نامگذاری بسیار نیک و مبارک دهه کرامت از میلاد حضرت معصومه(س) تا ولادت حضرت رضا(ع) میتواند سرآغاز تحول جدی در فلسفه وجودی کرامت و رفتار شهروندی شهروندان و ساکنین این کره خاکی و ایرانیان عزیز باشد.
به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، همه ساله از روز اول ماه ذیالقعده که همزمان با سالروز میلاد بانوی کریمه اهلبیت حضرت معصومه(س) تا دهم این ماه که مصادف خواهد بود با میلاد با سر سعادت ولینعمت ما ایرانیها، حضرت رضا(ع) با عنوان دهه کرامت نامگذاری شده است. نامگذاری بسیار نیک و مبارک که میتواند سرآغاز تحول جدی در فلسفه وجودی کرامت و رفتار شهروندی شهروندان و ساکنین این کره خاکی و ایرانیان عزیز باشد.
پرواضح است که واژه کرامت از نظر لغوی در اصل به معنی بزرگواری و عظمت معنوی است، کرامت یعنی عزت، شرف و کمال، مخصوص آن موجودی است که کرامت به او نسبت دادهشده است، به هر حال، این واژه در توصیف انسانهای نیک و صالح بهکاربرده میشود و بیثباتی رفتاری انسان باعث شده تا این واژه پایداری معنایی لازم را نداشته باشد.
در قرآن مجید نیز به کرامت اشاراتی شده است، از آن جمله میتوان به وَ مَنْ یُهِنِ اللَّهُ فَما لَهُ مِنْ مُکْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ یَفْعَلُ ما یَشاءُ و هر کس را خدا خوار کند، کسى او را گرامى نخواهد داشت! خداوند هر کار را بخواهد (و صلاح بداند) انجام میدهد (حج، آیه 18) یا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ خَبیرٌ گرامیترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست؛ خداوند دانا و آگاه است(حجرات، آیه13)
هرگاه خداى تعالى در قرآن با واژه کرامت وصف میشود اسمی است براى احسان و نعمت بخشیدن، فَإِنَّ رَبِّی غَنِیٌ کَرِیمٌ(نمل، آیه40) و هرگاه انسان با واژه کرم در قرآن وصف شد در آن صورت اسمی است براى اخلاق و افعال پسندیدهاى که از انسان ظاهر میشود.
حضرت رضا(ع) میفرمایند: کسى که پرهیز از گناه ندارد دین ندارد و کسى که تقیه نداشته باشد ایمان ندارد و گرامیترین شما نزد خدا کسى است که بیشتر تقیه کند. از ایشان پرسیدند: اى پسر رسول خدا، تا چه زمان؟ آن نور منجلی فرمودند: تا روزى که زمان آن مشخصشده و آن روز، روز خروج قیامکننده ماست، هرکس قبل از خروج قائم ما تقیه را ترک کند از ما نیست. مجدد از محضر مبارکشان سؤال شد: اى پسر رسول خدا، قائم شما اهلبیت کیست؟ پاسخ شنیدند: چهارمین نفر از اولاد من که فرزند سیده کنیزان است، خداوند به وسیله او زمین را از هر ستمى پاک میسازد.
حتی تاریخ نقل میکند پس از شهادت امام رضا(ع) و آمدن مأمون به بغداد، خاندان عباسى، مأمون را به جهت اعطاى مقام ولایتعهدی به امام هشتم(ع) سرزنش میکردند، مأمون در توجیه عمل خود فضایل ثامنالحجج(ع) را براى آنان بازگو کرده و میگفت: این خاندان، علم و حکمت را از پدران خویش به میراث بردهاند و در کرامت و اخلاق والا و بیمانند هستند.
رسول مکرم اسلام(ص) میفرماید: خداى بزرگ، کریم است و کرم را دوست میدارد. امیرالمؤمنین فاتح خیبر على(ع) میفرماید: کسى که قبل از سؤال میبخشد، کریم است، حوادث ناگوار در روح کریم اثر نمیگذارد. کریم، انسانى است که از حرام اجتناب کند و از همه عیبها منزه و پاک باشد. اگر کسى روح را به کرامت و عظمت بشناسد همه دنیا در چشمش کوچک میشود.
