به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک» علی ولیزاده، مدرس حوزه علمیه خراسان شمالی در یادداشتی نوشت: شهادت حضرت علی (ع) یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین حوادث تاریخ اسلام است که نه تنها در تاریخ مسلمانان بلکه در تاریخ بشریت نیز جایگاه ویژه‌ای دارد که در ۲۱ رمضان سال ۴۰ هجری قمری در کوفه روی داد و به شهادت امام اول شیعیان، حضرت علی(ع)، منجر شد.

 این حادثه نه تنها به عنوان یک فاجعه انسانی، بشری و مذهبی شناخته می‌شود، بلکه می‌توان آن را نمادی از مبارزه با استکبار و ظلم و فساد در جامعه بشری دانست.

حضرت علی(ع) یک الگوی کامل از انسانیت، عدالت و فداکاری در تاریخ اسلام شناخته می‌شود. او در طول زندگی‌اش همواره در برابر ظلم و فساد ایستادگی کرده و به عنوان یک رهبر و پیشوای عادل، همواره تلاش کرده است تا حق و حقیقت را در جامعه جاری سازد.

شهادت ایشان در واقع نقطه عطفی در تاریخ اسلام است که می‌تواند تأملات عمیقی را درباره استکبار و مبارزه با آن به ما ارائه دهد.

استکبار به معنای ظلم و ستم و سرکوب حقیقت است. استکبار به دنبال تسلط بر دیگران و نابودی حقوق بشر است. حضرت علی (ع) در طول زندگی‌اش با استکبار داخلی و خارجی مبارزه کرد.

او با ظالمین و ستمگران زمان خود به شدت مقابله کرد و هرگز از اصول و ارزش‌های انسانی خود کوتاه نیامد. این ویژگی‌ها او را به یک نماد از مبارزه با استکبار تبدیل کرد.

شهادت حضرت علی (ع) در حقیقت نشانه‌ای از اوج استکبار در جامعه اسلامی آن زمان بود. یزید بن معاویه و پیروانش، که بر اساس منافع شخصی و طمع قدرت، درصدد سرکوب حق و حقیقت بودند، به شهادت ایشان اقدام کردند.

این رویداد نه تنها یک جنایت بزرگ بلکه نمادی از تلاش استکبار برای نابودی ارزش‌های انسانی و اسلامی بود. شهادت حضرت علی (ع) نشان‌دهنده این است که استکبار همواره سعی دارد تا صدای حق را خاموش کند و مانع از تحقق عدالت و آزادی شود.

از سوی دیگر، شهادت حضرت علی (ع) به صورت یک پیام برای همه آزادی‌خواهان و عدالت‌طلبان در طول تاریخ عمل کرده است. او به ما آموخت که در برابر ظلم و استکبار، نباید سکوت کنیم و باید با تمام قوا به مبارزه ادامه دهیم.

 این پیام، به ویژه در دنیای امروز که استکبار جهانی به اشکال مختلف خود را نشان می‌دهد، بسیار مهم و حائز اهمیت است. هر روزه شاهد هستیم که برخی از قدرت‌ها با استفاده از ابزارهای مختلف، از جمله جنگ، تحریم و فشارهای اقتصادی، سعی در تسلط بر دیگر کشورها و سرکوب ملت‌های مستقل دارند. در این موقعیت، درس‌های اخلاقی و عملی حضرت علی (ع) می‌تواند چراغ راهی برای ما باشد.

علی (ع) نه تنها یک پیشوای مذهبی، بلکه یک رهبر اجتماعی و سیاسی نیز بود. او همواره در تلاش بود تا عدالت را در جامعه برقرار کند و به نیازمندان و مستضعفان توجه ویژه‌ای داشته باشد.

این توجه به عدالت اجتماعی و مخالفت با ظلم و فساد، از ویژگی‌های بارز ایشان بود که می‌تواند الگویی برای رهبران معاصر باشد.

در نهایت، می‌توان گفت که شهادت حضرت علی(ع) نه تنها یک واقعه تاریخی بلکه یک نماد از مقاومت در برابر استکبار و ظلم است.

 او به ما آموخت که هیچ‌گاه نباید در برابر ظلم سکوت کرد و همواره باید برای تحقق عدالت و حق تلاش کرد. این درس‌ها همواره در تاریخ بشریت باقی خواهد ماند و می‌تواند الهام‌بخش نسل‌های آینده برای مبارزه با استکبار و تحقق عدالت باشد.

 این‌گونه است که نام حضرت علی (ع) تا ابد در تاریخ انسانیت باقی خواهد ماند و به عنوان یک نماد از مبارزه با ظلم و فساد مورد یادآوری قرار خواهد گرفت.