به گزارش عصر اترک، قوم ترکمن و دیگر اقوام خراسان شمالی از قدیم به واسطه خاستگاه فرهنگی، علاقه ذاتی و دلبستگی درونی که به پرورش اسب داشته‌اند در مراسم و مناسبت‌های فرهنگی مسابقات سوارکاری برگزار می‌کنند.

اسب اصیل ترکمن در منطقه راز و جرگلان به هزار راس می رسد و زبانزد خاص و عام است، شرکت تعاونی THBC تعاونی پرورش و اسب اصیل ترکمن (دکتر غیادی) مابین گرکز و یکه سعود،پرورش اسب یزدانی ها در روستای گز، پررش اسب روستای سنگسار و باشگاه لهراسب در روستای یوقان برج بخش غلامان از جمله مناطق تولید اسب در این شهرستان است .

اکثرا مردم بر این تصور هستند که پرورش و نگه داری اسب کار مردان است اما در هر خانواده ای که اسب نگه داری شود زنان نیز بخشی از کار نگهداری و تیمار اسب را بر عهده دارند .

در این میان فرزانه رحیمی، بانوی غلامانی، حرفه ای تر به پرورش اسب پرداخته و دوشادوش همسرش علی اکبر رحیمی در باشگاه لهراسب روستای ۲۰ خانواری یوقان برج در ۷ کیلومتری بخش غلامان در شهرستان رازوجرگلان مشغول به کار  است.

روستایی که حالا تنها این دو زن و شوهر به همراه کارگران، تنها ساکنان آن به حساب می آیند و مشغول به پروش۴۰ راس اسب اصیل ترکمن هستند.

پس از طی کردن ۸۰ کیلومتر مسیر بین جرگلان تا غلامان پا به این روستا گذاشته ایم تا  با این بانو که در قامت یک مرد فعالیت دارد، هم صحبت شویم.

خودتان را معرفی بفرمایید؟

فرزانه رحیمی اهل روستای یوقان برج که در ۷ کیلومتری بخش غلامان واقع است،  متولد ۱۳۴۹ و تحصیلاتم سیکل است، در سن ۱۶ سالگی با آقای رحیمی که همراه، همگام و پسر عمویم است، ازدواج کردم .

چند سال است که به پرورش اسب مشغول هستید؟

 از سال ۸۰ شروع به پرورش اسب کردیم، در ابتدا با دو مادیان فعالیت مان آغاز شد و بعد از آن هر سال با کره آوری مادیان ها به تعداد اسب ها اضافه شد تا اینکه امسال به ۴۰ راس  رسید.

چطور شد که به سمت پرورش اسب رفتید؟

پدربزرگ هایم اسب داشتند و پدرم نیز تعدای اسب داشت، می شود گفت شغل اجدادیمان است و دلیل انتخاب این حرفه نیز حس نزدیکی به اسب و علاقه به نگه داری و پرورش اسب بخصوص اسب اصیل ترکمن بود.

چند فرزند دارید ؟ آیا آن ها هم به این صنعت علاقه دارند ؟

سه فرزند پسر دارم گرچه ساکن شهر هستند و شغل اداری دارند اما همیشه حمایتگر ما بوده و هستند.

برای چند نفر تاکنون توانسته اید ایجاد شغل کنید ؟

سه نفر دائم و سه نفر دیگر به صورت فصلی در این باشگاه مشغول به کار هستند که آن سه نفر فصلی بیشتر وظیفه آماده کردن اسب ها را برای کورس و جشنواره های زیبایی به عهده دارند، تعدادی از اسب های ما در کورس های بهاره گنبد کاووس شرکت می کنند.

طی این سال ها چه تعداد اسب پرورش داده اید ؟

چیزی حدود ۴۰ الی ۵۰ اسب را پرورش داده و فروخته ایم و در حال حاضر نیز ۴۰ راس اسب در این مزرعه دارم .

اگر بخواهیم به لحاظ ریالی حساب کنیم چقدر وجود اسب برای شما توانسته کسب درآمد کند ؟

چیزی حدود ۶۵۰  میلیون تومان که اکثرا برای حفظ و نگه داری اسب و گسترش باشگاه هزینه کرده ایم .

اسب های شما چقدر در جشنواره ها و مسابقات درخشیده اند؟

اسب های باشگاه ما همگی از نژاد اسب اصیل ترکمن هستند و تاکنون در اکثر جشنواره ها که شرکت کرده ایم کسب مقام داشته ایم همانطور که در اتاق و روی میزها می بینید تعداد لوح تقدیر و مقام هایی که در مسابقات مختلف کسب کرده ایم از شمارش خارج است.

فراز و نشیب هایی که طی این سالهایی که به صنعت اسب مشغول به کار بوده اید چه چیزهایی بوده است ؟

ما با چهل راس اسب و این باشگاه بزرگ و کارگرهایی که با ما مشغول به کار هستند در روستایی زندگی می کنیم که از آب شرب لوله کشی شده بی بهره است و همچنین نیاز به چاهی برای تامین آب داریم که از همان هم بی بهره هستیم.

 شاید یکی از دلایل خالی از سکنه بودن این روستا نبود امکانات از جمله آب و گاز و ... است که البته شجاعی استاندار خراسان شمالی و بخشدار غلامان در بازدید اخیرشان که به جرات می توانم بگوییم بعد از چندین سال فعالیت این اولین باری بود که یک مسئول به ما سر زد و دستور رسیدگی هرچه زودتر را صادر کرد.

تهیه آب بزرگترین مشکلی هست که داریم و هر روز هزار لیتر آب از سایر نقاط به اینجا می آوریم.

از خاطراتتان برایمان بگویید:

کارمان سراسر خاطره است اما خاطره ای که شاید مهمتر از بقیه باشد این است که بخاطر نگرانی از وضعیت اسب ها شب مراسم خواستگاری پسرم را خیلی کوتاه برگزار کردیم و به اینجا برگشتم چرا که نگران حمله گرگ ها به اسب ها بودیم.

 حمله گرگ ها به اسب ها خطری هست که همیشه وجود دارد چرا که اینجا خالی از سکنه هست، همین امسال دو تا از اسب هایمان را گرگ خورد و نبود کارگر و امکانات هم از بزرگترین مشکلات ما است .

به نظر شما برای رونق تولید در این صنعت چه اقداماتی لازم است ؟

بزرگترین کاری که می شود انجام داد ایجاد فضای صادرات به خارج از کشور است چرا که نژاد اسب های ایرانی از جمله کرد، عرب و ترکمن خواهان زیادی در خارج از کشور دارد و قیمت های خوبی را نیز حاضر هستند پرداخت کنند اما ما اجازه صادرات آن را نداریم و مجبوریم با قیمت های خیلی پایین در کشور عرضه کنیم همانطور که گفتم در این چند سال درآمد ما از اسب تنها ۶۵۰ میلیون بوده است که آرزویم این است که اسب هایم را بتوان صادر کنم و در تولید نقش بیشتری داشته و شغل بیشتری نیز برای جوانان ایجاد کنیم .

برنامه شما برای سال آینده و سال های آینده چیست؟

برنامه ام این است که کیفیت تولید را بالا ببریم و این باشگاه را تکمیل کنیم و مکانی برای پرش با اسب به صورت اصولی و با حضور مربی توانا را محیا کنیم و یک باشگاه نیز در بجنورد ایجاد کنیم .

تهیه گفتگو : صاحب جمال رحیمی

انتهای پیام /