میراثفرهنگی و تمدنی ایرانیان خواهد شد.
وی که ۶ سالی است در حوزه نقالی قصههای آئینی و سنتی فعالیت میکند، تمرین و ممارست را لازمه پرداخت قصه خوب عنوان کرد و افزود: تمرین در کنار پختگی کلام بداهه زمینهساز قصهای دلنشین خواهد شد.
کشف استعدادهای تازه با جشنواره قصهگویی
ثنا آب برین از قصهگویان راهیافته به مرحله استانی بیست و ششمین جشنواره قصهگویی، از رمز و رازهای قصهگویی برایمان گفت و کشف استعدادهای تازه و آشتی خانوادهها با قصهگویی را از آثار جشنواره قصهگویی بیان کرد.
وی همراهی آموزش و پرورش با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان را در رشد قصهگویی و شناسایی استعدادها و افزایش ظرفیتهای قصهگویی مؤثر دانست و گفت: به واسطه وجود فضای مجازی، خیلی از خانوادهها با قصه و دنیای آن بیگانه هستند، جشنواره میتواند زمینهساز آشتی دوباره خانوادهها با قصهگویی و علاقهمند شدن به امر مطالعه شود.
فرصتی برای انس نسل جدید با قصه
الهه مقصودی که هشتمین حضورش را در این رویداد تجربه میکند، از این که این رویداد فرصت حضور و محک گروههای مختلف سنی را فراهم میکند، سخن گفت و افزود: همین مسئله سبب میشود تا قصه جایگاه خود را همچون گذشته به دست آورد کما این که این اتفاق تا حدی رقم خورده و شاهد جریانیافتن قصهگویی در محافل مختلف و حتی در میان اعضای خانواده هستیم.
مقصودی که با قصه «این نه منم» در این جشنواره شرکت کرده است، از رویکرد خوب کانون در برگزاری دورههای آموزشی گفت و اظهار داشت: برگزاری دورههای آموزشی مستمر علاوه بر کسب تجربه مربیان، موجب میشود تا شاهد جذابیت جشنواره به واسطه قصههای متفاوت با شیوههای اجرایی مختلف باشیم.
وی اظهار امیدواری کرد: در این رویداد در کنار لذت قصهگویی و شنیدن آن بتوانیم میراث کهن خود را زنده کنیم و نسل جدید با قصه انس بگیرند.
سفر به دنیای قصهها
نرجس حسینی یکی دیگر از قصهگویان حاضر در جشنواره، از نقش جشنواره قصهگویی در عمومیسازی و مردمیسازی قصهگویی در اقشار مختلف جامعه و ارتقای ظرفیت قصهگویی بهعنوان یک رویکرد فراگیر تربیتی یاد کرد و گفت: قصهها پر از واژگان و عبارات متنوع هستند و مهارتهای زبانی را در افراد بهویژه کودکان و نوجوانان تقویت میکنند و در واقع قصهگویی سفری پرماجرا به دنیای آموزنده قصههاست.
این قصهگو از این که آموزش و پرورش نقشی مهم و اساسی برای جدی گرفتهشدن اهمیت قصه و قصهگویی دارد، سخن گفت و افزود: شکلگیری جشنوارهای مشترک با آموزش و پرورش برای درگیر و دخیل کردن معلمان و دانشآموزان در این شیوه تربیتی و آموزشی اثرگذار نهتنها به جریان قصهگویی کمک میکند، بلکه سبب تغییر در رویکرد شیوههای آموزشی در مدارس خواهیم شد.
جشنوارهها، عاملی برای بازگشت به دنیای قصه
صدیقه محمدآبادی که با قصه «گوزن زرد» در بخش علمی این رویداد فرهنگی شرکت کرده است، احیای قصههای کهن با حضور پدربزرگها و مادربزرگها، ترویج فرهنگ قصه و قصهگویی در روزگاری که فضای مجازی و قصههای صوتی غالب شده است و شکلگیری دورهمیهای دوستانه و گفتن و شنیدن قصههای تازه را از دستاوردهای این رویداد برشمرد و گنجاندن تدریس قصه بهعنوان یک واحد درسی برای دانشجویان بهویژه فرهنگیان، ارائه قصههای برگزیده استانی و کشوری و بینالمللی در قالب بسته فرهنگی به مدارس و مراکز کانون و بهرهگیری از ظرفیتهای خوب قصهگویی در برنامههای مختلف را از دلایل رونق جریان قصهگویی دانست.
