اغتشاشات اخیر در خیابان پاسداران تهران و تحرّکات یک رئیس‌جمهور سابق که فاقد پایگاه اجتماعیست؛ توجه روزنامه‌نگاران کشور را بیش از سایر موضوعات به خود معطوف داشته است.
مجله فارس‌پلاس: رسانه‌های اصولگرا و اصلاح‌طلب کشور در سرمقاله‌های خود، خوانش‌های مختلفی را از اوضاع روز کشور ارائه می‌کنند.
آنچه که در ادامه می‌خوانید گشت و گذار روزانه فارس در لابه‌لای این تحلیل‌ها و نقل آنها برای شماست:
***
(رسانه‌های اصلاح‌طلب)
روحانی راه را برای اصلاح‌طلبان باز کند
شرق: این روزنامه در سرمقاله امروز خود که به قلم سردبیرش منتشر شده درباره سیاست‌های رئیس‌جمهور روحانی نوشته است:
«دولت روحانی به‌جای آنکه خرده‌مطالبات را تجمیع کند و درصدد بهره‌برداری از آنها باشد - کاری که در شرایط کنونی امکان‌ناپذیر است- بهتر است خرده‌مطالبات را به سیاستی خلاقانه تبدیل کند و مردمی را که به‌دنبالِ خواسته‌های مشروع خویش‌اند جدی بگیرد. در چنین شرایطی که آمیزه‌ای از مطالبات سیاسی و اقتصادی است، با این کار شاید سیاست داخلی احیا و راه برای نقش‌آفرینیِ موثر اصلاح‌طلبان باز شود. آنان مانند روزهای انتخابات می‌توانند در کنار دولت از خواسته‌های مردم حمایت کنند.»[1]
این اظهارات در حالی است که اصلاح‌طلبان در دولت اول رئیس‌جمهور روحانی هرگز در کنار مطالبات مردم نبودند، برای لباس نپوشیده رئیس‌جمهور روحانی کف می‌زدند و حتی در مواقعی بخاطر ناهمراهی مردم با دولت، دچار توهین به مردم نیز شدند.
با مدیران دوتابعیتی برخورد کنید
آرمان امروز: این روزنامه اصلاح‌طلب در سرمقاله خود به قلم غلامعلی ریاحی خواستار برخورد جدی دولت با مدیران دوتابعیتی شده است.[2]
روحانی از ما نیست!
اعتماد: احمد شیرزاد در سرمقاله امروز اعتماد با تأکید بر اینکه دولت و اصلاح‌طلبان در موارد بسیار کمی با یکدیگر شریک هستند و دولت هم اصلاح‌طلب نیست، تصریح کرده است:
«دولت آقای روحانی دولت اعتدال گرایان است. جریان اعتدال پدیده ای است که با روی کار آمدن دولت یازدهم بیشتر مطرح شد. نگاهی اجمالی به کابینه آقای روحانی نشان می دهد که بیشتر وزرای دولت را یک طیفی از اعتدالیون که متمایل به رییس جمهور و حزب اعتدال و توسعه منصوب هستند، تشکیل می دهند. دولت آقای روحانی در برخی موضوعات به کامیابی رسیده و در برخی موارد ناموفق بوده است، اینکه برخی دوستان جریان اصولگرا یا رسانه های آن جریان می خواهند ناکامی های دولت را به اسم اصلاح طلبان بنویسند موضوع عجیبی نیست اما آیا جریان اصولگرا حاضر است موفقیت‌های دولت را نیز به حساب جریان اصلاحات بنویسد؟»[3]
اظهارات شیرزاد در حالی است که وی پیش از این و در یک گفت‌وگوی تصویری نتوانسته بود حتی یک مورد انتقاد اصلاح‌طلبان از دولت را در ایام دولت یازدهم بیان کند.[4]
ما تضمین روحانی هستیم، ما و روحانی یکی هستیم، روحانی از اصلاح‌طلبان هم بهتر عمل کرده است و غیره تنها بخشی از صحبت‌های اصلاح‌طلبان در دولت یازدهم است. صحبت‌هایی که امروز به محتوای صحبت‌های شیرزاد تغییر یافته‌اند!
باید به افشاکنندگان فساد جایزه داد
شهروند: این روزنامه در سرمقاله امروز خود با تأکید بر ضرورت اهدای جایزه به افشاکنندگان فساد بعنوان یکی از عوامل مقوّم مبارزه با فساد تصریح کرده است:
«در جامعه‌ای که به افشاکنندگان فساد جایزه تعلق نگیرد، سهل است که مورد سوال نیز واقع شوند، نمی‌توان انتظار مبارزه جدی با فساد را داشت. سیاست "سوت‌زنی" که در جوامع پیشرفته و ضد فساد وجود دارد برای همین منظور اجرا شده است تا تمام کسانی که اطلاعاتی را درباره فساد افشا می‌کنند، سهمی از منافع این افشاگری را نصیب ببرند.»[5]
این مسئله به تازگی در یک سخنرانی، مورد اشاره و تأکید دکتر حسن رحیم‌پور ازغدی نیز قرار گرفته است.
