به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک» به نقل از اداره میراث فرهنگی و گردشگری خراسان شمالی، آرامگاه باباقدرت به شیوهٔ معماری دستکند ایجادشده و تمام عناصر تشکیل‌دهندهٔ آن در دل یک تپه طبیعی حفرشده است.

 پلان کلی بنا از سه بخش اصلی شامل یک ورودی در سمت شرق، یک تالار مستطیل شکل، یک‌رشته پلکان در انتهای دالان و یک گنبدخانهٔ مربعی تشکیل‌شده است.

گنبد از نوع دو پوش پیوسته و از جنس قلوه‌سنگ و که نیمکوب ساخته‌شده است. تمام سقف و کف بنا به‌صورت طبیعی رهاشده و از جنس کنگلومرای است، مگر گنبد خانه که کاملاً با اندود گچ پوشش یافته و در بخش‌های مختلف آن تزییناتی به شکل نقوش هندسی یا آیات قرآن و احادیث بارنگ آبی نوشته‌شده است.

ورودی بنا به شکل یک ایوان بلند با قوس نیم‌دایره‌ای است که با مصالح آجر و سیمان احداث‌شده و حدود پنج متر عرض دارد. این ایوان در دههٔ اخیر توسط ادارهٔ اوقاف و امور خیریه به بنای آرامگاه الحاق شده و درگذشته وجود نداشته است.

 به استناد عکس‌های قدیمی و نقل‌قول‌های افراد محلی درگذشته ورودی آرامگاه به شکل دهانهٔ یک غار طبیعی و ارتفاع آن به‌اندازهٔ قامت یک انسان بوده است. پس از ورودی یک تالار مستطیل شکل به عرض ۳۰ و به طول ۴۰ متر وجود دارد که در طرفین آن طاقچه‌هایی تعبیه‌شده است.

در سراسر دیوارهٔ جنوبی تالار چهار طاقچه و در دیوارهٔ شمالی آن دو طاقچه ایجادشده است. این طاقچه‌ها از قرار معلوم کاملاً جدید و حاصل مداخلات اداره اوقاف است و پیش‌ازاین مداخلات درواقع در بخش‌های مختلف دالان اصلی راهروهای فرعی وجود داشته است.

ورودی بندرها ضلع شرقی تپه است که با شیب تندی به یک مسیل بزرگ منتهی می‌شود. در حاشیهٔ مسیل و مظهر رشته قناتی وجود دارد که آب موردنیاز مجاورین زیارتگاه را تأمین می‌کند. برخی پژوهشگران صاحب این قبر را «درویش حسین بن محمد و سازندهٔ بقعه کوران» می‌دانند.

این بنا ویژگی خاص و شاخص قابل تاریخ‌گذاری ندارد و فقط شاید بتوان به شیوهٔ معماری گنبد دو پوش آن‌که تا حدی مشابه نمونه‌های دوره ایلخانی و تیموری است اشاره کرد، هرچند ممکن است سابقه احداث دالان اصلی زیارتگاه به دوره پیش از اسلام هم برسد.

 باوجود همه این‌ها از روی کتیبه‌ها و اشعار نوشته‌شده بر روی‌اندود دیوارهای گنبد خانه تاریخ‌های۱۳۷۳ و ۱۳۷۶ هجری قمری خوانده می‌شود که بی‌تردید مربوط به مداخلات بعدی در بنا است که طی دوره قاجار انجام‌شده است.

 یکی از این کتیبه‌ها درروی تاق نمای قرینهٔ ورودی گنبد خانه چنین خوانده می‌شود: مرد خداشناس که تقوا طلب کند/ خواهی سفید جامه و خواهی سیاه باش/ میرزا محمدعلی بن حاج میرزا باقر/ سنه ۱۳۷۳ هجری.

انتهای خبر/دهقانی