به گزارش عصر اترک به نقل از ایسنا، محمد رضایی اظهار کرد: آفت سن گندم هر ساله با توجه به وضعیت آب و هوایی در نیمه نخست اسفند ماه از مناطق زمستان گذران به سطح مزارع ریزش می کند که با توجه به بازدید و بررسی های انجام شده از سطح گندمزارهای آبی و دیم اینک زمان مبارزه شیمیایی با این آفت آغاز شده است.

وی افزود: کشتزارهای مناطق گرم از جمله شهرستان های اسفراین و جاجرم بیش از سایر نقاط استان در معرض این آفت است و شیروان کمترین میزان تهدید را دارد.

مدیر حفظ نباتات سازمان جهادکشاورزی خراسان شمالی ادامه داد: پیش بینی می شود که حدود ۳۰ هزار هکتار از کشتزارهای غلات استان در معرض تهدید آفت سن گندم قرار گیرد که کشاورزان باید مبارزه شیمیایی را جدی گیرند تا سن مادری تبدیل به پوره نشود.

وی گفت: سال گذشته در حدود ۱۹ هزار هکتار از سطح کشتزار های این استان مبارزه شیمیایی با آفت سن گندم را انجام شد.

رضایی افزود: خسارت سن گندم ۲ مرحله را شامل می شود که اولین خسارت آن در زمان سن مادری و باید با روش های شیمیایی مبارزه شود و خسارت مربوط به شاخه، برگ و حتی سنبله گندم مرحله دیگری است که عملکرد تولید گندم با کاهش مواجه خواهد شد.

وی افزود: اما اگر سن گندم به مرحله پوره برسد علاوه بر افزایش سطح آلودگی و خسارت در کاهش عملکرد گندم و آرد استحصال شده نیز از کیفیت پایینی برخوردار خواهد شد که کیفیت تولید نان را کاهش می دهد.

خراسان شمالی ۳۴۴ هزار هکتار عرصه کشاورزی دارد که از این سطح ۳۰۰ هزار هکتار را اراضی زراعی و مابقی را باغ تشکیل می دهد که حدود ۸۰ هزار بهره بردار بخش کشاورزی محسوب می شود.

سن گندم و راه‌های مبارزه با آن

آفت سن یک حشره قهوه ای غبارآلود است که در سرتاسر ایران و افغانستان به ویژه در محصولات گندم و جو یافت می شود و از این‌رو با نام سن گندم شناخته می‌شود.

این آفت پس از خروج از تخم، پنج مرحله رشد دارد و چهار مرحله از آن از گندم تغذیه می کند، تخم های آنها سبز رنگ و دسته دسته هستند و حشرات بالغ یک سر مثلثی معمولی دارند.

سن گندم به کل محصول صدمه می زند. محصولات گندم آلوده به آفات سن برای مصرف یا تهیه نان مناسب نیستند زیرا باعث کاهش کیفیت آرد می شوند.

آفات سن گندم بر روی قسمت های مختلف گیاه از جمله برگ و ساقه گیاهان میزبان و همچنین علف های هرز تخم می گذارند و تخمها پس از ۲ یا ۳ هفته از تخم خارج می شوند و سن‌های جوان‌تر شروع به تغذیه از برگ، ساقه و خوشه گندم می کنند و آنها در لابه لای برگ‌های علوفه هرز زمستان گذرانی می کنند (پنهان می شوند) اما برخی از آنها در میان پوشش گیاهی خشن پناه می برند و با بهتر شدن شرایط، آفات بیرون می آیند و دوباره شروع به تغذیه از قسمت های مختلف محصول گندم می کنند.

انتهای پیام/