مجله فارس‌پلاس؛ سمیه دهقان‌زاده:  دی که به آخرین روزهایش می‌رسد، پایان امتحانات مدرسه‌ای‌ها و شروع فصل جواب پس‌دادن‌های آموزش عالی‌هاست! فواصل کوتاه بین آن هم جان می‌دهد کمی کنار خانواده بود و استرس و خستگی امتحان و کار و شیفت را از تن به در کرد. اگر این تنفس‌های کوتاه و دوست‌داشتنی در آخر هفته نصیبتان می‌شود، از خوشبخت‌ترین‌هایید و بی‌شک برای اوقاتتان برنامه‌هایی دارید. در همین راستا ما هم پیشنهادهایی داریم برای هر چه پربارتر شدن اوقات آخر هفته‌تان، که خواندنش خالی از لطف نخواهد بود.

در تهران، بر ساحل خلیج فارس قدم بزنید

 فصل سرما که می‌رسد، خیلی‌هایمان دلمان می‌خواهد عطای تهران را به لقایش ببخشیم و از این شهر بیرون بزنیم. به ساحل و خلیجی گرم سر بزنیم که اسم زیبای فارس براندازش هست و قدم‌زدن در سواحلش دلچسب. اما معاش و کار و انواع قول و قرارها خیلی وقت‌ها زنجیر پایمان می‌شود که پایبند پایتخت شویم و دم نزنیم. ولی غمتان نباشد که دریاچه مصنوعی شهدای خلیج فارس همین بیخ گوشمان جا خوش کرده و چشم انتظارمان است برای حضور و حظ. هم متروخورش از ایستگاه متروی چیتگر راحت است هم از همت غرب و آزادگان شمالی به شهید خرازی و خروجی دریاچه راه هست.

از ورودی بام‌لند که داخل شوید، منظره زیبای دریاچه و پارک جنگلی چیتگر پیش رویتان است و همهمه دلنشین مردم شما را به داخل مجموعه هدایت می‌کند. مجموعه‌ای از مراکز خرید، کافه‌ها، رستوران‌ها و امکانات تفریحی در دو طرف ورودی اصلی را که از نظر بگذرانید  به گشت و گذاری جذاب در این بخش از دریاچه چیتگر دعوت می‌شوید.

۱۳۰ هکتار دریاچه پیش رویتان خواهد بود، موسیقی آب مجذوبتان خواهد کرد و قسمت ساحل سنگی دریاچه بدون وجود نرده‌هایی که در قسمت‌های دیگر دریاچه وجود دارد، تداعی قدم زدن در ساحلی حقیقی را برایتان به ارمغان می‌آورد و می‌توانید از حضور در کنار آب لذت برده و استراحت کنید.

پرندگان مهاجر زیادی با دیدن دریاچه در اینجا ماندگار شده و زیست بوم حقیقی و جذاب دریایی را خلق کرده‌اند. پس تا فرصت باقیست و جمعتان جمع، هر چه لازم است بردارید و به دریاچه بروید و علاوه بر تماشای این زیست بوم منحصر به فرد، پیک نیکی برگزار کنید و با صرف کمترین هزینه لذتی مضاعف را به خود و خانواده‌تان هدیه دهید.

در امنیت کامل سری به حیات وحش بزنید

اما ممکن است زیست بوم دریاچه خیلی راضی‌تان نکند یا اصلاً هوای خنک و باد و نم باران به مذاقتان خوش نیاید و بخواهید در جایی گرم و امن، حیات‌وحش را تماشا کرده و از پارادوکس امنیت و وحشت لذت ببرید و البته کوچک‌های جمعتان هم بعد فصل امتحانات نفسی بکشند و خوش بگذرانند. پیشنهاد ما برای شما سر زدن به موزه طبیعت و حیات‌وحش دارآباد است. کافیست خود و جمع علاقمند به حیات‌وحش را به میدان نیاوران و خیابان آجودانیه برسانید تا با مجموعه‌ای از شگفتی دنیای حیوانات و انواع جانوران آشنا شوید.

وارد ساختمان باقی مانده از دوران پهلوی موزه که شوید چشم‌هایتان لحظات خاصی را ثبت خواهند کرد. ۱۶۵ گونه از ۵۱۷ گونه پرنده‌ایی که در ایران شناسایی شده، در این موزه به نمایش درآمده و حتی پوست ببر منقرض شده ایران نیز به‌عنوان نمونه کمیاب ارائه شده. بیش از ۸ هزار گونه گیاهی از طبیعت ایران، در سالن‌های مختلف موزه، نگهداری می‌شود و در معرض دید بازدیدکنندگان است.

در بدو ورود با دو نمونه از نادرترین و زیباترین پستانداران ایران و جهان یعنی گور ایرانی و یوزپلنگ ایرانی (که در معرض خطر انقراض قرار دارند و حفاظت شده هستند) مواجه می‌شوید و با نگاهی به بالا حضور «دال» از انواع لاشخورها در سقف سالن مرکزی ایران برایتان  خودنمایی می‌کند.

در این موزه می‌توانید به بخش‌های گوناگون و متنوعی چون بخش‌های مربوط به پرندگان، خزندگان و زمین‌شناسی سر بزنید. علاوه بر انواع وحش از آسیا و آفریقا، کارگاه تاکسیدرمی دارآباد و سالن پروانه شامل حیوانات تاکسیدرمی شده و پروانه‌هایی از گونه‌های متنوع، حس کنجکاوی و شگفتی را توامان در شما برمی‌انگیزد و روزی خوب را برایتان رقم می زند. سفرتان به دل حیات وحش، بی خطر!

