به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک»، شیخ رشیدالدین محمد بیدوازی (م. ۸۶۶هجری) از مشایخ صوفیه و بیست و یکمین قطب سلسلهٔ ذهبیه کبرویه است. 

به استناد متون تاریخی وی در سال ۸۷۷ هجری وفات یافته و در زادگاهش بیدواز به خاک سپرده‌شده است.

بر مزار او یک بنای سادهٔ هشت‌ضلعی گنبددار با سنگ لاشه و ساروج ساخته‌شده است. هر یک از اضلاع بنا ۵/۳ متر طول دارد و عرض کلی بنا ۴۵/۸ متر است.

گنبد بنا نیمکره‌ای و از جنس آجر با کلافکشی چوبی است که از دیواره خارجی گنبد به‌صورت خشخاشی بیرون زده است. دیوارهای داخلی بنا با تاقنماهای ساده تزیین‌شده که درروی آن‌ها یک افریز گچ‌بری شده به خط ثلث در ارتفاع ۴/۲ متری از کف بنا گرداگرد دیوارها چرخیده و سپس یک ردیف تاق نمای دیگر با طاق قوسی و درنهایت در زیر نورگیرهای گنبد در ارتفاع ۴/۵ متری از کف بنا یک ردیف کتیبه گچ‌بری مشابه دیگر وجود دارد.

در دیوارهٔ جنوبی بقعه یک محراب کوچک با تزئینات کاربندی گچی وجود دارد. در قاب تزئینی محراب بقعه آیه ۳۹ سوره مبارکه آل‌عمران (فنادته الملائکه و هو قائم یصلی فی المحراب) آورده شده که از بین رفته است.

کتیبه افریزها آیاتی از قرآن مجید و درود و سلام بر چهارده معصوم است و در بخشی از آن نیز صاحب قبر را محمد رشیدالدین نوادهٔ شیخ همام و نبیرهٔ شیخ احمد غزالی صاحب تبار معرفی کرده است.

ورودی بندرها ضلع غربی است ولی در اصل دو ورودی دیگر هم در ضلع شرقی و شمالی وجود داشته که امروزه مسدود شده است. درگذشته درب و ضریح این بقعه از جنس چوب گرد و به‌صورت زیبایی منبت‌کاری شده بود که هم‌اکنون به موزه منتقل‌شده است. امروزه بجای ضریح سنگ‌قبر و بجای درب منبت قدیمی درب چوبی ساده‌ای نصب‌شده است.  

ضریح مقبره از جنس چوب گردو و چنار به ابعاد ۱۳۰ در ۱۹۳ و ارتفاع ۱۸۰ سانتی‌متر دارای نقوش و کتیبه‌هایی به‌صورت منبت‌کاری شده است. نقوش بکاررفته اغلب اسلیمی و استفاده از گره‌های هندسی به شکل شمسه و اشکال هشت‌ضلعی است.

درب مقبره نیز با همین روش منبت‌کاری شده است. کتیبه‌های ضریح به خط نسخ است و در آن نام استادکار ذکرشده است: «عمل استاد محمد بن نظام بنده ذوالجلال‌والاکرام».

متن کتیبهٔ دوم در حاشیه بالای ضریح حاوی اسامی جلاله و به شرح زیر است: هو الله الذی لا اله الا هو الرحمن الرحیم الملک القدوس السلام المومن المهیمن العزیز الجبار المتکبر الخالق الباری المصور الغفار القهار الوهاب الرزاق الفاتح العلیم القابض النار الباسط الخافض الرافع امعض المذل السمیع الحکیم العدیل الطیف الخبیر الحلیم العظمیم الشکور العلی الکبیر الحفیظ المقتدر الحسیب الخلیل الکریم المجیب الواسع الحلیم الودود المجید الباعث الشهید الحق الوکیل القوی الولی الحمید الحی القیوم الواحد الواجد الاحد الصمد القادر المقتدر الموخر الاول و الاخر الظاهر و الباطن و الوالی و المتعالی التواب المنعم المنعم المنقم الغفور الرحیم المالک الملک ذالجلال و الکرام المقسط الجامع الغنی المغنی المعطی المانع الظار النافع النور الهادی البدیع الباقی الوارث الرشید الصبور الستار. نمقه الضعیف محمد بن محیی سنه ۸۸۱.

انتهای خبر/دهقانی