برنامه طرح توسعه کارخانه ام را در دستور کار داشتم و برای اجرای آن دو سال دوندگی کردم تا زمینی را دریافت کردم، پس از مدتی گفتند قرار است خط راه آهن نقاب-اسفراین- بجنورد از این نقطه بگذرد، متاسفانه فقدان سند آمایش سرزمینی استان گریبان بنده را گرفته است.
مسعود حسینی، مدیرعامل واحد تولیدی مبلمان پارت آوا که یکی از سرمایه گذاران غیر بومی فعال در استان است که با راه اندازی کارخانه اش در مجاورت منطقه بوستان باباامان به تولید مبلمان و مصنوعات چوبی پرداخته است، این تولیدکننده در مصاحبه با
اترک نیوز به تشریح مشکلات خود در این شرایط اقتصادی کنونی پرداخت که در این مصاحبه خواهید خواند.
بسته تولیدات کارخانه پارت آوا مشمول چه محصولاتی می شود؟
در این کارخانه مصنوعات چوبی و مبلمان خانگی و اداری تولید می کنم.
فعالیت این واحد تولیدی را از چه سالی آغاز کردید؟
در سال 86 که تصمیم به احداث این کارخانه گرفتم با پیگیری های که طی 5 الی 6 ماه انجام دادم، اداره کل راه و شهرسازی استان نیز زمینی را به بنده اختصاص دادند و بلافاصله به تسطیح زمین اقدام کردم تا کارخانه را احداث کنم.
در ادامه باید بگویم که زمینی که به بنده در سال 86 واگذار شد روبروی منطقه حصار و گرمخان واقع بود و این زمین از مجموع اراضی ای بود که قبلا آن منطقه را به عنوان شهرک صنعتی شماره 3 شهرستان بجنورد انتخاب کرده بودند اما پس از مدتی متوجه شدم که تابلوی معرفی شهرک صنعتی شماره 3 از این منطقه برداشته شده و در منطقه ای دیگر نصب شده است،در همین راستا مسئولان گفتند این منطقه جدید، شهرک صنعتی شماره 3 شهرستان بجنورد خواهد بود و منطقه قبلی، دیگر شهرک صنعتی شماره 3 نیست، با این وجود، این کارخانه را در همان مکان احداث کردم که این کارخانه در سال 89 به بهره برداری رسید.
چرا شهرک صنعتی شماره 1 و 2 در شهرستان بجنورد را برای استقرار مد نظر قرار ندادید؟
بنده برای این کارخانه، سالن نمایشگاهی برای عرضه مستقیم کالا به منظور حمایت از مصرف کننده را مد نظر قرار داده بودم بر همین اساس برای بنده استقرار در حاشیه جاده و بزرگراه به منظور فروش محصولات خود بسیار مهم بود، بنابراین اراضی شهرک صنعتی شماره 3 قبلی بهترین گزینه بود که متاسفانه با آغاز ساخت کارخانه ام تصمیم مسئولان بر جا به جایی این شهرک به نقطه دیگری صورت گرفت.
شما در زمان آغاز به کار چه تعداد نیرو به کار گرفتید و در حال حاضر چه تعداد نیرو در مجموعه خود دارید؟
بنده در مقابل تسهیلاتی که از بانک دریافت کردم متعهد به جذب 25 نیرو شدم و چون در استان نیروی متخصص برای تولید این محصولات وجود نداشت، شماری نیروی متخصص از مشهد و تهران را همچنین شماری نیرو از فنی و حرفه ای استان نیز جذب کردم که نیروهای متخصص جذب شده از مشهد و تهران سایر نیروهای جذب شده در استان را آموزش دادند و در حال حاضر 53 نیروی بیمه شده در کارخانه ام دارم که مشغول به کار هستند.
شما چه اهدافی را در زمان آغاز به کار مد نظر داشتید؟
به طور کلی ساخت مبل در سطح کشور به صورت کارگاهی انجام می شود که در این راستا باید بگویم که فرآیند مبل سازی در کشور در زمینه های نجاری، رنگ، رویه کوبی، منبت کاری، خراطی در کارگاه های مختلف آماده سازی می شوند اما بنده هدفی را مد نظر قرار دادم این بود که از صفر تا 100 کار در این کارخانه توسط نیروهای ماهر انجام و تولید شود.
در زمان آغاز به کار، بازار سفارش این محصول چگونه بود؟
در سال 89 در مقایسه با حال حاضر شرایط تقاضای بازار برای این محصولات خیلی خوب بود به گونه ای که حتی داشتیم مقدمات برگزاری برنامه های نمایشگاهی محصولات خود را در این واحد تولیدی آماده سازی می کردیم چون با استقبال خیلی خوب بازار تقاضا روبرو شدیم.
در حال حاضر شرایط کنونی فضای بازار برای شما چگونه است؟
در حال حاضر که بازار برای همه تولیدکنندگان نامناسب و بد است.
بنده در زمان آغاز به کار به دست آوردن بازار صادراتی را نیز مد نظر قرار داده بودم که در این باره باید بگویم پنج هیات تجاری از کشورهای مختلف به استان خراسان شمالی برای بازدید از محصولات کارخانه ای استان دعوت شده بودند اما متاسفانه مسئولان استان بنده را برای جذب این تجار همراهی نکردند.
