طوبی ولی‌پور در گفتگو با خبرنگار حوزه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک» با اشاره به اینکه ۱۷ دی‌ماه ۱۳۱۴ قانون کشف حجاب توسط رضاشاه تصویب شد، گفت: این قانون باهدف براندازی عفاف و حجاب در ایران بود که هم‌زمان با جشنی که در دانشسرای تربیت‌معلم برگزار شد و دختران و همسر رضاشاه رسماً کشف حجاب کردند و بدون حجاب وارد مراسم شدند، آغاز شد.

 وی ادامه داد: بعد از آغاز کشف حجاب، ورود زنان باحجاب به مراکز دولتی و اداری را ممنوع اعلام کردند و به‌تدریج متأسفانه لباس‌های اروپایی زنان با کنسرت‌های بی‌حجاب میان مردم باب شد.

 مدرس حوزه علمیه الزهرا بجنورد اضافه کرد: به همین ترتیب زنان فعال با عنوان دفاع از حقوق زن شروع به تبلیغات ضد حجاب کردند، بر این اساس لباس‌هایی که با الگوگیری از غرب طراحی می‌کردند تهیه و در مجالس زنانه حضور پیدا می‌کنند و در واقع ترویج بی‌حجابی را انجام می‌دادند.

 این کارشناس مسائل فرهنگی یادآور شد: نکته قابل‌توجه در باب جرقه‌ای برای بی‌حجابی در کشور ایران، ورود ملکه افغانستان به همراه شاه این کشور با وضعیت فجیعی از پوشش به کشور که شاید برای بسیاری از مردم خوشایند نبود، اما با کار تبلیغی که افراد مخالف حجاب انجام می‌دادند، روز به روز افکار افرادی که با دربار در ارتباط بودند، تغییر پیدا کرد.

 ولی‌پور هدف از آغاز کشف حجاب در کشور را از بین بردن هویت زن مسلمان ایرانی خواند و گفت: حامیان طرح کشف حجاب می‌خواستند یک هویت غرب‌گرایانه را جایگزین زن مسلمان ایرانی کنند.

 این مدرس حوزه علمیه الزهرا اضافه کرد: مسلماً زمانی که هویت یک زن از بین برود، هویت دینی، واقعی و اعتقادی او از بین رفته است و در ادامه تربیت دینی و فرزندپروری‌اش خدشه‌دار و از همه مهم‌تر زندگی مشترک معنا و مفهومی نخواهد داشت.

 این کارشناس مسائل فرهنگی با اشاره به اینکه با آغاز قانون کشف حجاب در کشور فسادهای مختلفی در دربار را شاهد بودیم که در تاریخ ثبت شده، گفت: همین مسئله باعث شده بود که زندگی‌های مشترک دچار تزلزل شود و هویت‌های واقعی از بین برود.

 ولی‌پور ابراز داشت: کشف حجاب اجباری در واقع نقطه عطفی در ایران بود که باعث شد یکی از مسائل اعتقادی زنان ایران با اقدام رضاشاه هویت خودش را از دست بدهد و هویت غرب‌گرایانه و بدون پوشش وارد حریم زنان ایرانی شود.

 مصاحبه از آرزو رحمانی

 انتهای خبر/