به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک»، حجت‌الاسلام والمسلمین طائب در مراسم شب شهادت حضرت زهرا (س) که در مسجد جامع شهر بجنورد با حضور شهدای گمنام برگزار شد در خصوص چرایی زنده خواندن شهید در ابتدا فرق مرده و زنده را تشریح کرد و گفت: فرد زنده می‌تواند اثر بگذراد و اثر بگیرد ولی مرده هیچ اثری ندارد.  

وی ادامه داد: اثر مربوط به روح است و شرط اثر دادن و اثر گرفتن در این عالم در اختیار بودن جسم است و تا وقتی جسم در اختیار روح است می‌تواند اثر بدهد و اثر بگیرد.  

رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار گفت: وقتی جسم در اختیار نباشد کاری از روح بر نمی‌آید و لذا نماز خواندن برای آدم زنده معنی دارد زیرا نماز ذکر است و ذکر مربوط به جسم است.  

رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار افزود: شهید هم مانند سایرن جسم خود را از دست می‌دهد ولی خداوند می‌فرمایید اینها را مرده نپندارید، اینها زنده‌اند.  

حجت‌الاسلام والمسلمین طائب بیان کرد: بدن جسمانی باعث محدودیت است لذا شهدا بعد مرگ ابزار جسم از آن‌ها گرفته می‌شود ولی در مقام عندیت خداوند در این عالم اثرگذاری دارند.  

وی ادامه داد: شهدا از مقام عندیت قدرت می‌گیرند و رزق می‌گیرند و محدودیتی ندارند.  

طائب گفت: دشمن وقتی کشته می‌دهد دچار نقصان می‌شود شما وقتی شهید می‌دهید افزایش قدرت پیدا می‌کنید و شما به هر تعداد شهید بدید قدرت شما بیشتر می‌شود.  

این مسئول خاطر نشان کرد: همانطور که حاج قاسم شهید، عراق را برگرداند دشمن در شهید کردن،اسماعیل هنیه بشدت اشتباه کرد چراکه تصور کرد شهید هنیه را بزند تمام است ولی خدا به او توسعه وجودی داد و خود دشمن اظهار کرد که اشتباه کرده است.  

وی گفت: شهدا بعد شهادت برای افرادی که ادامه دهنده راهشان هستند، طلب شادمانی و خیر می‌کنند. 

طائب افزود: شهید در مقام عندیت قرار می‌گیرد و همه چیز را می‌بیند و دیگر خوفی نمی‌ماند و بشارت می‌دهد. 

رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار بیان کرد: شهید انقطاع انرژی ندارد، شهید علی‌الدوام بشارت می‌دهد و این مقام شهید است که دست همه را گرفته است.

وی در ادامه با اشاره به جنگ در غزه و لبنان گفت: کل ارتش غرب آمده‌اند که غزه را بگیرند درحالی که دشمن زمین‌گیر شده است اما غزه مقاومت می‌کند چراکه شهید مداوم می‌گوید که نترسید، به شرطی که ادامه دهید به نتیجه می‌رسید.  

طائب درخصوص علت گریه‌های مداوم حضرت فاطمه الزهرا (س) در سوگ پدر گفت: حضرت ۶۰ روز پیوسته گریه می‌کردند یا دخترشان حضرت زینب کبری (س) یک سال و نیم گریه می‌کردند اینها مقام شهادت را می‌دانستند ولی برای زنده نگه داشتن اسلام گریه می‌کردند.  

وی به وقایع زمان وداع پیامبر اکرم(ص) اشاره کرد و گفت: علت خنده و گریه خانم فاطمه (س) در اثنای کلام پدر بزرگوارشان شنیدن اینکه بعد ایشان، جان علی درخطر می‌افتد و اسلام به خطر می‌افتد ایشان گریستند و زمانی که پیغمبر فرمودند زهرا جان تو می‌توانی مانع این امر شوی ایشان خنده برلبانش جاری شد.  

رئیس شورای قرارگاه راهبردی عمار تصریح کرد: هدف دشمن کشتن امیر المومنین و حسنین بود فلذا اگر حضرت زهرا (س) وارد نمی‌شدند و فدا نمی‌شدند امیر المومنین و حسنین را شهید می‌کردند.  

انتهای خبر/صدیقی