وی در بیست و دومین حضورش از نقش و اهمیت قصه در رشد فرهنگی و اخلاقی در کودکان و نوجوانان گفت و یکی از راههای بازگشت به دنیای قصه را برپایی رویدادهای قصهگویی بیان کرد.
پیوند نسل امروز با قصه با جشنواره قصهگویی
سمیه بهرامی که با قصه «دانه زیتون» در جشنواره بیست و ششم استان حضور یافته است، از این که مسائل اخلاقی، اجتماعی و رفتاری بسیاری در دل قصهها گنجانده شده است که با زبان شیرین قصه بهخوبی میتوان برای هدایت افراد گام برداشت، افزود: در حقیقت جشنواره قصهگویی فرصتی مناسبی است تا نسل امروز را به دنیای شیرین قصه پیوند زد.
وی اضافه کرد: اگر به جشنواره نگاه وسیعتری در سطح ملی شود و پخش آن از شبکههای گوناگون در زمانهای مختلف در دستور کار قرار بگیرد، اینگونه نهتنها مخاطبان قصهگویی افزایش پیدا میکند؛ بلکه قصهگویی در میان خانوادهها نیز رواج پیدا میکند.
ایجاد خانه قصهگویی
تقی ابراهیمیان از دیگر قصهگویان که چند دوره اخیر پای ثابت جشنواره قصهگویی بهعنوان داور و قصهگو بوده است، قصهگویی را بخشی از جریان روزانه مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان عنوان کرد.
وی با اشاره به اینکه جریان قصهگویی از این که در سالهای اخیر تلاشهایی برای مردمیکردن قصهگویی صورتگرفته است، سخن به میان آورد و افزود: اگر چه تلاش شده است قصهگویانی که با کانون در ارتباط هستند در مناسبتهای خاص برای بخشهای مختلف جامعه قصه بگویند؛ اما به نظر میرسد لازم است زمینههایی برای شکلگیری هستههای قصهگویی در جوامع و گروههای مختلف فراهم شود.
ابراهیمیان ادامه داد: باتوجهبه این که اولین مخاطبان قصهگویی کودکان و خردسالان هستند، در گام نخست لازم است هستههای قصهگویی باهدف تحت پوشش قراردادن این بخش از جامعه وارد عمل شوند و در گام بعدی از بخشهای غیردولتی که تجربیاتی ازایندست در زمینه قصهگویی دارند حمایتهای مالی و معنوی صورت گیرد و تلاش شود در هر شهر یا روستا خانهای و یا مکانی با نام خانه قصهگویی ایجاد شود تا مخاطبان بدانند که حضورشان در آن زمان و مکان صرفاً برای شنیدن قصه و زندگیکردن در قصههاست.
جشنواره، قصهگویی را به جریان فرهنگی تبدیل میکند
زهرا عابدی که سومین حضورش را در جشنواره قصهگویی تجربه میکند، از این که قصهگویی یکی از بهترین و در دسترستر ابزار تربیتی است، سخن گفت و جشنواره قصهگویی را فرصتی ارزشمند در جریانسازی قصهگویی عنوان کرد.
وی هم چنین از پررونقتر شدن جشنواره قصهگویی نسبت به سالهای گذشته سخن گفت و افزود: به نظر میرسد باتوجهبه تنوعبخشها، بهتر است هر گروه سنی با هم سن و سالان خود داوری شود نه بخشهای مرتبط، تا در افراد انگیزه بیشتری ایجاد کند.
انتهای خبر/ رحمانی
0 نظر