الهه ایزی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک» گفت: ۱۵ سال سابقه فعالیت در حرفه پرستاری دارم و کل زمان خدمتی در بیمارستان بنت‌الهدی بجنورد بودم  که ۱۰ سال به‌صورت بالینی و پنج سال است که در واحد طرح تکریم قسمت اداری مشغول به فعالیت هستم.

 وی با اشاره به اینکه پرستار فرشته مهربان است، ادامه داد: بنابراین پرستار باید در مسیر آرامش بخشیدن به بیمار تلاش کند و باعث التیام روحی و روانی او باشد.

 این کارشناس ارشد پرستاری با تأکید بر این موضوع که پرستار در واقع رابط بین پزشک، بیمار و همراهیان بیمار است، اضافه کرد: بنابراین باید اولویت نخستش آرامش و سلامت بیمار باشد، زیرا پرستاری تنها یک شغل نیست، بلکه یک اعتماد مقدسی است که بین بیمار و پرستار باید برقرار باشد تا به هدف نهایی برسد.

 ایزی یکی از خاطرات تلخش در سال‌های نخست فعالیتش را این‌گونه بیان کرد: مادری داشتیم که فرزند سوم را سزارین شده بود و یک ساعت بعد از عمل دچار علائم شوک و دچار ایست قلبی و تنفسی شد، سریعاً عملیات احیا انجام شد؛ اما پایان عملیات احیا با مرگ مادر اعلام شد.

 وی عنوان کرد: تلخ‌ترین خاطره من از زمان فعالیتم در این شغل بوده که یتیمی سه فرزند را بعد از فوت مادر در جلوی چشمانم دیدم و هیچ‌وقت نتوانستم این خاطره را از ذهنم پاک کنم.

 این کارشناس ارشد پرستاری همچنین دررابطه‌با خاطره شیرین حرفه خود، این‌چنین گفت: دوقلویی که با وزن حدود ۹۰۰ گرم متولد شده بودند و مادر به‌شدت نگران حیات آنها بود؛ اما در تمام مراحل درمان، شاهد روند رشدشان بودم و به لطف خدا به‌سلامتی هر سه با هم از بیمارستان مرخص شدند.

 ایزی با اشاره به اینکه پرستار باید صبور، عاشق کار و مسئولیت‌پذیر باشد، افزود: بنابراین اول‌ازهمه یک پرستار باید صبور باشد و با عشق و علاقه به کار نگاه کند، زیرا وقتی فردی بیمار است گاهی یک نگاه مهربان، یک حمایت زبانی تأثیرش از آرام‌بخش برای بیمار بهتر است.

 این پرستار بیمارستان بنت‌الهدی بجنورد ادامه داد: به تمام همکاران که تازه‌وارد مجموعه می‌شوند، تأکید دارم که باید به بیمار به‌گونه‌ای نگاه و توجه شود که گویی یکی از اعضای خانواده خودمان است، این‌گونه باشد کار با عشق بیشتری انجام خواهد شد.

 وی همچنین دررابطه‌با نام‌گذاری روز پرستار به‌مناسبت میلاد حضرت زینب (س) توضیح داد: مسلماً صبوری ما هر قدر باشد، در قبال زینب کبری (س) غیر قابل‌قیاس خواهد بود، اما من خودم در تمام مراحل زندگی شخصی و شغلی این بانوی بزرگ را سرلوحه و الگو قرار داده‌ام چرا که در سخت‌ترین شرایط کوچک‌ترین گلایه و شکایتی به درگاه خدا نکرد، پس ما چرا گلایه‌مند باشیم.

 ایزی افزود: بنابراین با شکر به خدا، تمام مسئولیتی که پذیرفتم را به نحو احسن انجام می‌دهم و هیچ کوتاهی در مسیر ندارم و نخواهم داشت.

 وی از سختی‌های مسیر نیز گفت: کمبود نیروی پرستار یکی از بزرگ‌ترین مشکلات موجود در مراکز درمانی است، زیرا با کمبود نیرو تعداد نوبت‌ها بیشتر و باعث رعایت‌نشدن نسبت بیمار به پرستار نیز خواهد شد.

 ایزی همچنین گفت: با توجه‌به اینکه بیمارستان ما، نیروها به‌صورت کامل خانم هستند نوبت‌های شبانه خیلی سخت است، از طرفی معوقه‌های پرستاران باعث ناراحتی این گروه شده است.

 این کارشناس ارشد پرستاری افزود: سخن آخر اینکه کار ما فارغ از زمان است و همیشه پیش می‌آید زمان‌هایی که ما کنار خانواده نباشیم، اما وقتی شغلی پذیرفته می‌شود باید با تمام وجود انجام شود، در مقابل نیز قطعاً با تزریق نیرو، مشکلات کمتر خواهد شد.

 مصاحبه از آرزو رحمانی

 انتهای خبر/