به گزارش مشرق، «احمد کاظم زاده» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
بعد از اعلام رسمی نتایج چهارمین دوره انتخابات پارلمانی عراق اکنون توجهات به این متمرکز شده است که ساخت و ترکیب دولت جدید این کشور چگونه خواهد بود.
سرآغاز تشکیل دولت و کابینه جدید در نظام سیاسی جدید عراق با تشکیل بزرگ‌ترین فراکسیون در مجلس جدید آغاز می‌شود و نامزد مورد نظر خود را برای احراز پست نخست‌وزیری و تشکیل کابینه معرفی می‌کند. حال دو مسئله در اینجا پیش می‌آید؛ نخست بزرگ‌ترین فراکسیون با حضور کدام یک از ائتلاف‌ها یا نمایندگان مستقل تشکیل خواهد شد و چه ماهیتی خواهد داشت و دوم اینکه روی چه شخصی برای احراز پست نخست‌وزیری توافق و تفاهم خواهند کرد؟
بیشتر بخوانید:
در پاسخ به سؤال اول باید گفت که برای تشکیل بزرگ‌ترین فراکسیون دست‌کم ۱۶۵کرسی نیاز است اما با توجه به اینکه ائتلاف سائرون به عنوان ائتلاف پیشتاز نه برنده، حداکثر ۵۴ کرسی به دست آورده است لذا باید ۱۱۱کرسی دیگر از دیگر ائتلاف‌ها و نمایندگان حاضر به دست بیاورد تا بتواند نامزد مورد نظر خود را برای احراز نخست‌وزیری معرفی کند. این می‌تواند از بین یک جمع متکثر صورت گیرد که هر کدام بین ۴۷ تا یک کرسی را در اختیار دارند.
بعد از سائرون، الفتح به رهبری هادی العامری ۴۷ کرسی ،ائتلاف نصر به رهبری حیدر العبادی ۴۲ کرسی ،ائتلاف دولت قانون به رهبری نوری مالکی ۲۶ کرسی ،حزب دموکرات کردستان به رهبری مسعود بارزانی ۲۵ کرسی ،ائتلاف الوطنیه به رهبری ایاد علاوی ۲۱ کرسی ،حزب تیارالحکمه به رهبری سید عمار حکیم ۱۹ کرسی، اتحادیه میهنی کردستان به رهبری کوسرت رسول ۱۸ کرسی، القرار به رهبری اسامه النجیفی ۱۴ کرسی، و دیگر گروه‌ها نیز هر کدام بین ۶ تا یک کرسی را به دست آورده‌اند. بنا بر این ترکیب‌های مختلفی را می‌توان برای تشکیل فراکسیون بزرگ در نظر گرفت اما نکته در اینجاست که هرچه اعضای فراکسیون بزرگ از ائتلاف‌های بزرگ تشکیل شود و در عین حال دارای انسجام فکری، دینی، مذهبی و سیاسی نزدیک به هم باشند از پایداری بیشتری برخوردار می‌شود و پشتوانه محکمی را نیز برای دولت و کابینه فراهم می‌کند اما برعکس اگر اعضای فراکسیون بزرگ متکثر و غیرمنسجم باشد، باعث شکنندگی آن می‌شود و دولت منبعث از آن نیز شکننده می‌شود.
اما در پاسخ به سؤال دوم در خصوص معرفی نخست‌وزیر باید گفت که این مسئله در وهله اول منوط به ترکیب تشکیل فراکسیون بزرگ است و در وهله بعدی به توافقات اعضای فراکسیون در خصوص تقسیم وزرای کابینه و همچنین تفاهم بازیگران ذی‌نفوذ بر سر شخص نخست‌وزیر بستگی دارد. با توجه به این شرایط احتمال زمانبر بودن روند تشکیل فراکسیون بزرگ در مجلس و همچنین دولت منبعث از آن وجود دارد اما آنچه مسلم است اینکه طولانی شدن بیش از اندازه آن می‌تواند پرمخاطره باشد و نگاهی گذرا به رویکرد رسانه‌های سعودی و غربی نشان می‌دهد که دولت‌های متبوع آنها برای بهره‌برداری از اختلاف کمین کرده‌اند و حتی پیش از آن تمام تلاش خود را برای ایجاد اختلاف از طریق تحریک هواداران مقتدی صدر بسیج کرده‌اند و در این مقطع عراق جدید برای عبور از مرحله حساس کنونی به همکاری سازنده ائتلاف سائرون در جهت حفظ دستاوردهای نظام سیاسی جدید و پاسخ به انتظارات رأی دهندگان نیاز دارد.