پلمب ۱۱ انبار خرید ضایعات و چند نکته!
تعطیلی مراکز خرید ضایعات از تاریخ ۲۸ ماه مهر، ابتدا به ساکن امری ست پسندیده. زیرا این انبارها حتی اگر همه ی موارد و قوانین بهداشتی را هم رعایت کنند، رفت و آمد ده ها و صدها چرخ دستی و موتور سه چرخ، از جمله مسائلی است که می تواند اسباب مزاحمت برای همسایگان و رهگذران باشد. زیرا عموم این انبارها در کوچه و خیابان ها مستقر شده اند و تا امروز ساماندهی نشده اند.
اما نکته ی اصلی این جاست که چرا پیش از جانمایی و ساماندهی مراکز خرید، آن ها را تعطیل کرده اند؟
هر چند تعطیل شدن آن ها، تاثیری در کار جستجو در میان سطل زباله های محلات و خیابان ها نگذاشته است و بنا به گفته ی برخی که زندگی شان را طریق زباله گردی تامین می کنند، خرید یافته های آن ها با همان سرعت و قوت قبل برقرار است!
اما این که تصور کنیم با ضابطه مند کردن جمع آوری زباله از طریق واگذاری به بخش خصوصی و یا تقسیم شهر به چهار بخش، مشکلات معیشتی این جمعیت را حل کرده ایم، به نظر می رسد نگاه خوشبینانه ای است که برای رسیدن به نتیجه ی مذکور، نیاز به گذر زمان داریم!
در مجموع، باز هم از اصل ماجرا دور شده ایم و در این طرح، هرگز اشاره ای به رسیدگی وضعیت معیشتی زباله گردها نشده است. افرادی که هر روز تعدادی به جمعیت آن ها اضافه می شود در حالی که تا امروز نهادهای نظارتی، هیچ برنامه ای برای سلامت و بهداشت اینان در حین جمع آوری زباله نداشته اند و بر اساس شنیده ها، در بین گروه هایی که در تاریکی شب به کاوش در سطل زباله ها می پردازند، زنی حضور دارد که مدعی است دارای مدرک فوق دیپلم در رشته ی تجربی است و برای گذران روزگار و سرپرستی از همسر بیمار و چهار فرزندش، تن به این کار می دهد که تصور می رود، باید کلاهمان را کمی بالاتر بگذاریم!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
ظاهرا تعدادی از این مراکز پس از مدتی تعطیلی، فعالیت خود را در حوالی پای توپ آغاز کرده اند.
در حالی که هیچ تغییری در عملکرد و شیوه ی نگهداری و خرید ضایعات دیده نمی شود.
اگر صدور مجوز دوباره، تنها به خاطر معیشت و رعایت حال زباله گردها باشد، چرا این اندیشمندی پیش از تعطیلی به کار گرفته نشد؟
آیا شهروندان حق ندارند برخی رفتارها را تبلیغاتی ببینند!
احسان حصاری مقدم
۱۸ آذر ۹۵