به گزارش عصراترک از مانه و سملقان، زنان جمهوری اسلامی ایران تاکنون پا به همه عرصه‌های سیاسی، فرهنگی، حماسی و تربیتی نهاده‌اند تا با رهنمودهای امام(ره) و مقام معظم رهبری، «مام» ایران باشند.

در این میان بودند بانوانی که در هشت سال دفاع مقدس دوشادوش مردان غیور این سرزمین پای کار انقلاب و دین ماندند و در شهرهای خودشان با فراهم کردن اقلام مورد نیاز جبهه و رزمندگان، تا بیرون راندن دشمن متجاوز از مرزهای کشور، ایستادند و جنگیدند.

به مناسبت هفته دفاع مقدس به سراغ خانم رنجبر، بانویی از تبار مانه و سملقان رفته ایم که در زمان جنگ تحمیلی از فعالان شهرستان در عرصه خدمت رسانی به جبهه بوده است.

لطفا خودتان را معرفی کنید ؟

کبری رنجبر، متولد سال1328 ، در یک خانواده مذهبی در آشخانه به دنیا آمدم و در حال حاضر در فاطمیه آشخانه مشغول به خدمت رسانی هستم.

چه فعالیت هایی برای کمک به جبهه در شهرتان انجام می دادید؟

زنان محله را به فاطمیه دعوت می کردیم و با توجه به علاقه، تخصص و تجربه افراد از آنها برای تهیه اقلام مورد نیاز جبهه کمک می گرفتیم.

برخی از بانوان را آموزش داده بودیم و در بافتن شال، کلاه و ژاکت برای رزمندگان کمک می کردند و بقیه بانوان نیز در تهیه مواد غذایی و خشکبار مثل برنج و حبوبات از شهروندان و بسته بندی آنها کمک می کردند.

کار در فاطمیه بعضی مواقع حتی تا صبح طول می کشید و ما خسته نمی شدیم و دائم در حال جمع آوری کمک برای جبهه بودیم.

روزانه چند نفر مثل شما برای کمک به جبهه  در فاطمیه حضور پیدا می کردند؟

تعداد خانم هایی که در این فعالیت کمک می کردند زیاد بود اما به طور میانگین روزانه 15 نفر یا بیشتر بودند که حضور پررنگ تری داشتند که برای انجام این کار بسیار ذوق و اشتیاق داشتند و خوشحال بودند که نقش کوچکی در دفاع بر عهده آن ها است.

کمک های جمع آوری شده را از چه طریق به جبهه می رساندید؟

بعد ازآماده شدن کمک ها، آقای صابری با ماشینی که دراختیار داشتند تجهیزاتی بسته بندی شده را به مقر منتقل می کردند تا از آنجا به مناطق عملیاتی ارسال شود.

چه خاطره ای از آن زمان به یاد دارید؟

خیلی از آن سال ها می گذرد و من خاطره خاصی درذهنم باقی نمانده اما همین مقدار حضور ذهن دارم که چند نفر از بانوان برای جمع آوری کمک، محله به محله می رفتیم و درب منازل را می زدیم و کمک های مردمی را  ذره ذره جمع آوری می کردیم.

در آن زمان که مثل حالا کیسه های پلاستیکی فراوان نبود، مجبور بودیم کمک های جمع آوری شده را در چادرهایمان بریزیم و به فاطمیه منتقل کنیم.

نظر مردم آن زمان در مورد کمک بانوان به امورات پشتیبانی جبهه چه بود ؟

بانوان آن زمان اصرار داشتند که می خواهیم در دفاع مقدس نقشی داشته باشیم و از آن جایی که درس در مکتب اسلام و عاشورا خوانده بودند با اقتدا به حضرت فاطمه زهرا(س) وحضرت زینب(س) و دیگر زنان آزاده این مکتب، همه مردم خود را سهیم دراجر این طریق الهی  و رهسپاری در راه  دشوار دفاع مقدس می کردند.

اگر بار دیگر دشمن قصد تجاوز به ایران را داشته باشد شما باز هم مانند دوران دفاع مقدس در صحنه حاضر می شوید؟

 چرا که نه!!!؟؟؟
مسلما اگر جانی در بدن داشته باشم هر وقت که نیاز باشد برای کمک به انقلاب اسلامی آماده ام.

زنان دوران جنگ با زنان امروزی چه تفاوت هایی دارند ؟

تفاوت که بسیار است. اما هستند هنوز بانوانی که مثل زنان آن زمان فکر کنند و دغدغه های آنچنانی داشته باشند .اینکه زنان امروزی چرا تفاوت دارند بحثی مفصل است و گاهی این تفاوت ها از زمین است تا آسمان ، شاید هم خدای نکرده اگر باز موقعیت گذشته پیش آید ؛ همین زنان امروزی متحول گردند و به اصل خود و نقش خود واقف شوند. اما  باید تلاش کنیم تا به بانوی امروزی نقش اصلی و واقعی اش را نشان دهیم؛همراهیش کنیم ؛ و راه و مسیر را هر چه روشن تر به او بشناسانیم.

نظرتان در مورد جنگ هایی که توسط غربی ها در کشورهای اسلامی انجام می شود چیست ؟ و چه هدفی دارند ؟

دشمنان هدفشان این است که اسلام نباشد، و آن هم تنها با تفرقه و جدایی و از بین بردن وحدت مسلمین است که به دست می آید..اگر مسلمین وحدت خود را حفظ کنند و با این آتش افروزیها خوب و صحیح برخورد کنند و البته تلاش کنند ازراهنمایی گرفتن از رهبری؛شناخت وآشنایی با راهکارهایی که ایشان برای درهم شکستن توطئه دشمنان ارائه میدهند ؛تا روشنگری در تمام زمینه هایی که دشمن را بهتر به مردم خود بشناسانند. ان شالله  اگر اینطور حرکت و عمل کنند موفق خواهند بود.

متاسفانه اخیرا شنیده شد که در برخی نقاط کشور، نام شهید به صورت عمدی از سر در کوچه ها و خیابان ها حذف شده است، به نظر شما برای زنده نگه داشتن یاد شهدا باید چه کنیم؟

باید مسئولینی که سر سفره همین انقلاب نشسته اند، اهتمام بیشتری به خرج دهند تا فرهنگ از خود گدشتگی و ایثار که در نام مبارک "شهید" تجلی پیدا کرده از بین نرود و به نسل های آینده منتقل شود.  

حرف پایانی

از نسل جوان می خواهم که قدردان خون شهدا باشید چون شهدا بخاطر امنیت و حفظ حجاب ناموس شما رفتند و جان خود را فدا کردند .

جوانان دوره ما این انقلاب را با چنگ و دندان نگه داشتند و به شما رسانده اند پس با عمل صحیح و کار برای انقلاب، قدردان خون شهدا و فداکاری های رزمندگان باشیم .

انتهای پیام / محمدرضا قاسمی