شهید والا مقام دوست محمد رضایی ، سوم فروردین سال ۱۳۴۱ در شهر راز دیده به جهان گشود .پدرش رمضان نام داشت.
به گزارش عصراترک، شهید دوستمحمد رضایی تا پایان دوره متوسطه در رشته انسانی درس خواند و دیپلم گرفت.
وی کارمند آموزش و پرورش بود.شهید به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و بیست و یکم خرداد ۱۳۶۷ به سمت معاون فرمانده دسته در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به سر به مقام شهادت نائل شد.
مزار وی هم اکنون در گلزار شهدا زادگاهش است.ناگفته نماند که برادرش محمد نیز به شهادت رسیده است .
در ادامه شهید در وصیت نامه خود چنین می نگارد
بسم الله الرحمن الرحيم
با سلام و درود بر امام زمان و نائب بر حقش امام عزيزمان امام خمينى.
شهدا ذخائر عالم بقائند . امام خمينى
مثل شهيد مثل شمع است كه خدمتش از نوع سوخته شدن و فانى شدن و پرتو افكندن است ، تا ديگران در اين پرتو كه به بهاى نيستى او تمام شده بنشينند و آسايش بيابند و كار خويش را انجام دهند . آرى شهدا شمع محفل بشريتند، سوختند و محفل بشريت را روشن كردند. اگر اين محفل تاريك مىماند هيچ دستگاهى نمىتوانست كار خود را آغاز كند يا ادامه دهد. (شهيد مطهرى)
من يك نظرى در مورد تشييع جنازهام دارم . اولا بگويم كه من در اين وادى با آگاهى و بصيرت و بينش قدم گذاشته ام.
آرزو دارم كه در كربلاى حسينى دفن شوم. و اگر اين آرزو تحقق نيافت در راز و در كنار مقبره برادران شهيدم دفن شوم.
اما مىخواهم و خواهشى كه دارم براى اينكه روح من همراه جمعيت و نظارهگر حال و هواى جمعيت است آرامش كامل داشته باشند. هر مراسمى كه مىخواهد به آرامى برگزار نمايند. و خواهشى كه دارم از خواهرانم و مادرانم كه سروصدا و داد و فرياد نكنند كه من در آن لحظات روحم ناراحت و با رنج است. فرياد نكنند براى حسين و يارانش گريه كنند. و بعد اينكه مزاحم و مورد اذيت هيچ كسى نشوند. هرلحظه كه به مرگ نزديك مىشوم آيه قرآنى كه مىفرمود وقتى شما را از اين دنيا ببريم ، خواهيد گفت : اگر مىشود مرا برگردانيد تا تو را عبادت كنم. در آنجا گفته مىشود ديگر پشيمانى سودى ندارد.
اى خواهران و برادرانم عمرى كوتاه دركنارتان بودم و شماها را اذيت كردم مرا ببخشيد.
خانم و برادران عزيزم و خواهرانم مرگ و شهادت را مصيبت ندانيد بلكه نعمت بدانيد و شكر نعمت
شهادت سرآغاز پايندگى ست .
نترسيد ز مرگى كه خود زندگى ست .
من المؤمنين رجال صدقوا ما عاهدوا الله عليه فمنهم من قضى نحبه و منهم من ينتظر و مابد لوا تبديلا (قرآن كريم)
از مومنان كسانى هستند كه وفا كردند به عهدى كه با خداى خود بسته بودند و بعضى ديگر از آن مومنان منتظرند تا روز موعود فرا رسد و آنها نيز به عهد خود وفا كنند. و اين عهد خود را يعنى شهادت را با هيچ چيز عوض نمىكنند.
خدايا وقتى كه سياهى شب پرده خود را بر سر روشنايى پوشانده بود ولى و مولائى از طرف تو و سلاله پاك حبيب تو و به دستور و سنت تو براى نجات ما از تاريكى ، طلوع كرد و ما را داخل روشنائى ساخت چند مطلبى كه زبان شهيد انمان و همواره در زبان لب تشنگان شهادت در راه خدابوده و هست كه اين حقير خدمت شما تذكر مى دهم.
قرآن كريم آيه 30 سوره نور اى رسول زنان مومن را بگو تا چشمها (از نگاه ناروا بپوشند و فروج و اندامشان را از كار زشت زنان) محفوظ دارند كه اين برپاكيزگى (جسم و جان) شما اصلح است.
مسئله حجاب: خواهران و مادران اخلاق و رفتار حضرت فاطمه را براى خود الگو قرار دهيد و بى اعتنائى كنيد به حجاب كاذب و دروغى كه كوبنده حجاب اصيل و فقاهتى مى باشد.
ازدواج: پدران و مادران دلسوز اسلام خداوند شما را رحمت كند اگر سنتى را از اسلام احياء نماييد و اسلام و علماى اسلام در اين مورد بسيار گفتهاند و به ما نصيحت كردهاند كه مسائلى را كه باعث خرجهاى سنگين و به رخ كشيدن ثروت و مكنت خويش بپرهيزند تا بطور كلى اين رسمهاى غلط از بين مردم برود. در مورد مهريه دختران ميانهروى و اعتدال را پيشه خود قرار دهيد. و بسيارى از مسائل غير شرعى از جمله خرجهاى سنگين و گرفتن شيربها كه از نظر روانى و شرعى اشكال وارد است را از بين اجتماعاتمان برچيده و مسائل اسلامى را جايگزين نمايند. رسوماتى كه به طور كلى از آثار و افكار جاهلى است را رواج ندهيد.
چون خودآموزگار بودم و كم و بيش با اين امور آشنائى داشتهام خوب است نكتهاى را هم از زبان شهيدان متذكر شوم.
جامعه اسلامى ما اگر بناى فرهنگى و اخلاقى و تربيتى آن را به دست افراد غير مسئول و دور از فرهنگ اصيل بسپاريم و آموزش و پرورش ما كه زير بناى فكرى جامعهمان را پىريزى مىنمايد. جامعهاى خوبى نخواهيم داشت.
پس مباداكسانى باشند كه مانند بعضى كسبه و بازارى عمل كنند و آموزش و پرورش رادكان بقالى بدانند كه سود بيشتر عايد مىشود باشد. براى ساختن جامعه آينده بايد بيشتر در پر بار كردن فرهنگ اسلامى ور شد و احياء اسلام و پرورش و تعليم علوم دينى و مسائل سياسى و شناخت خط ولايت فقيه باشد جامعه دردمندمان را به كسانى سپاريم كه رمز و هدفشان آنان را از حيات دنيوى به جهان شهادت حاضر ساخته و قلبشان با قلب امام عزيزمان به امام درد آشنايمان نزديكترند. در حين اينكه تمام وجودشان لبريز از ايمان به خداست سلاح ايمان بردست گيرند. درد اصلى مردم را بشناسند. اين حرف شهداست كه ضوابط اسلامى را حاكميت بخشيد و ادارات را از روابط كاذب و افراد نالايق پاكسازى كنيد و در مورد خود بكوشيم تا اخلاص بيشتر پيدا كنيم. سعى كنيم قلبمان را جايگاه نور الهى گردانيم .
انتهای پیام/ گ