طرح چند ساله ی مناسب سازی اماکن عمومی کماکان با اجرای دست و پاشکسته، هنوز هم بعد از گذشت یک دهه از نگاه مسئولان مغفول باقی مانده است و حقوق اولیه ی معلولان در جامعه برآورده نشده است.
به گزارش عصر اترک به نقل از پایگاه خبری آَشخانه، در تقویم روزی به نام روز جهانی معلولان نامگذاری شده، 12 آذر همان روزی که در سال فقط یکبار دیده می شود و بعد از مدتی پرونده همه وعده های داده شده، بسته می شود و معلولان می مانند و یه دنیا پر از مشکلات.
مناسب سازی اصلاح محیط و تدارک وسایل حمل و نقل است بطوریکه افراد معلول قادر باشند آزادانه و بدون خطر در محیط پیرامون خود اعم از اماکن عمومی ، معابر ،محیط شهری وبین شهری و ساختمان های عمومی حرکت کنند و از تسهیلات محیطی ، اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی با حفظ استقلال فردی و رعایت شأن و منزلت انسانی بهره مند شوند.
با گشت و گزاری در فضای شهری آشخانه، متوجه می شوید که اختلاف سطح در معابر شهری به گونه ای که حتی انسان سالم نیز در صورت حواسپرتی امکان رخ دادن حادثه وجود دارد، عدم یکپارچگی سنگ فرش ها و نبود نوار شیار دار ویژه معلولین و اتصال پیاده رو به خیابان بدون رمپ، رفت و آمد شهروندان سالم را با مشکل مواجه می کند در حالی که معلولین و نابینایان از این بی توجهی طراحی و برنامه ریزی شهری به آن ها به شدت رنج می برند.
هم چنین مدتی است که ادارات، موسسات و نهادهایی با استناد به ضوابط مناسب سازی محیطی، اقداماتی انجام داده اند، ولیکن گویی قصد از سر وا کردن را داشته اند، رمپ های با شیب های تند و غیر استاندارد، وجود پله های متعدد در ورودی ساختمان ها، عدم استفاده از عابر بانک ها و دستگاه های کارت خوان ویژه معلولین از جمله مشکلات حضور معلولین و نابینایان در فضاهای ادارات است.
سکینه روحانی یکی از نابینایان شهر در رابطه با عدم مناسب سازی فضاهای شهری، می گوید: به دلیل نبود سنگفرش های ویژه نابینایان، نمی توانم مسیر مستقیم را شناسایی کنم.
وی افزود: هم چنین اختلاف سطح در معابر همانند وجود یک جدول بتنی میان پیاده رو و خیابان یا ضعف در اجرای کم مناسب سازی تردد در شهر را برای نابینایان مشکل می کند.
سعید تیموری یکی از شهروندان ویلچری نیز با بیان این که انسان سالم هم در حضور سطح شهر با خطرات عدم مناسب سازی مواجه است، گفت: در بسیاری از اماکن عمومی و فضاهای شهری، طرحهای مناسب سازی برای عبور ویلچرنشینان و افراد توانجو انجام نشده است.
وی گفت: معلولین شهر امکان استفاده از دستگاه های کارتخوان را ندارند و این دستگاه ها بدون رعایت استاندارد نصب شده است.
وی اظهار کرد: این دستگاه ها در مکانهایی نصب شده که امکان دسترسی معلولان و جانبازان ویلچری به این خدمات را نمی دهد.
تیموری هم چنین افزود: اغلب ادارات فقط طرح مناسب سازی را برای بازرسان اجرایی کرده اند، در حالیکه با شیب های تند یا وجود چند پله در مقابل آن عملا کارایی ندارند.
.jpg)
اکرم مسرتی کارشناس مسئول توانبخشی و مناسب سازی اداره بهزیستی مانه و سملقان، از اقدامات اداره بهزیستی در راستای مناسب سازی محیط برای معلولان، گفت: کمیته مناسب سازی در سطح شهرستان با حضور فرمانداری به عنوان ریاست کمسیون، اداره بهزیستی دبیر کمسیون و روسای دستگاه های اجرایی تشکیل شد.
وی هم چنین افزود: مصوبات جلسات و چک لیست های مناسب سازی به تمامی ادارات عضو ستاد جهت رعایت استانداردها و ضوابط مناسب سازی ارسال شده است.
وی تصریح کرد: موسسات و شرکتهای دولتی، نهادهای عمومی و انقلابی موظفند جهت دسترسی و بهره‌مندی معلولان، ساختمان ها و اماکن عمومی، ورزشی، تفریحی، معابر و وسایل خدماتی موجود را در چهارچوب بودجه‌های مصوب سالانه خود مناسب سازی نمایند.
مسرتی با اشاره به نقش شهرداری ها و نظام مهندسی در ابعاد نظارتی و اجرایی، عنوان کرد: شهرداری ها موظفند از صدور پروانه احداث و پایان کار برای آن تعداد از ساختمان ها و امکان عمومی و معابری که استانداردهای تخصصی مربوط به معلولان را رعایت نکرده باشند خودداری نمایند.
مسرتی اداره بهزیستی را مجاز و موظف دانست که بر امر مناسب سازی ساختمان ها و اماکن دولتی و عمومی دستگاه‌های مذکور، نظارت و گزارش‌های اقدامات آن ها را درخواست نماید.
وی با بیان این که برخی ادارات و موسسات، در راستای مناسب سازی محیطی اقدام کرده اند، اظهار کرد: در حالیکه اغلب موارد اجرایی، استانداردها و ضوابط مناسب سازی را رعایت نکرده اند و رمپ ها داری شیب های تند، اختلاف سطح و عدم یکپارچگی از جمله مشکلات مناسب سازی ها است.
مسرتی در خصوص محل اعتبارات مناسب سازی، خاطر نشان کرد: ادارات در صورت امکان از محل اعتبار تملک دارائی خود، بودجه ای در جهت مناسب سازی محیطی تامین می نمایند.
انتهای پیام / فیروز بخت