***
(رسانه‌های اصولگرا)
بدتر از فساد...
کیهان: حسین شمسیان در سرمقاله امروز کیهان نوشته است: تمایز بین عملکرد مسئولان و اصل نظام، موضوع بسیار مهمی است که خیلی‌ها به آن توجه ندارند.همانطور که یک مسلمان مساوی اصل اسلام نیست و به درستی گفته‌اند: «اسلام به ذات خود ندارد عیبی – هر عیب که هست از مسلمانی ماست»، عملکرد فلان مقام مسئول هم مساوی با اصل انقلاب نیست. اینکه فلان رئیس‌جمهور یا فلان وزیر، فلان قاضی یا نماینده مجلس و... زندگی یا رفتاری دارد که مغایر یا منحرف از اصول انقلاب است، حتما مستوجب بازخواست و عقوبت است اما نباید عمل او مساوی اصل انقلاب دانسته شود. باید به او و عملش انتقاد کرد و اصلاح و یا اخراج او را مطالبه کرد تا انقلاب از نااهلان و نا محرمان پالایش شود. این یک اصل مهم است که بخاطر یک شاخه آفت زده یا یک میوه کرم خورده نباید از یک درخت تناور اعراض کرد و از آن ناامید شد.
او در بخش دیگری از یادداشت خود می‌افزاید: اینکه در فلان دستگاه امکان دسترسی نورچشمی‌ها و اشراف به مواهب کلان باشد و آنها بتوانند در یک حرکت، به اندازه عمر یک نفر ثروت‌اندوزی کنند، قطعا خلاف انقلاب است و تاسف‌آور وقتی است که عده‌ای برای این امور، ریل‌گذاری قانونی می‌کنند! اینکه مجلس مصوبه‌ای داشته باشد که زمین خواری شکل قانونی به خود بگیرد، اینکه فلان مفسد اقتصادی کارت ورود به کمیسیون‌های مجلس و امکان تاثیرگذاری روی نظر نمایندگان را داشته باشد، اینکه مفسد اقتصادی امید داشته باشد پرونده‌اش در دستگاه قضایی حل و فصل می‌شود،اینکه برخی ثروتمندان برای پیشبرد کارشان، برخی مدیران دولتی و نزدیکانشان را شریک ثروت خود می‌کنند و... همه و همه مصادیق بارزی از بی‌توجهی به مستضعفان و بر صدر نشاندن اغنیاست.[6]
سرّ عاقبت بخیر نشدن برخی رؤسای جمهور
رسالت: محمدکاظم انبارلویی، در سرمقاله امروز رسالت پیرامون مفهوم عدالت نوشته است:
«وقتی روسای جمهور بویژه رئیس جمهور دوره یازدهم و دوازدهم به وظایف کلیدی خود در اجرای عدالت اقتصادی وفق اصول متعدد قانون اساسی عمل نمی کنند، طبیعی است ما پس از 40 سال سخن از عقب افتادگی در عدالت می‌کنیم. سّر اینکه اثری از عاقبت بخیری در برخی رؤسای دولت‌های پیشین دیده نمی شود آن است که حق‌الناس به گردن آنهاست.»
او می‌افزاید: رای مردم چک سفید نیست. رأی مردم مشروط به رعایت اصول قانون اساسی به عنوان میثاق ملی است.
