به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «عصر اترک»، حسین ترنگ فرزند حسن، سال ۱۳۴۷ در روستای اسلام‌آباد شرقی بجنورد دیده به جهان گشود.

 وی در روز تاسوعای حسینی و به احترام سیّدالشهّدا (ع) او را حسین نامیدند.

 شهید در کودکی آرام و ساکت بود و از والدینش حرف شنوی کامل داشت و از طفولیت همراه پدر در مراسم مذهبی و مساجد حضور داشت و آن را تجربه می‌کرد.

 حسین در مقطع دوّم راهنمایی تحصیل می‌کرد که هم‌زمان با شروع جنگ تحمیلی حال و هوای حضور در جنگ او را از صحنهٔ درس و مدرسه دور کرد. 

 کنار پدر به کار دست‌فروشی می‌پرداخت و مدّتی نیز در یک کوره پز خانه مشغول کار شد و چون عشق به مبارزه داشت، با شروع کار بسیج به این نیرو پیوست و بیشتر اوقات را در این ارکان متمرکز شد.

 بیش از پیروزی انقلاب در راهپیمایی‌های ضد رژیم شرکت می‌کرد و در پخش اطلاعیه‌های امام (ره) فعالیت داشت که چند بار مورد تعقیب مأموران نظامی قرار گرفت. 

 وی با دقتی که در انجام فرائض دینی داشت، با وجود دوری راه، در نماز جمعهٔ بجنورد شرکت می‌کرد.

 او که نامش با نام متّبرک حسین (ع) رقم خورده بود، در ایّام سوگواری سیّدالشّهدا و با حضور در تکایا به تهیّه و تدارک روزهای عزاداری می‌پرداخت.

 حسین با احترام به جایگاه رفیع شهادت در ۱۶ سالگی با اندیشه‌ای عاشقانه برای مبارزه علیه باطل، با لباس بسیج و با مسئولیت بیسیم‌چی گام در وادی جنگ می‌گذارد. 

 وی علی رغم نارضایتی خودش برای بازگشت در فصل امتحانات، مراجعت کرده و پس از برگزاری امتحان، دوباره با اشتیاق باز می‌گردد.

 حسین که عاشق و شیفته، پای در خاک شهادت نهاده بود، در ۲۴ تیر ۱۳۶۴ منطقه غرب (حاج عمران) رو به سوی ملکوت پر گشود.

 پیکر مطّهر شهید حسین ترنگ که مدت هفت سال مفقودالاثر اعلام شده بود، پس از کشف و طی مراسمی در گلزار شهدا بجنورد (امام زاده سیّد عباس) خاک‌سپاری شد.

 انتهای خبر/