به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک» به نقل از فارس؛ در جهانی که مرز میان «نوآوری فناورانه» و «نابودی فیزیکی» هر روز محوتر می‌شود، جنگ از میدان‌های سنتی بیرون زده و به حیاط خلوت شرکت‌ها و استارتاپ‌ها نفوذ کرده است. آن‌چه در پنتاگون طراحی می‌شود، سیلیکون‌ولی اجرا می‌کند، و قربانیانش شاید هرگز ندانند چه شرکتی مسئول مرگشان بوده. جنگ دیگر لباس فرم نمی‌پوشد، نشان نظامی ندارد و در میدان نبرد اتفاق نمی‌افتد.

اکنون بازیگران میدان نبرد فقط ژنرال‌ها و سیاستمداران نیستند؛ این شرکت‌های فناوری و هیئت‌مدیره‌های ناشناخته‌اند که زیر نور چراغ‌های فلورسنت، مرگ را مهندسی می‌کنند. قربانیان نیز شاید هرگز ندانند چه شرکتی مسئول مرگشان بوده. جنگ دیگر لباس فرم نمی‌پوشد، نشان نظامی ندارد و صرفاً در میدان نبرد اتفاق نمی‌افتد (یا حداقل کمتر اینگونه نشان داده می‌شود).

این بار، جنگ در اتاق‌های کنفرانس و سرورهای ابری جریان دارد. استارتاپ‌های بی‌نام و نشان و غول‌های فناوری با قراردادهایی چند میلیارد دلاری، مرگ را به‌عنوان یک «سرویس فناورانه» ارائه می‌دهند.

اگر فکر می‌کنید این داستانی علمی‌–‌تخیلی است، باید بدانید همین حالا در حال رخ‌دادن است.

باید بیاندیشیم که چگونه امنیت، اخلاق، مردم‌سالاری و حتی مفهوم «جنگ» در دستان کسانی قرار گرفته که هیچ‌کس آن‌ها را انتخاب نکرده است! این گزارش برای همین هدف نوشته شده‌است.

[تصویر گزارش توسط هوش مصنوعی طراحی شده‌است]

بازیگران جدید میدان نبرد!

تصور کنید جنگ آینده توسط الگوریتم‌ها و داده‌های شرکت‌هایی مدیریت شود که روزگاری فقط به دنبال نوآوری در حوزه مصرف‌کننده بودند. این ایده دیگر یک خیال علمی-تخیلی نیست، بلکه در حال تبدیل شدن به واقعیت است. شرکت‌های خصوصی، به ویژه در حوزه فناوری، در حال تبدیل شدن به بازیگران کلیدی در معماری دفاعی و امنیتی کشورها هستند.

پیمانکاران دفاعی سنتی که بودند؟

شرکت‌هایی مانند لاکهید مارتین، بوئینگ، و ریتون، همچنان بازیگران اصلی در تولید تسلیحات پیشرفته، هواپیماهای جنگی، و سیستم‌های موشکی در جهان هستند. اما در راستای سازگاری با نیازهای نظامی جدید، این شرکت‌ها نیز به شدت در حال سرمایه‌گذاری در حوزه‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی، جنگ سایبری، و سیستم‌های خودمختار هستند.

برای مثال، لاکهید مارتین علاوه بر توسعه هواپیماهای بدون سرنشین پنهان‌کار مانند RQ-170 Sentinel، فعالانه در حال کار بر روی سیستم‌های دفاع موشکی مبتنی بر هوش مصنوعی است. این سیستم‌ها قادرند تهدیدات پیچیده را با سرعت بسیار بالا شناسایی و ردیابی کنند. این شرکت در سال‌های اخیر میلیاردها دلار در تحقیق و توسعه در این حوزه‌های استراتژیک سرمایه‌گذاری کرده است تا در خط مقدم نوآوری‌های دفاعی باقی بماند.

تحلیل حجم عظیمی از داده‌ها در زمان واقعی صورت می‌گیرد.

پروژه «زیرساخت دفاعی مشترک سازمانی»

به عنوان مثال، پروژه «JEDI» یا همان «Joint Enterprise Defense Infrastructure» پنتاگون، یک قرارداد ۱۰ میلیارد دلاری با هدف ایجاد یک زیرساخت ابری جامع برای کل وزارت دفاع بود. این قرارداد ابتدا در سال ۲۰۱۹ به مایکروسافت واگذار شد. اما پس از اعتراضات حقوقی آمازون و بررسی‌های بیشتر، پنتاگون در نهایت پروژه JEDI را در سال ۲۰۲۱ لغو کرد.

پروژه «قابلیت ابری مشترک نبرد»

به جای آن، پنتاگون یک قرارداد جدیدتر و بزرگ‌تر به نام «JWCC» یا «Joint Warfighting Cloud Capability» را با چندین شرکت فناوری از جمله مایکروسافت، آمازون وب سرویسز، گوگل و اوراکل منعقد کرد. این قرارداد چند میلیارد دلاری نیز با همان هدف اولیه یعنی ارتقاء توانایی‌های ابری و تحلیل داده پنتاگون برای پشتیبانی از عملیات‌های نظامی و امنیتی در زمان مشخص دنبال می‌شود.

این سرویس‌ها به ارتش آمریکا (و در کل پنتاگون) اجازه می‌دهند تا داده‌ها را در مقیاس وسیع‌تر و با سرعت بیشتری پردازش کرده و تصمیم‌گیری‌های مبتنی بر داده را تسریع کنند، که در جنگ‌های مدرن حیاتی است.

پروژه مختص مایکروسافت!

علاوه بر خدمات ابری، مایکروسافت قراردادهای بزرگ دیگری نیز با پنتاگون دارد. به عنوان مثال، این شرکت در حال توسعه هدست‌های واقعیت افزوده (AR) برای سربازان است. این پروژه که «IVAS» یا «Integrated Visual Augmentation System» نام دارد، به سربازان امکاناتی مانند دید در شب، نمایش اطلاعات موقعیتی حیاتی و توانایی هدف‌گیری پیشرفته را می‌دهد و به طور قابل توجهی قابلیت‌های عملیاتی آن‌ها را افزایش می‌دهد.

انتهای خبر /