دعوتید به بزرگترین شهر زیرزمینی ایران

احتمال دارد حیات‌وحش را خیلی دوست نداشته باشید و به حیات آدم‌های گذشته و تمدن دورشان علاقه داشته باشید و اینطور تصور کنید که مستندهای باستان‌شناسی و تاریخی یا رفتن به موزه فعلاً تنها راه رسیدن به این خوشی و علاقه است. اما شاید باورتان نشود که همین کنار دست تهران، بعد از عوارضی قم در خروجی کاشان، تابلوهای آران و بیدگل را که از نظر بگذرانید به نوش‌آباد و «اویی» این بزرگترین شهر زیرزمینی ایران خواهید رسید.

بله درست خواندید، شهر زیرزمینی «اویی» نوش‌آباد یکی از حیرت‌انگیزترین شهرهای زیرزمینی جهان است که سابقه‌اش به حدود ۱۵۰۰ سال پیش و دوره ساسانی برمی‌گردد. می گویند این شهر از پایتخت‌های حکومت ساسانی در دوره حکومت انوشیروان بوده.

جالب است بدانید این شهر زیرزمینی در سال ۱۳۸۵، به صورت کاملاً اتفاقی توسط فردی که در منزل خود در حال حفر چاه بوده، کشف شد و همان سال به ثبت میراث فرهنگی رسید. حال شما می‌توانید کاملاً برنامه ریزی شده خود یا همراه تورگردشگری مطمئن قدم به این شهر اسرارآمیز بگذارید.

ورود به شهر رؤیایی و زیبای «اویی» پس از گذراندن چهل و پنج پله برایتان میسر خواهد بود. آنچه به نام شهر زیرزمینی «اویی» معروف شده است، ساختارهای متراکم، پیچیده و گسترده‌ای چون دالانه‌ای باریک تو در تو و اتاق‌هایی با ابعاد کوچک است. مجموعه اویی در زیر بافت شهر و در 3 طبقه شکل گرفته و تا سطح کنونی شهر هم گسترده شده. عمق شهر اویی را بین ۴ تا ۱۶ متر تخمین زده‌اند و وسعت آن به قول اهالی منطقه، تا بیرون از حصار تاریخی شهر گسترده شده و ۴ کیلومتر تخمین زده شده است.

در این شهر چاه‌های عمودی مسحورتان خواهد کرد، چاهایی که نقش راه‌های ارتباطی طبقات را ایفا می‌کنند و از خانه‌های مردم و مراکز اجتماعی چون حمام و مسجد و نیز قلعه کنار شهر به اینجا راه داشته است.

حلیم بپزید و تمرین حلم کنید

در این زمستان بد نیست اگر دورهمی دارید، خوراکی متفاوت و با همکاری همدیگر تدارک ببینید و لذت همکاری خوشمزه را در تهیه و میل غذایی جانانه برای خود و اعضای فامیل فراهم کنید. قطعا در این سرما، حلیم داغ دلچسب است.

جالب می‌شود کدبانویی از جمع، گندم و گوشت و دیگر مواد پخت حلیم را تدارک ببیند و حلیمی بار بگذارد و هم زدن مدام آن را بقیه قوی‌های صبور تقبل کنند. حلیمی که هم قوت جان است، هم نحوهٔ پختش آدم‌ها را به حلم و صبر دعوت می‌کند. قطعاً این همکاری و دست به دست دادن برای تهیه خوراکی لذیذ جذابیت خاص خود را خواهد داشت و صد البته اعضای خانه را از ابتلای به سرماخوردگی کمی تا قسمتی ایمن می‌کند. اگر هم این مورد مقدور نبود حلیم آماده هم کارساز خواهد بود و ضمن اینکه کمی استراحت را به خانم‌های جمع هدیه خواهد داد و شادی را به همه.

این مجسمه‌های بامزه

دورهمی‌ها هر قدر ممکن است برای بزرگترها جذاب باشد، برای کوچکترهای جمع امکان کسالت و حوصله سربریش بیشتر است. چرا که خیلی وقت‌ها مدام تذکر می‌دهیم گوشی هوشمند را از خود دور کنند و آنها هم سرگرمی خاص دیگری در مهمانی ندارند.

چه خوب می‌شود که اگر بچه‌های جمعتان زیادند و راه به بیرون ندارند برای جست و خیز و بازی، دور هم جمعشان کنید و یک بازی شاد کودکانه راه بیندازید. دست‌تان را روی میز بزنید و بگویید با قطع صدای دست باید شبیه مجسمه شوند. بعد شما به‌عنوان داور باید سعی کنید آنها را بخندانید یا بدون هیچ اقدام فیزیکی، وادار به حرکت کنید. هر کسی که زودتر تکان بخورد و از حالت مجسمه خارج شود از بازی خارج می‌شود و برنده، آخرین نفریست که باقی می‌ماند. در این بین بزرگترها تشویق را فراموش نکنند.

با این روش، هم فضای شادی برای همه فراهم کرده‌اید، هم هوش و هیجانشان بچه‌ها توامان به چالش کشیده شده می‌شود و صد البته لذت در جمع خانواده بودن چند برابر خواهد شد.

روز و روزگارتان پر از امید و شادی.

انتهای پیام/