کرامت، بزرگوارى و دورى از هر پستى و فرومایگى است، از اسمای حضرت حق بوده و به فرموده رسول مکرم اسلام(ص): دوستى دنیا ریشه هر معصیت و ابتداى هر گناه است. باید براى رسیدن به قله بلند کرامت به سلاح پرهیز از گناه و دنیاطلبی و هوا و هوس و در یک کلمه به سلاح تقوا مجهز گشت. به فرموده امیرالمؤمنین(ع): کلید کرم، تقواست و به فرموده خداى بزرگ در قرآن کریم: باکرامتترین (گرامیترین) شما نزد خداوند باتقواترین شماست.
علاوه بر این، امیرالمؤمنین(ع) میفرمایند: هرکه برای خود کرامت قائل باشد، دنیا در نظرش خوار و کوچک میشود. پس کرامت به معنای کوچک شمردن دنیا نیز هست، ایشان همچنین فرمودهاند: هوای نفست را مهار کن و بر آن بخیل باش که اگر کسی بر نفس بخل بورزد، حقیقت کرامت را یافته است.
برخی دیگر از روایات، وفاداری را به بزرگواری تعبیر میکنند، امیرالمؤمنین(ع) دراینباره میفرمایند: وفاداری به پیمانها از بزرگواری انسان است. بنا بر آنچه بیان شد، صفت زیبا و جلاله، کرامت قبل از هر چیز دینداری و دوری از گناه و بخل داشتن نفس اماره و بعد کوچک شمردن دنیا را شامل میشود، ازاینرو است که امیرالمؤمنین(ع) میفرمایند: کریمان کسانی هستند که شکیباتر و پرتحمل ترند؛ در عفو و گذشت شتاب دارند.
حال در ترکیب «کرامت رضوی»، میتوان برای کرامت این معنا را در نظر گرفت: که کرامت، یعنی تجلیگاه اسماء الهی در وجود نازنین ثامنالائمه(ع)؛ البته باید توجه داشت که امامان ما کرامات بسیاری دارند و این انسانها هستند که برگرفته از سیره و منش حضرات معصومین(ع)، روح رفتار کرامت را در خود تجلی کنند.
از آنجا که در عبارت «کرامت شهروندی»، کرامت به معنای تجلی رفتارهای نیک و شایسته شهروندی برگرفته از آیین و روش بزرگان دین، علیالخصوص، چهارده نور واحد اَزلی حضرات معصومین(ع)، هست و معنای تکتک حروف آن، با کالبد معنایی و رفتاری منشورهای مهم زندگی بشر همراستاست، می طلب همت و پشتکار رفتار شهروندی به مسیری حرکت کند تا هر چه بیشتر صفات نیک کریمانه در زندگی تکتک انسانها ساری و جاری باشد.
نگرانی وجود بیش از 15 میلیون پرونده در محاکم قضایی که با حداقل طرفیت دعوا، یعنی قریب به یکسوم شهروندان ایرانی در حال نزا و درگیریهای مختلف بهدوراز عزت و رفتار کریمانه اهلبیت میباشند، ضرورت توجه بیشتر به کرامت شهروندی و آغاز و بازخوانی مجدد رفتارهایمان در زندگی روزمره را، همزمان بافضیلتهای بزرگ دهه کرامت، متجلی میسازد.
امید که این دهه، آغاز سالانه بازخوانی دفتر رفتار شهروندی و دوباره نقطه سرخطهایی برای ارتباط کریمانه با همدیگر در فرایند زندگیهای مهربانانهمان باشد. کافی است من و شما نیت کنیم و حتی اگر شد یک کرامت به هم نوعمان کنیم. یقیناً نورهای بهشتی بیشماری از زمین به عرش الهی متصاعد خواهد شد.
انتهای پیام/ذ