البته باید بگویم که این هیات ها تنها برای بازدید از تعدادی محصولات خاص به استان دعوت شده بودند و بازدید از دیگر کارخانجات از جمله کارخانه بنده تنها جنبه تبلیغاتی داشت.
و در حال حاضر نیز صادارات نداریم فقط معطوف به تحویل محصول به بازار داخل هستیم و در حال حاضر نیز همانند گذشته نمی توانیم تولید داشته باشیم.
آیا برنامه طرح توسعه ای را نیز در دستور کار داشتید؟
بله چنین برنامه ای را در دستور کار داشتم و برای اجرای آن دو سال نیز دوندگی کردم و توانستم زمینی در مجاورت این کارخانه برای طرح توسعه کارخانه خود دریافت کنم اما روزی که زمین دریافت کردم، مطلع شدم بولدوزری همان زمین را دارد تسطیح می کند پس از پیگیری های بسیار مطلع شدم که قرار است خط راه آهن نقاب، اسفراین، بجنورد از این منطقه نیز بگذرد که این زمین الان در طرح خط ریلی قرار گرفته است و این در حالی بود که بنده حتی برای این طرح توسعه ای ام، نقشه ها را نیز تهیه کرده بودم و در حال حاضر با این شرایط بوجود آمده مجبورم که به دریافت زمین در دیگر شهرک های صنعتی فکر کنم.
البته باید این نکته را نیز خاطر نشان کنم که متاسفانه چون هنوز در این استان سند آمایش سرزمینی تهیه نشده است، این فقدان سند نیز گریبان بنده را گرفته است.
دیگر دغدغه های شما چیست؟
در این باره باید بگویم که چرا مسئولان نمی آیند دلایل تعطیل شدن کارخانجات را بررسی و آسیب شناسی کنند تا حداقل راهکارهایی منطقی برای رفع مشکلات اتخاذ شوند چون اغلب مشکلاتی که تولیدکنندگان با آن روبرو هستند مشکلات مشترکی است.
باید اشاره کنم که از جمله دغدغه های مشترک تولیدکنندگان موضوع عدم تحقق شعار معافیت مالیاتی برای واحدهای تولیدی مستقر در شهرک های صنعتی خراسان شمالی است، در این باره باید بگویم که استاندار وقت گفته بود که با توجه به اینکه خراسان شمالی جزو مناطق محروم کشور است، واحدهای تولیدی پس از استقرار در شهرک های صنعتی مشمول معافیت مالیاتی 10 تا 15 ساله خواهند شد که تاکنون متاسفانه این شعار محقق نشده است.
البته باید خاطر نشان کنم که اعلام شده بود فاصله شهرک صنعتی از منطقه مسکونی شهری باید 30 کیلومتر فاصله داشته باشد تا در این صورت واحدهای تولیدی مشمول معافیت مالیاتی شوند؟
البته فاصله شهرک صنعتی از منطقه مسکونی شرط شده بود اما این شرایط شامل استان نمی شود چون فاصله بجنورد تا شهرک های صنعتی خود 30 کیلومتر نمی شود و مسئولان کشوری این تصمیم را باید مبتنی بر شرایط متفاوت هر استانی می سنجیدند و یک قانون کارشناسی شده را در دستور کار خود قرار می دادند و یک نسخه واحد را برای همه استان ها نمی پیچیدند.
اما با این وجود، اخیرا به بنده اطلاع دادند که شرکت شهرک های صنعتی استان درباره حل این مشکل یک تصمیم جدیدی را برای معافیت مالیاتی واحدهای تولیدی استان اتخاذ کرده است تا از سال 95 اجرایی شود.
دغدغه های دیگر چیست؟
مالیات 9 درصدی بر ارزش افزوده از دیگر دغدغه های تولیدکنندگان استان است و این قانون خشکی که نوشته شده و برای همه لازم الاجرا است، بدون درنظر گرفتن بار هزینه های تولیدی می باشد که در این شرایط رکود بازار بر دوش ما قرار گرفته است.
علاوه بر این، مشکل دیگر تولیدکنندگان، پرداخت مالیات سالیانه است که متاسفانه اداره کل امور مالیاتی استان هزینه تولید کارخانه را از سود حاصل از فروش محصولات آن کسر نمی کند و هزینه تولید نیز در حساب کتاب های مالیاتی مد نظر قرار می گیرد.
به طور کلی پیشنهاد شما چیست؟
مشکلات تشریح شده، قابل حل است اما اگر مسئولان بخواهند که حل شود.
به نظر بنده تنها با برگزاری همایش ها، مشکلی حل نمی شود بلکه مسئولان باید با کسب اطلاعات دقیق و کارشناسی شده از متخصصان امر بتوانند تصمیماتی کارساز را اتخاذ و حل مشکلات را با رایزنی و تعامل پیگیری کنند تا حداقل دوباره این واحدهای تولیدی احیا شوند.
انتهای پیام/ق