جمهوری اسلامی یک نظام مردم سالار است. تا وقتی رئیس جمهور در قبل و بعد از انتخاب هر دغدغه‌ای دارد به جز دغدغه پاسخگویی به مطالبات اقتصادی و معیشتی مردم و به دنبال دو قطبی سازی‌های کاذب در حوزه‌های سیاسی و فرهنگی است در اجرا و تحقق عدالت در حوزه اقتصادی مشکل پیدا می کنیم. باید یک پختگی در مردم به هنگام انتخابات پیدا شود که نامزدها را از باب توجه به مسائل اقتصادی وفق اصول قانون اساسی محک بزنند و براساس این محک رای آگاهانه خود را به صندوق بریزند.[7]
ضرورت تدبیر برای فرمانرانی در حوزه مدنی
صبح نو: این روزنامه در سرمقاله امروز خود درباره یک توطئه بزرگ هشدار داده و نوشته است:
«با مقدمه سازی دلقکانه‌ای که تا پیش از دی ماه انجام شد، توطئه چند‌مرحله‌ای نظام سلطه با هدف انتقال آشوب و فتنه به داخل مرزهای ایران آغاز شده است که تازه‌ترین نمونه آن هفته گذشته روی داد. این پروژه اهدافی چند سطحی را تعقیب می‌کند که یک بخش آن فروکاستن از تصویر اقتدارآمیز ایران در سطح داخلی، منطقه‌ای و جهانی است. اگر ماجرای حمله تروریستی داعش به پارلمان را نقطه آغازین این توطئه بدانیم که در آن این پیام به عوامل خرابکار داده شد که می‌توانند در سپر آهنین امنیتی پایتخت اخلال کنند، سلسله تحولات بعد از آن به اقدامات کوچکی می‌ماند که طرح کلان‌تری را در بر می‌گیرد و (بنا به ادعای ترامپ که چشم انتظار اتفاقات بزرگتر است) مقدمه چینی یا رزمایشی برای ضربه‌ای شدیدتر به انقلاب اسلامی است که به فضل الهی تا امروز همه این خدعه‌ها به سنگ خورده و بازهم چنین خواهد شد؛ اما چنین اعتقادی و واقعیتی، ولو درصدی از مسوولیت نهادهای امنیتی و انتظامی نمی‌کاهد و چه این که آنچه در تمامی این سال‌ها برگ برنده نظام بوده، اشرافی است که بر شبکه عمومی ضد انقلابی گری داشته و با چنین رصد مداوم، برنامه‌های ایذایی آنها را مهار کرده و اجازه عرض اندام خیابانی به ایشان را نداده است.»
صبح نو تصریح می‌کند: اقدامات کنونی هدف کوتاه مدتی را نیز تعقیب می‌کند که همانا تضعیف قدرت جمهوری اسلامی در موقعیت‌های جزیی و کور است و چه بسا در اینجا لازم است تدابیر متناسب با انعطاف پذیری تخریب‌ها، از راهکاری نیمه سخت و تکنیک خلاقانه‌ای بهره بگیرد که فرمانرانی در حوزه مدنی را تقویت کند.»[8]
کاریزمای سپاه در میان مردم
سیاست روز: محمد صفری در بخشی از سرمقاله سیاست روز درباره «سپاه پاسداران» نوشته است: آنهایی که در داخل سپاه را تخریب می‌کنند، این نیرو را مانعی بر سر راه اهداف خود می‌دانند، چراکه عملکرد سپاه را در منطقه عاملی معرفی می‌کنند که باعث شده است، سیاست خارجی ایران تند تلقی شود، آنها راهکار را دیپلماسی مذاکره و گفت‌وگو می‌دانند و راه‌حل را تنها چنین سیاستی می‌پندارند، اما جالب اینجاست که حتی دشمنان نیز اعتراف می‌کنند، حضور سپاه پاسداران در بحران منطقه غرب آسیا را یک اقدام کارآمد برای رفع تهدیدات داخلی و خارجی می‌دانند.
او می‌افزاید: با وجود چنین دیدگاهی در اردوگاه دشمن شاید طبیعی به نظر برسد که درصدد تخریب، حذف و ایجاد تفرقه و نفاق علیه نیروی سپاه پاسداران به ویژه نیروی قدس اقدام کند. کار دشمن، دشمنی کردن است و در این میان آنچه که در داخل اهمیت زیادی دارد، نوع برخورد برخی شخصیت‌ها، تحلیل‌گران و رسانه‌هایی است که همسو با سیاست آمریکا علیه سپاه پاسداران دیده می‌شود.
صفری در ادامه یادداشت خود تصریح می‌کند:
«یکی از نکات مهمی که دشمنان انقلاب و مخالفان نقش‌آفرینی سپاه پاسداران در عرصه‌های داخلی و خارجی به آن بی‌توجه هستند، محبوبیت و مقبولیتی است که این نیروی انقلابی در میان اکثریت مردم ایران اسلامی و حتی مردم کشورهای اسلامی منطقه دارد.
محبوبیت و حمایت مردمی از سپاه امتیاز بزرگی است که روز به روز در حال افزایش است، چراکه مردم به خوبی با بصیرت و آگاهی خود درک می‌کنند عامل ثبات و امنیت کنونی در منطقه آشوب‌زده غرب آسیا وجود نیروهای مسلح همچون ارتش و سپاه است.»[9]
***
1_http://sharghdaily.ir/Modules/News/PrintVer.aspx?Src=Main&News_Id=162935
2_http://www.armandaily.ir/fa/print/main/214334
3_http://magiran.com/npview.asp?ID=3710916
4_http://www.farsnews.com/MediaDisplay.aspx?nn=13960621001330
5_http://shahrvand-newspaper.ir/Modules/News/PrintVer.aspx?News_Id=127343&V_News_Id=&Src=Main
6_http://kayhan.ir/fa/issue/1227/2
7_http://www.resalat-news.com/newspaper/BlockPrint/13168
8_http://sobhe-no.ir/newspaper/425/1/16821
9_ http://www.siasatrooz.ir/vdcgnw9quak9zw4.rpra.html
انتهای پیام/