به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک»، شب یلدا یا به قول قدیمیترها، شب چله، آخرین روز آذر و شب اول زمستان و طولانیترین شب سال است. ایرانیان باستان با این باور که فردای شب یلدا با دمیدن خورشید، روزها بلندتر شده و تابش نور ایزدی افزایش مییابد، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش خورشید میخواندند و برای آن جشنی بزرگ برپا میکردند
بجنوردیها شب چله را با شب نشینی افراد خانواده در منزل ریش سفیدان و بزرگان فامیل و نیز خوردن شیرینی و آجیل و میوه سپری میکنند و اگر کدورت و ناراحتی هم پیش آمده بود برطرف میشد.
درقدیم الایام مصرف گرایی رواج نداشته است و مردم اهل تجملات نبوده و بالعکس هر خانواده با خوراکیهایی که اغلب در منزل داشتند مانند گندم شور شده، کشمش، تخمه آفتابگردان به منزل برزگ خانوده میرفتند و همه باهم به همراه فرزندان شبی زیبا و به یاد ماندنی را سپری میکردند.
یکی از رسوم شب چله در بجنورد پختن کدو، چغندرقند و لبو است که هم اکنون نیز بسیاری مردم آن را انجام میدهند.
پخت آش از ضروریهای شب چله در مردمان بجنورد بوده و همچنان برقرار است.
اگر در شب چله برف باریده باشد، یکی دیگر از رسوم مردم خوردن برف شیره؛ معجونی از برف و شیره انگور است.
قصهگویی، شاهنامهخوانی، خاطرات گویی پدربزرگها و مادربزرگها، تفالی به خواجه شیراز و خواندن اشعار لسان الغیب از جمله رسومی است که در بجنورد نیز همانند سایر نقاط کشور مرسوم است.
یکی دیگر از رسوم شب یلدا در بجنورد چله بردن برای عروس است. شب چله مردهای جوان خانواده داماد، طبقهای میوه، آجیل، شیرینی و یا در سالهای امروزی به همراه لباسی نو را به منزل عروس میبرند و مادر عروس نیز به رسم یادبود لباسی و یا پارچهای را در سینی خالی میگذارد و به منزل داماد میفرستد.
انتهای خبر/ص
0 نظر